Recensie "Het leven is te kort om op kantoor te zitten" - Lonneke Lodder

Bij mijn werk mag niemand meer naar kantoor komen. Je moet de bewaker van tevoren inlichten als je even wat spullentjes komt ophalen. Een collega van me heeft mijn plantjes meegenomen om er voor te zorgen. Het ziet er troosteloos uit daar...

Van de andere kant: er geen passender moment om het boek "het leven is te kort om op kantoor te zitten" van Lonneke Lodder te lezen. Want hoewel veel mensen een leven zonder kantoren niet kunnen voorstellen, worden we nu ineens noodgedwongen geconfronteerd met een kantoorloos leven.

Het boek neemt ons mee op de fysieke maar ook mentale reis die Lonneke maakte van een gemeentekantoor vol mantelpakjes en whiteboards naar een geel huis op een berg in Spanje.

Het boek begint met een nogal confronterend betoog over het Nederlanse kantoorbestaan. En vooral over de zinloosheid er van. David Graeber heeft er ooit een term voor bedacht: bullshit jobs. Banen waarin wordt vergaderd, gedelegeerd, rapporten worden geschreven, brainstormsessies worden gehouden, maar waar uiteindelijk weinig uitkomt.Veel van deze banen zijn geschapen om zoveel mogelijk mensen status te bieden. Mijn kantoor niet volledig aan het bovenstaande stereotype voldoet, werd me toch een flinke spiegel voorgehouden...

De rest van het boek geeft een reisverslag hoe Lonneke uiteindelijk in het gele huis is uitgekomen. bij sommige blogger die een boek schrijven is het boek vaak weinig meer dan een samenvatting van het blog. Dit boek gaat een stuk verder, en wordt het verhaal een stuk completer. Maar ook komen andere mensen aan het woord die vreemde carriereswitches hebben gemaakt. Wat ik heel prettig aan het boek vind, is dat het me geen advies geeft. We hoeven nu niet allemaal massaal op huizenjacht in Spanje nadat we in een pelgrimstocht ernaartoe zijn gewandeld en daar ezels hebben verzorgd. Nee, het is HAAR verhaal, met al haar gedachteveranderingen, overwegingen, vallen en opstaan.

Zo had ze eerst altijd het droomplaatje om te gaan bierbrouwen, om later tot de conclusie te komen dat deze behoefte vooral was ingegeven doordat ze iets wilde produceren. Aangezien Spanje niet bepaald een bierland is, bleek het dit doel slecht haalbaar, maar zelf eten verbouwen op het platteland kan wel.

Wat heb ik er zelf van geleerd?
Het geeft heel veel inspirtie om te lezen hoe iemand haar leven zo kan omgooien om dromen te bereiken. Maar past zulk plaatje ook bij mij? Ik denk het niet. Lonneke woonde in een stadsjungle zonder ooit getuinierd te hebben en werkte op een Amsterdams kantoor in mantelpakje. En dat plaatje gooide ze volledig om door ver weg te verhuizen en een nomadenbestaan te leiden.

Bij mij past zulk leven niet. Ik woon al in een klein dorpje met veel natuur in de omgeving, en ik heb al een flinke tuin waar ik me kan uitleven. Op kantoor hoef ik me niet veel aan te passen. Ik loop meestal op sokken (na het douchen van de lange fietsetocht heb ik meestal geen zin om schoenen aan te trekken) en als het warm is zelfs in korte broek op blote voeten.

En hoewel ik geen gigantische brede vriendenkring heb, merk ik dat ik na 10 weken thuiswerken wel weer behoefte begin te krijgen aan wat meer contact dan alleen een klein cirkeltje van naasten. Dus een geel huis kan ik ook van mijn bucketlist afstrepen.

Het boek heeft me wel weer op scherp gezet dat ieder mens op geregelde tijd moet dromen over wat een wenselijke toekomst is. En dat deze dromen anders kunnen zijn dan een paar jaar geleden.

Wil je het boek kopen? Ik doe niet aan affiliategedoe, maar als je Lonneke extra wilt steunen, dan kan je het boek via deze link kopen.

Hemelwaterinfiltratie: regenpijp afkoppelen

Ik ben al een tijdje bezig met het maken van een hemelwaterinfiltratie in de voortuin

Eerst heb ik een kuil gegraven en een brug eroverheen gemetseld. Nu is het tijd voor de laatste stap: de regenpijp omleiden.

Als eerste heb ik een sleuf gegraven waar de regenpijp komt te liggen, en ik heb bij de regenpijp een gat gegraven:

Vervolgens heb ik me in alle bochten gewrongen om een stuk regenpijp ertussenuit te zagen. Het fijne van dit klusje is dat ik nu weet hoe de afvoerpijp ongeveer loopt. Bovendien loopt hier ook een stroomkabel. Ik gok dat dit de kabel is die naar de garage loopt. Altijd handig om te weten.

De oude afvoerpijp heb ik afgedekt met een deksel:

En daarna heb ik een bocht en lange pijp eraan geprikt. Gelukkig kon ik met die lange pijp het zand onder de stoep wegschrapen, zodat ik niet de hele stoep hoefde open te gooien:

En daarna heb ik een tijdje moeten wachten voordat het een keertje ging regenen. De buren zullen wel raar op hebben gekeken toen ik in een regenjas foto's van de tuin igng maken. Maar het belangrijkste: hij doet het!

