Ik beschou het meedoen met loterijen als niet financieel bewust, maar ik kan er ook wat van: we zijn ben op vakantie geweest zonder iets te budgeteren. In veel gevallen heb ik niet eens naar het bedrag gekeken op de pinautomaat gekeken, maar gewoon op OK gedrukt. Sterker nog: we zijn door Scandinavie gereisd zonder de wisselkoers van alle verschillende kronen op te zoeken!
Ik kan me voorstellen dat dit absurd klinkt voor iemand die financieel bewust bezig wil zijn. Een groot verschil is dat mijn vriendin en ik geen geldverspillers zijn: we besteden gewoon wat we nodig hebben. Dus geen souvenirs, maar wel intree voor dingen die we willen bekijken. Waarom zou ik me een ervaring ontnemen om een paar tientjes uit te sparen? Qua eten zijn we geen restaurant fans, maar als het zo uitkomt gaan we gewoon uit eten, en de rest halen we uit de super. En al betaal je je blauw in Scandinavische supermarkten, ik zou mezelf niet in de spiegel kunnen kijken als ik hier ineens geen biologisch eten zou kopen. Ook de auto krijgt gewoon benzine als hij dorst heeft. Heeft het zin om precies te weten hoeveel de brandstof kost? Ik kan natuurlijk de hele vakantie bezig zijn met het zoeken van een goedkoop tankstation. In mijn doordeweekse ritme weet ik welke tankstations goedkoop zijn, en kan ik hiermee gemakkelijk rekening houden. In landen waar ik dit niet weet zou dit aanzienlijk veel meer moeite kosten, en uiteindelijk levert het zelden meer dan 5% korting op.
Weet ik dan echt niet hoeveel de vakantie gekocht heeft? Nee, echt niet! Mijn vriendin en ik hebben ongeveer evenvaak de pinpas getrokken, maar we weten niet van elkaar wat we kwijt zijn geweest. Dit hebben we niet afgesproken, maar zo is het gewoon gelopen. Ik vind het een heerlijke geruststelling dat we het samen niet over geld hoeven te hebben, want we hebben allebei hetzelfde uitgavepatroon, en gelukkig geen armoede.
Dit is wel eens anders geweest. Ik ben van huis uit opgevoed dat je nooit meer geld uit moet geven dan nodig. Uit eten of op een terras is zondig, want dat kan je thuis ook, maar dan voor een fractie van de prijs. Het hielp ook niet mee dat ik niet echt veel te besteden had: in mijn studententijd gingen mijn ouders scheiden en daarvoor ontving ik geen studiegeld meer van ze. En toen ik daarna trouwde met iemand met een gat in haar hand, werd het niet heel veel beter: vaak was er aan het eind van het geld nog een stukje maand over. Voor mij heeft budgeteren vaak de lol van de vakantie verpest: mijn ex was continue bezig met souvenirwinkels afstruinen en overal zag ze kansen om teveel geld uit te geven. Ik probeerde wel ooit budgetten in te stellen, maar dat zorgde vooral voor ruzie. Het gevolg was dat ik nog meer mijn hand op de knip hield, en dat ik me soms minder dingen gunde, als een soort van compensatiedrang.
Pas sinds een paar jaar, nu ik het breed genoeg heb, en met een vriendin die het vergelijkbaar bestedingspatroon heeft, begint het te beter te lukken om geld te gebruiken voor waar het bedoeld is, namelijk voor levensvreugde.
Hoewel dus veel mensen die financieel bewust willen worden dus moeten leren om minder uit te gaan geven, heb ik juist moeten leren om juist geld uit te geven, maar dan aan dingen die ik belangrijk vind in het leven.
Bij welke groep hoor jij? Heb je moeten leren om minder dingen te kopen, of juist meer?
