creatief boekhouden: waar ligt de grens?

Wij lossen de studieschuld van mijn vrouw gewoon af volgens het annuitair schema dat de DUO ons opdraagt. We zouden best meer kunnen aflossen, maar aangezien de overheid een rente van 0,6% hanteert, is gewoon sparen een stuk lucratiever. In het commentaar op mijn bericht studieschuld aflossen is niet verstandig werd dit beschouwd als op de pof van de overheid leven, dus eigenlijk op de pof van heel belastingbetalend Nederland leven.
Ik ben het hier niet mee eens. De overheid geeft de eis dat een studieschuld annuitair afgelost moet worden (mits de financiële situatie het toelaat). Het is mogelijk om meer af te lossen, maar niet verplicht. Overigens heb ik mijn eigen studieschuld wel ineens afgelost zodra ik kapitaalkrachtig genoeg was (dit was voordat ik mijn vrouw leerde kennen), alleen die van mijn vrouw staat nog open.

Maarja, ik probeer de boel wel financieel te optimaliseren. De vraag is wanneer het nog verantwoord is en wanneer niet. Dit leidt tot de ethische vraag: hoe creatief mag je met belasting omgaan?
Voor mij zijn er verschillende gradaties van belasting misbruik/gebruik:

1) belastingontduiking, bijvoorbeeld:

• zwartwerken. 
• niet bestaande kosten opnemen als aftrekpost.
• btw carroussel: btw terugvorderen voor fictieve inkopen van fictieve bedrijven, zie bijvoorbeeld deze link.

2) heel creatief boekhouden, bij het ontwerpen van de wet zijn ze dit vergeten, bijvoorbeeld:

• de edelweissroute bij erfenissen. Hierbij stop je een erfenis tijdelijk op een Zwitserse spaarrekening, totdat de erfenis verjaard is voor erfbelasting. Dit gat in de wet is overigens onlangs gedicht, zie deze link.

3) creatief, maar de wet geeft je duidelijk de mogelijkheid om het te doen, bijvoorbeeld:
Alle trucjes die een belastingadviseur doet zoals:

• alle belastingaftrek op de meestverdienende van een echtpaar zetten, zodat je meer hypotheekrenteaftrek krijgt.
• zoveel mogelijk aftrekposten vinden (bijvoorbeeld voor zorg- en studiekosten, uiteraard wel voor kosten die je echt gemaakt hebt)

4) pro-actief minder geld van de overheid ontvangen.

• niet meer studieschuld aflossen dan nodig
• geen toeslagen willen ontvangen

Bij mij ligt de grens tussen de tweede en de derde categorie. De "trucjes" in de derde categorie zijn bekend bij de belastingdienst, en worden in sommige gevallen zelfs gepromoot. Dit systeem is door de overheid bedacht, en al deze trucjes worden meegenomen in de berekeningen om te kijken of de koopkracht bij verschillende bevolkingscategorieën (wel of geen kinderen, een of tweeverdieners, hoeveel keer modaal etc) goed genoeg verdeeld is.

Voor alle duidelijkheid: ik kan me best voorstellen dat iemand zijn studieschuld wil aflossen (van gedoe af willen zijn, lagere maandlasten, betere uitgangspositie om hypotheek te krijgen, etc), maar ik vind niet dat we als maatschappij van mensen kunnen verlangen dat ze hun studieschuld sneller aflossen dan wettelijk voorgeschreven is. Men hoeft niet roomser dan de paus te zijn.

Waar ligt bij jullie de grens bij creatief boekhouden?

zie ook:

• studieschuld aflossen niet verstandig
• beter belasting terugkrijgen of nabetalen?