Nu is het nog wachten op een echte grote bui om te zien hoe vol de kuil komt te staan.

En dan komt de grote vraag: wat heeft dit allemaal voor zin? In Nederland valt gemiddeld 800 millimeter regen per jaar. De voorste helft van mijn dak is ongeveer 20 vierkante meter, dus goed voor 16 kubike meter water per jaar dat niet door de riolering moet. Om je een idee te geven: Ik verbruik per jaar ongeveer 30 kubike meter drinkwater. En dan zul je misschien afvragen of dit nog zin heeft met zulke droge zomers. Ik denk: juist wel. Hoe droger hoe lastiger het is om het grondwater op peil te houden. Hoe meer water er in de grond wordt geinfilteerd, hoe beter.

zie ook:

Wadi deel1

Wadi deel2: brug metselen

Overlijdensrisicoverzekeringperikelen

Het vorige jaar heb ik de helft van dit huis overgenomen van m'n ex en direct ook meteen alle verzekeringen onder de loupe genomen. Destijds kwam ik tot de conclusie dat de overlijdensrisicoverzekering (ORV) niet meer nodig is: het huis staat niet meer onder water, en als ik zou komen te overlijden dan wordt dit huis verkocht met overwaarde. Een extra uitgekeerd bedrag is altijd leuk, maar mijn instelling is dat ik alleen wil verzekeren wat nodig is. Zie ook hier.

Het probleem is dat ik een beetje heb zitten slapen... want hoewel ik sinds juli enige eigenaar ben van dit huis, wordt er nog steeds elke maand het geld voor de ORV afgeschreven! Ik ben dus een beetje boos op mijn adviseur, maar ook op mezelf, omdat ik dit zo lang over het hoofd heb gezien.

Enfin, nu is mijn financieel adviseur dus in onderhandeling met de hypotheekverstrekker wat er mogelijk is. En blijkbaar beloofde mijn adviseur destijds teveel, want volgens de hypotheekverstrekker mag de ORV alleen weg als de hypotheek minder dan 80% van de taxatiewaarde is. Maar dit is vatbaar voor meerdere interpretaties: tel je dan het geld in de spaarhypotheek ook mee? Dit bedrag is in feite al in de knip van de hypotheekverstrekker, dus daar is geen risico meer over. 

Mocht ik deze verzekering moeten aanhouden, dan verwacht ik dat hij drastisch omlaag kan, want:

1. nu hoef ik maar verzekerd te zijn tegen 1 overlijden, niet tegen 2.
2. de spaarhypotheek is ingekort van 30 naar 20 jaar. (tot mijn 49ste ipv 59ste)
   
3. de spaarhypotheek, en dus het uit te keren bedrag, is gehalveerd.
   

Ik heb dus al een jaar verspild aan het betalen aan een verzekering waarvan ik opdracht ik had gegeven om hem op te zeggen. Ik vind dat de financiele adviseur hier tekort is geschoten, hoewel ik laat aan de bel heb getrokken. Ik ben benieuwd of ze het financieel willen compenseren.

Heeft iemand ervaring met het "vragen voor financiele compensatie voor adviseurs die hun belofte niet nakomen"?

zie ook:

living on the edge: weg met verzekeringen

een half huis gekocht!

Sluit niet de bejaarden, maar de gezonde mensen op!

We zitten wereldwijd met een "flatten the curve" probleempje. Door ongeveer de hele wereld in lockdown te gooien, hebben we grotendeels weten te voorkomen dat intensive cares overbelast raken. Het nadeel is dat de ziekte nu heel langzaam verspreid, waardoor we misschien wel een paar jaar in een beperkte vorm van lockdown zitten om verdere uitbraken te voorkomen. Om je een idee te geven: waarschijnlijk heeft 3% van de Nederlanders het nu gehad, maar hebben we minimaal 60% nodig voor kudde immuniteit.
Het verenigd koninkrijk had een alternatief bedacht: sluit alle mensen die in de doelgroep vallen (bejaarden, obese etc) op zolang de ziekte rondwaart. Helaas moeten we constateren dat het niet echt goed gaat in het verenigd koninkrijk, want stiekem vallen er meer mensen in de doelgroep dan je denkt.

Bovendien zitten we met een ander probleem: er is nog steeds heel veel onzeker over hoe de ziekte zich het beste kan verspreiden en of je wel echt immuun kan worden.

Is er dan geen andere oplossing? Ja: sluit juist de gezonde mensen op!

Mijn plan is als volgt: het doel is om kuddeimmuniteit te krijgen zonder dat de doelgroep ziek wordt. De oplossing is dat we gezonde mensen vrijwillig laten opsluiten. Niet om de ziekte te voorkomen, maar juist om hem te krijgen! Iedereen die binnen het opgesloten gebied zit moet de ziekte juist krijgen, en mag pas naar huis als hij of zij voldoende antistoffen in het bloed heeft. Op deze manier kunnen hordes onderzoekers de groep observeren om te zien hoe de ziekte zich verspreidt en in welke gevallen iemand antistoffen aanmaakt voor immuniteit.

Nu vraag je je misschien af welke gek zich vrijwillig laat opsluiten, maar dat wordt duidelijk als ik erbij vertel waar het opsluiten gebeurt: in pretparken! Deze parken worden nu niet gebruikt, dus ze kunnen wel een zakcentje gebruiken. In zulke parken zitten mensen dicht op elkaar, dus de kans is groot dat je de ziekte op de dag van aankomst al krijgt. Voor de kleine groep die echt ziek worden staan er dokters klaar, de rest kan gratis van het park genieten. En als je geen fan bent van parken, dan blijf je gewoon op de kamertje thuiswerken. Bij deze mensen kunnen we zien of ze de ziekte opdoen bij het restaurant of de bar. Zullen er mensen ernstig ziek worden of doodgaan? Ik ben bang van wel. Overal op aarde zijn voorbeelden gevonden van mensen die blijkbaar een soort allergische reactie hadden waardoor kerngezonde mensen het leven lieten. Het voordeel is hier wel dat deze groep relatief klein zal zijn en dat deze mensen snel contact hebben met dokters. Ook zullen we wellicht te weten komen welke groep mensen deze allergische reactie vertoont.

Deze parken zullen dus vrijhavens zijn waar geen mondkapjes worden gebruikt. In de entertainment centra van deze parken kunnen artiesten gewoon optreden. Er zullen volle restaurants zijn, je kunt er gewoon naar de kapper en voor mijn part maken ze er ook een tippelzone.

Mocht het goed werken, dan is er nog een voordeel aan deze parken: mensen die uit zulk park komen zijn immuun. Ze kunnen dan een pas krijgen dat dit aantoont. Met deze pas heb je alle vrijheden weer terug, want je bent immers immuun. Met je pas mag je over een tijdje met korting naar de bioscoop en het vliegtuig, want jij kost geen extra plek. Ook kunnen er na een tijdje fitnessclubs open gaan voor immune mensen.

Dit geeft meteen een potentieel probleem voor deze aanpak: de tweedeling van de maatschappij. De gezonde mensen die het kunnen veroorloven om een maandje in de Efteling te zitten of in een bungalow thuis te werken, hebben daarna een groot voorrecht in de maatschappij. En als een groep wordt voorgetrokken, dan wordt er dus ook een groep achtergesteld. Er kan een tweedeling ontstaan tussen de bevoorrechte immune bevolking en de doelgroep die deze kans niet heeft. Bedenk wel dat we met deze aanpak de lockdown tijd kunnen verkorten van de huidige pakweg 2 jaar naar pakweg een half jaar.

Dus in totaal slaan we dus meer vliegen in 1 klap: we helpen het onderzoek naar immuniteit, we bouwen mondiale immuniteit op, we steunen de entertainment industrie, en alle mensen buiten de doelgroep kunnen een steentje bijdragen! Ik zou me meteen aanmelden!

update 18 mei 2020:

in de Verenigde Staten kunnen mensen zich aanmelden om zich vrijwillig te laten infecteren

Brug metselen

Ik heb al een keer verteld dat ik het fascinatie heb voor muren met schuin uitstekende stenen, maar mijn fascinatie voor gemetselde bogen is nog vele malen groter. Als kind kon ik me al vergapen aan gothische kerken. Ik ben trouwens niet gelovig. Veel niet gelovigen vinden kerken het symbool van geldverspilling en onderdrukking, ik vind het nog steeds het toppunt van architectuur en menselijk vernuft. Zodoende ben ik op dit moment vrijwilliger voor het onderhoud van de lokale kerk. En elke keer als ik op 10 meter hoogte een gewelf sta af te stoffen bedenk ik me hoe het zou zijn om zelf een gewelf te maken. Nou, mijn wadi-project leent zich perfect voor het experimenteren met gewelven!

Vroeger heb ik al heel vaak Het Kathedraal van David Macaulay gelezen, dus ik weet ongeveer hoe het moet. Eerst moet je een mal maken. In mijn geval heb ik wat oude pallets verzaagd tot mal. Ik heb twee vormen gemaakt die de boog definieren:

Daartussen komen een hoop latjes, zodat het een soort van ton wordt:

Als fundament heb ik klinkers gebruikt. Nadat ik het vorig jaar een heel stuk oprit heb weggehaald heb ik er genoeg over:

Vervolgens komt daar de mal op. Wel op een paar lossen houtjes, zodat ik wat speling overhou om de mal later te verwijderen:

Vervolgens kon het metselen beginnen. Ik heb een restpartijtje stenen van een vriend kunnen krijgen. Metselen is echt fascinerend: je koopt wat grijze pof, doet er water bij tot het modder wordt, en een dag later is het zo hard als stee:

Ten slotte heb ik de bovenkant afgesmeerd met cement om er zeker van te zijn dat het stevig is. Dit doen ze bij echte gewelven ook, dus ik heb het ook maar gedaan. En dag later kon de mal er uit:

Vervolgens heb ik het paadje weer hersteld en de rest opgevuld met sedum:

En klaar! Ik durf zelfs op mijn eigen gemetselde gewelf te gaan staan.

Ondanks de lockdown heb ik dus toch een item van mijn bucketlist kunnen afvinken: het metselen van een gewelf!







Nu alleen nog de regenpijp omleiden naar dit gat en mijn wadi is klaar!



zie ook:
hemelwaterinfiltratie in de voortuin deel 1
andere doe het zelf projecten

Mijn CO2 footprint in lockdowntijd

Wat voor de ene een crisis is, is voor de andere een redding. Zo lijkt het dat de coronacrisis een redding is voor ons klimaat: door minder vliegtuigverkeer, autoverkeer, industrie en kantoren neemt de mondiale CO₂ en NO₂ productie af. Hoewel het risico bestaat dat deze achterstand snel zal worden ingehaald, geeft deze crisis ook hoop: het is blijkbaar mogelijk om met de hele wereld minder uit te stoten. Maar geldt het voor mij ook persoonlijk? Neemt mijn footprint af in deze tijd?

Mijn kantoor is al ruim een maand afgesloten. Als ik iets nodig heb dat er nog ligt, moet ik eerst met de bewaking bellen. Ik ben er niet meer geweest, dus ik weet niet of het licht of de airco is uitgezet. Dus ik kan alleen maar kijken naar wat ik hier verbruik. De afname van autoverbruik is het meest treffend. In april heb ik 345km gereden. Ik heb m'n zoontje een paar keer naar iemand gebracht om te spelen en ben bij m'n schoonouders op bezoek geweest (op afstand buiten). Voor de rest heeft de auto vooral stof staan opvangen. Boodschappen doe ik met de fiets. De trend is duidelijk te zien in mijn verbruik:

In deze grafiek is blauw het maandelijks verbruik, en rood het jaarlijkse gemiddelde. Ik reken alles om naar verbruik per jaar, zodat ik gemakkelijk lange en korte maanden met elkaar kan vergelijken. En zo is het ook niet erg dat ik nu al een op 27 april de balans opmaak.

Normaal gesproken zou ik in 27 dagen ongeveer 27/265*13000km=961km rijden. Deze maand dus 616km minder. Mijn auto rijdt ongeveer 5.4liter op 100km, dus ongeveer 33 liter bezine uitgespaard, oftewel 75kg CO₂.


Heb ik dit dat gecompenseerd met meer stroom, gas en water verbruik, omdat ik meer thuis ziet? Nee, niet echt. Stroom is al een tijdje aan het dalen sinds m'n ex het huis uit is:

Deze winter is de kachel ook weinig aangegaan:

Waterverbruik is het meeste gekoppeld aan het aantal personen, dus dat is echt drastisch afgenomen. de laatste maand is het een beetje gestegen doordat ik de planten heb water gegeven:

Kijken of we dit ook na de crisis kunnen volhouden!

Hemelwaterinfiltratie

Mijn voortuin begint steeds bruisender te worden van leven. Steeds meer planten weten elkaar in evenwicht te houden zodat ik steeds minder hoeft in te grijpen. Ook zie ik steeds meer insekten. Tijd voor de volgende stap: hemelwater infiltratie! Want hoewel we momenteel nog steeds in een gezondsheidscrisis zitten, moeten we de klimaatcrisis niet uit het oog verliezen.

De afgelopen jaren hebben we meerdere malen te kampen gehad met hevige regenval en overstromende afvoerputjes. Om de riolering niet verder te belasten mogen nieuwe daken niet meer op de riolering lozen, maar moeten het water lokaal geinfiltreerd worden. Maar dan blijven we nog steeds met miljoenen bestaande gebouwen die op de riolering zitten. Om de burgers een steuntje in de rug te geven heeft onze gemeente een subsidie in het leven geroepen. Voor elke vierkante meter dak krijg je een paar euro. Uiteindelijk verdient de gemeente dit terug doordat de riolering minder belast wordt.
Je zou misschien verwachten dat ik er als de kippen bij ben om de gemeente een poot uit te draaien, maar deze keer ben ik een stuk schappelijker. Om de volgende redenen:

• Ik wil zelf de tuin graag duurzamer maken, ik heb geen stimulans nodig.
• Ik heb geen zin om al het papierwerk in te vullen en te kijken of ik aan alle eisen voldoe.
• De gemeente moet vervolgens mijn aanvraag keuren, en die ambtenaar moet ook door de gemeenschap betaald worden.

Kortom, veel gedoe voor weinig geld, dus mag de gemeente zijn geld bewaren voor andere nuttige dingen.

Wel heb ik even in de subsidieregeling gekeken om te kijken of ik aan de eisen zou voldoen. De subsidie eist een waterberingscapaciteit van 50 liter per vierkante meter. Voor het voorste deel van mijn dak zou dat grofweg een kubike meter zijn.

Dat is niet weinig. Het vorig jaar heb ik een kleine kuil in de tuin gemaakt die ik er mooi voor kan gebruiken, maar die is bij lange na niet groot genoeg. Eerst had ik het idee om een put te graven of om infiltratiekratten in te graven. Maar dit zou wellicht gevaarlijk zijn voor de kindjes van de buren. Dus kwam ik op een veel beter idee: een riviertje dat de grootste tijd droog staat. In Arabische landen hebben ze die veel, en worden daar wadi genoemd. In Nederland noemen we die ook wadi, maar dan staat het voor "Water afvoer drainage infiltratie".

Mijn tuin loopt een beetje af, dus als ik een kronkelende greppel maak, dan zou het water mooi over de hele tuin verdeeld worden. Het enige probleempje is dat dit riviertje een paadje moet kruisen. Op de onderstaande foto zie je linksboven de regenpijp en de kuil. De witte stenen zijn het paadje dat de kuil insluit:











Gelukkig heb ik een oplossing gebacht: ik ga een bruggetje bouwen. Op deze manier krijg ik nog meer variatie in de tuin, en heb ik weer een mooi klusprojectje. Hieronder zie de plek van de andere kant, waar ik al plek heb gemaakt voor een brug:









Wordt vervolgd!

OZB en afvalstoffenheffing.

De bekende jaarlijke gepeperde rekening van de gemeente is weer in de bus gevallen, dus kijken wat we er uit kunnen opmaken:

OZB 

De WOZ waarde is bijna 10% gestegen. De waarde is nu voor het eerst boven de aankoopwaarde toen we het huis in 2010 kochten, maar het is nog steeds een fractie onder de taxatiewaarde van afgelopen jaar, dus ik heb niks te klagen. Volgens mijn eigen definitie mag ik nu dus 10% woningwaarde toevoegen bij m'n eigen vermogen.


Waterschapslasten
Een andere verandering is de waterschapslasten. Veel componenten ervan zijn een vast tarief of gekoppeld aan de WOZ waarde, maar de "zuiveringsheffing" is gekoppeld aan het aantal personen in het huishouden. Hierbij betaalt een eenpersoonshuishouden 49,- en een meerpersoonshuishouden 147,-!!
Mijn zoontje staat officieel bij m'n ex ingeschreven, dus zij betaalt bijna 100,- extra voor het zuiveren van zijn vuil water. Ik denk dat ik deze informatie onder de pet hou om gezeur te voorkomen....

Afvalstoffenheffing
Ten slotte hebben we in onze gemeente een diftar systeem, waarbij je voor elke kliko-lediging betaalt. Op de rekening kan je mooi zien dat ik afgelopen jaar slechts 2 keer de bak aan de weg heb gezet. Ik heb hem ook in december aan de weg gezet, en dat is maar goed ook, want het tarief is veranderd van 10,- per lediging naar 22,- per lediging! Dat is 16 cent per liter afval. Ik verwacht dit jaar 1 of 2 ledigingen nodig te hebben, maar dat is toch veel geld. De reden dat de gemeente het tarief heeft verhoogd is dat ze de burger wil motiveren om minder afval te maken (nobrainer), maar ook om op zoek te gaan naar alternatieven, zoals de commerciele afvalverwerking. Maar ik heb al een andere oplossing bedacht: mijn vriendin woont in een gemeente zonder diftar, dus ik neem gewoon af en toe heel romantisch een zak afval mee.

Plantenbakken

Ik heb al een keer verteld da tik een sedumverslaving heb: overal waar ik vetplantjes zie wil ik en stekje meenemen. Het gevolg is dat mijn vensterbank bij het aanrecht langzaam overvol begint te raken met bakjes:

He begon me een doorn in het oog te worden, dus had ik besloten om een oplossing te maken: een rechthoekige, witte plantenbak die precies op de vensterbank past. En als ik toch bezig ben, dan maak ik er meteen twee, ook eentje voor het huiskamerraam. Enkele jaren terug had ik een partijtje multiplex gekregen (waarvan ik een keukenrolhouder, messenblok, afdak en dressboy heb gemaakt), en dit was een mooie gelegenheid om de laatste plank op te zagen:

 

 Dankzij mijn lege werkbank en een nieuwe zaag kan ik netjes in het verstek zagen:

Vervolgens de boel met schroeven en lijm in elkaar passen:

Alle gaatjes netjes dicht plamuren. Het komt in de woonkamer, dus deze keer wil ik iets netter te werk gaan dan normaal:

Vervolgens een stuk of 3 keer lakken:

 Ziezo, dat ziet er een stuk netter uit op het aanrecht. deze bak ik 84x15x6 cm:

  Voor de woonkamer is de bak ietsje groter zodat er ook iets grotere plantjes in kunnen, 84x22x8cm:

Zie ook:
mijn andere doe-het-zelf projectjes

Stop de stuiterbeurs!

Terwijl de thuiswerkende ouders (mezelf inbegrepen) met kinderen horendol worden van rondstuiterende kinderen, valt me een andere stuiterbal op: de beurs. Elke keer als er ergens een steunmaatregel wordt goedkeurd schieten de beursen omhoog, om na een dag weer terug te zakken in de ellende van de explosieve ziektecijfers. Ik ben behoorlijk verbaasd over dit gedrag. Elke belegger weet dat overheden aan steunmaatregels bezig zijn, en dat we voorlopig nog in deze crisis zitten, waarom dan toch dit wispelturige gedrag?
Deels is de media hier schuldig aan. Afgelopen dinsdag spraken ze over een recordwinst op de beurs:

 
Ik kan me voorstellen dat mensen snel inloggen op hun account snel weer geld naar de beurs brengen. Maar als je uitzoomt, dan ziet het er een stuk minder rooskleurig uit:

Het feit dat de eenzame belegger zo overreageert op dit nieuws niet zo erg. Het ergste is dat flitshandelaren bakken met geld bij elkaar kunnen schrapen elke keer als de beurs zo wispelturig reageert. Flitshandelaren detecteren in een fractie van een seconde het verschil in prijs tussen verschillende beursen over de wereld, en slaan hier hun voordeel uit. Zij reageren dus niet op nieuws, en zijn al helemaal niet geinteresseerd in de bedrijven zelf. Het enige wat ze doen is de krenten uit de pap vissen. Arjen Lubach kan het veel beter uitleggen dan ik:

Wat Arjen is vergeten te zeggen is dat hier ook een oplossing voor bestaat: de Tobintaks. Deze belasting bestaan uit een miniem percentage voor elke aankoop op de beurs. Deze belasting hoeft slechts 0.01% ofzo te zijn. Dit is zo weinig dat een gewone belegger het niet merkt. Maar voor flitshandelaren is deze belasting al groot genoeg om hun totale businesscase in duigen te laten vallen. Zielig voor deze bedrijven? Ik denk het niet. Kunnen deze mensen eindelijk iets nuttigs gaan doen met hun hersenen/computers/tijd.
Het enige probleem bij deze belasting is....dat hij nog niet bestaat. Veel landen hebben al aangegeven dat ze zulke belasting graag zouden willen, maar de belasting werkt alleen als veel landen het doen. Landen met een Tobintaks zullen minder populair zijn om in te investeren, en niemand wil het netste jongetje van de klas zijn. Dit is vergelijkbaar met vliegtaks: als een land vliegtaks zou invoeren, dan varen de luchthavens net over de grens er wel bij.
Gelukkig hebben veel landen in Europa al aangegeven dat ze graag een tobintaks zouden willen invoeren. En zoals gewoonlijk is Nederland niet het netste jongetje van de klas, want bij ons heeft de economie voorrang boven alles.

Dus laten we op wereldschaal een Tobintaks invoeren. Dit geld kan geint worden door het IMF ofzo, en er kunnen leuke mondiale dingen van worden gedaan: mondkapjes kopen, of bomen planten ofzo.

Maar voorlopig stuitert de beurs nog even door. Maar ik wacht even. Volgende week breekt de hel echt los in Amerika...

Leven in vreemde tijden

Terwijl mijn ex griep heeft en ik dus al anderhalve week gezellig met m'n zoontje thuis zit te werken, spoken er teveel dingen in mijn hoofd:

• Dat mijn vader van 73 in de grootste brandhaard van Brabant zit, maar zelf niet vindt dat hij bij de risicogroep hoort.
• Dat onze maatschappij best even een reset kan gebruiken, omdat we met z'n allen de wereld erdoorheen aan het jagen waren. Even pas op de plaats. De effecten zijn al te zien met satellietbeelden. Maar Lonneke kan dat veel beter bewoorden.
• Dat ik mijn eerste doodverwensing binnen heb omdat ik drie weken geleden een flinke voorraad heb ingeslagen. Destijds werd ik nog uitgelachen, en nu ben ik opeens een aso. En dat terwijl de winkels het door mij veroorzaakte tekort al twee weken geleden hebben aangevuld, en ik nu dus geen belasting vorm op de winkels. Over flattening the curve gesproken.
• Dat ik me niet zoveel zorgen maak over Nederland, maar vooral over landen als Noord Korea, waar zelfs grote leider toegeeft dat hij tekort is geschoten, en de Verenigde Staten, die de laatste week pijlsnel stijgt in de epidemiewereldranglijst, waarschijnlijk veroorzaakt door een leider die te vaak gezegd heeft dat het "gewoon een griepje is". Hoe ver ben je gezonken als de Noord Koreaanse leider zich meer bescheiden opstelt als jezelf? Ik verwacht dat over en week de VS meer gevallen heeft dan China of Italie. Wordt een gezellig boel daar zonder ObamaCare.
• Over de Verenigde Staten gesproken: ik heb het idee dat er in dit land iets te veel optimistische mensen wonen. Elke keer als Wall Street afgelopen week opende, worden de kelderende koersen weer opgekrikt. Mijn vermoeden is dat de echte beurskrach gaat beginnen als het kwartje is gevallen bij het volk aan de andere kant van de oceaan. Waarschijnlijk ergens volgende week. Koersen kan je normaal niet voorspellen, behalve als er iets heerst met een incubatietijd van twee weken.

Dat allemaal gezegd hebbende, besef ik dat het ook een realitycheck is voor mij. Toen er opeens een hoop activiteiten werden geannuleerd, betrapte ik mezelf erop dat ik het helemaal niet zo erg vond. Ik vond het juist fijn om even een lege agenda te hebben, en van veel feestjes was ik zelfs opgelucht dat ik er niet heen hoefde. Blijkbaar heb ik mezelf een ritme aangeleerd om veel sociale dingen te doen, terwijl ik misschien meer introvert ben dan ik zelf wil toegeven. Ik ben blijkbaar niet de enige, want in de Volkskrant spreekt een psychiater de voordelen van een collectieve lege agenda. De afgelopen weken heb ik eindelijk tijd gehad om in de tuin te werken, (digitaal) tijd door te brengen me m'n allernaasten, en wat klusprojecten af te ronden.

Zo heb ik eindelijk mijn garage een keer opgeruimd. Ik besefte dat mijn werkplaats nooit praktisch is geweest, in alle 10 jaar dat ik hier nu woon. Te weinig opbergplekjes, waardoor de werkbank altijd overvol ligt.

Dus heb ik wat extra plankjes gemaakt in het raamkozijn. Eindelijk heb ik ruimte voor het grote werk zoals cirkelzagen:

Een ding is zeker: ik heb geen last van verveling zoals Uitklokken.
De komende weken zal je waarschijnlijk veel klusblogs gaan zien...

Beleggen dan maar?

Al een tijdje hou ik de beurs in de gaten over wanneer ik moet instappen. In januari 2019 haalde ik ruim 1000,- die ik bij de ETF VWRL had geparkeerd van de beurs. Het stond toen op 69,99. Ik verkocht het omdat ik een extra buffer nodig had in verband met het uitkopen van m'n ex, en eerlijk is eerlijk, omdat ik bang was voor een crash.
De vraag is dan wanneer ik weer moest instappen. De afgelopen weken daalden de koersen aardig, maar ze stonden nog steeds zo hoog als december 2019: veel te hoog. Pas afgelopen maandag kelderde de boel naar onder de 70,-, en heb ik gekozen om mijn aandelen terug te kopen van een extra stukje buffer dat ik nog had staan van 2500,-. Ik heb de aandelen nu voor 69,85, dus net wat minder dan ik ze verkocht heb. Het afgelopen jaar heb ik ongeveer 2% dividend misgelopen. In plaats daarvan heb ik een stukje hypotheek afgelost (5.3%, netto 2.9%), en de rentevaste periode van een ander deel afgekocht (ongeveer 6,79% rente).
En vandaag is de hypotheekrente binnen, dus dit is eigenlijk het maandelijkse moment dat ik mezelf gun om te investeren. Maar misschien ga ik even wachten, want ik heb het idee dat het einde nog niet in zicht is.
Zoals ik al eerder aangaf ga ik deze crash niet in detail timen: wellicht is het morgen nog slechter, maar misschien hebben we de dip al gehad. Ik time alleen op de grote conjunctuur: ik leg in bij een crisis, en hoe harder de koersen daarna opveren, hoe minder ik ga beleggen. Ik heb dit al eens vergeleken met het weer: het is heel moeilijk te voorspellen wat het weer volgende weer wordt, maar we weten wel dat het over 4 maanden zomer is. Qua beleggen is het nu lente, dus tijd om te investeren voor de zomer.

De afgelopen maand heeft wederom bewezen dat er maar 1 zekerheid is in de beurs: om de zoveel tijd komt er een crash. Het verschil is dat de oorzaak elke keer anders is, zodat de crash ons altijd verrast. Maar nu het crash is aangebroken is het tijd om te investeren. Misschien voelt het als profiteren van andermans ellende, maar dankzij deze investeringen is blijft de beurs net een tikkeltje hoger dan zonder, dus is het voor de goede zaak.


zie ook:
deze belegger neemt de chicken exit
mijn plan dat 6,79% rente oplevert
nu beleggen is als zomergoed zaaien in de herfst

Spaarhypotheek een tekenbeet? De mijne is een goudmijn!

Ik lees steeds meer mensen die hun spaarhypotheek laten omzetten naar annuitair, want dat geeft ze meer vrijheid. Toch is dit heel erg zonde, want hoe langer je die spaarhypotheek hebt, hoe rendabeler hij begint te worden. Na een tijdje begint hij zelfs geld te genereren! In november heb ik al eens uitgelegd dat als je een spaarhypotheek sec bekijkt, dan is de rente zeer laag.

Korte recap: neem een voorbeeld van 100.000 hypotheek, nog 7 jaar te gaan. Elke maand leg je 200,- in de spaarpot en betaal je 416.67,- bruto rente. Netto betaal je slechts 241.67 rente, en bovendien wordt je spaarpot elke maand 234.63 groter. Aangezien inleg gewoon een aflossing is, ben ik eignelijk alleen geinteresseerd in de rente die ik betaal, en die is 241.67-234.63=7.04. Ik betaal dus 7.04 rente over wat nog open staat op deze hypotheek, en kom ik uit op 0,19%. Daar kunnen de huidige marktrentes niet aan tippen!

Maargoed, in november heb ik alleen de huidige situatie bekeken. Wat als we kijken naar de resterende looptijd? Dan is het veel interessanter om te kijken hoeveel we in totaal nog gaan betalen en hoeveel hypotheek er nog afgelost moet worden. In dit geval is er 56310.74 opgebouwd in de spaarpot, dus moeten we nog 43689.26 aflossen. En hoeveel gaan we de resterende 7 jaar, dus 84 maanden betalen? Elke maand betalen we netto 241.67 rente en 200,- inleg. In totaal is dat 37100. Dat is dus veel minder dan de resterende hypotheek! Ik ga met 37100 een hypotheek van 43689.26 aflossen, dus ik bespaar 6589.26! De hypotheek kost helemal geen geld, maar genereert geld voor me!

Ten slotte zou je het nog kunnen vergelijken met een annuitaire hypotheek. Stel je zou een annuitaire hypotheek van 43689.24 kunnen afsluiten voor 7 jaar, en je zou elke maand 441.67 moetne inleggen, hoeveel zou de rente dan moeten zijn. Bij een annuitaire hypotheek met een positieve rente betaal je meer dan de totale hypotheekwaarde. Maar in dit voorbeeld wil ik minder betalen dan de totale hypotheekwaarde, dus wordt de rente ook negatief. Antwoord: -4.49%! Deze hypotheek is gelijk aan een (netto) annuitaire hypotheek van -4.49%. Niet een beetje negatief dus, maar heel negatief. Deze schuld levert je meer op dan menige investering! Negatieve rente die gunstig is, dat is een beetje verwarrend. Daarom heb ik kleuren toegevoegd: gunstige getallen zijn groen, ongunstige getallen rood.

Even wat voorbeelden: bij 100.000 tegen 5% voor 30 jaar zit je na 13 jaar en een maand al op het punt dat je nog net zoveel geld gaat betalen als dat er afgelost moet worden. De hypotheek is in feite gratis.

We kunnen natuurlijk niet in de toekomst kijken. De kans is groot dat de hypotheekrente wordt afgebouwd. Daarom heb ik ook een regel "belastingschaal" toegevoegd, zodat je kan kijken wat het effect is van minder hypotheekrenteaftrek.

Een spaarhypotheek is dus een goudmijn! Waarom blijven mensen dan goudmijnen dempen omdat ze denken dat ze met een tekenbeet te maken hebben? Waarschijnlijk hebben ze artikelen van Erica Verdegaal gelezen. Wel apart dat haar artikel over "spaarhypotheek is een tekenbeet" nergens meer terug te vinden is. Misschien is ze zelf ook van mening veranderd?

Maar de geest was al uit de fles. Gerhard Hormann heeft dit eindeloos overal herhaald, in zijn bestseller Hypotheekvrij, maar ook talloze malen op twitter. Later kreeg Gerhard toch spijt van zijn blinde focus op de aflossingsvrije hypotheek, waardoor hij uiteindelijk toch besloot om te investeren in de spaarhypotheek. Maar een jaar voor het einde probeert hij alsnog de boel af te kopen.

En dat brengt me op het volgende puntje: bijstorten of inkorten van de spaarhypotheek is op het einde van de looptijd helemaal niet meer gunstig. Als je spaarhypotheek eenmaal momentum heeft kan je 'm het beste laten doorsudderen. Met inkorten of bijstorten, of nog erger, omzetten naar annuitair slacht je de kip met de gouden eieren.

Zelf proberen? Klik op onderstaande tool:

zie ook:
Dit is waarom je nog steeds blij moet zijn met je spaarhypotheek

Hamsteren!

Laat ik vooropstellen dat ik niet bang ben voor virusjes. Ik heb een goede gezondheid, dus ik heb niet veel te vrezen. Maar de wereld begint langzaam haar verstand te verliezen, en dan doe ik graag mee. Met paniek? Nee, maar wel met hamsteren en op tijd instappen op de beurs!

In veel omringende landen zijn er al lege schappen. Mensen slaan aan het hamsteren, oftewel "doomsday preppen" voor het geval dat de voedselvoorziening stagneert. Moet ik dan meedoen? Normaal gesproken is mijn filosofie om zo min mogelijk voorraad te hebben. Past wel bij mijn minimalistische aard. Maar wat als de winkels leeg gaan raken? Misschien toch maar wat extra inslaan.

Mijn insteek is dat ik geen dingen in huis wil hebben die ik waarschijnlijk nooit ga gebruiken. Ik ga dus geen flessen water kopen, want ik gebruik normaal gesproken ook geen flessen water. Ik heb wel wat sfeerkaarsen, maar geen andere energie noodvoorzieningen. Dit lijkt me behoorlijk overdreven. Ik verwacht niet dat binnenkort de watervoorziening of stroomvoorziening ermee stopt.

Dus heb ik besloten om van enkele basisprodukten meer in te slaan, maar die ik anders toch binnen een jaar zou gebruiken. dat zijn:
-pasta: blijft lang goed, en gaat toch wel op
-haver: granen die lang goed blijven, zijn tevens te blenden tot havermelk
-blikken soep
-potten groente
-zakken noten: als vegetariers eten we veel noten, ze blijven bovendien veel langer houdbaar dan vlees
-een vriezer vol met pizzas, vis en brood
-wc papier. Schoonmaakspullen en wasmiddel enzo heb ik nog voor minstens 10 jaar (heb ik al ooit verteld dat mn ex veel kocht?), maar wc papier is geen overbodige luxe om in huis te hebben.
-een doos melk. Melk is een van de weinige dranken die ik koop (fris heb ik zelden in huis). Ik beschouw melk tevens als backup als er even geen water is, dan kunnen we in ieder geval melk drinken.

Bij de lidl was ik ongeveer 100,- kwijt, niet slecht voor een overlevingspakket.

En qua beurs? Die doet het al best leuk, maar dit is nog niet echt een serieuze crisis. De koersen zijn gezakt naar het niveau van pakweg 1 januari. Toen was ons virus al wereldnieuws, maar de wolven van wallstreet gingen gewoon door. Het dolle optimisme van afgelopen weken is nu dus gecorrigeerd. Er moet echt nog wel wat meer gebeuren voordat ik instap.

Maar iets zegt me dat deze kermis nog wel even gaat duren...

======================================================
Naschrift (21/3/2020):
Dit bericht is van 3 weken geleden. Op dat moment waren alle schappen vol en konden de winkels dit prima aan. Dezelfde voorraad nu kopen zou inderdaad asociaal zijn. Bekijk het van de andere kant: dankzij deze voorraad heb ik afgelopen week niet hoeven winkelen, dus heb ik de winkels niet extra belast. Over "flattening the curve" gesproken.

Investeren full throttle!

Op dit moment zijn alle scheidingskosten afgehandeld en heb ik weinig andere dingen om voor te sparen, dus heb ik het volgende besloten: ik ga full throttle investeren! Dat ga ik op de volgende manier doen:
Elke 16de van de maand ga ik al het geld dat ik boven mijn buffer heb investeren in hypotheek of aandelen. Zolang de koers nog onrealistisch hoog is zal dit de hypotheek zijn. Dit is dus nooit een mooi bedrag, want ik heb zelden precies ene mooi bedrag op de rekening. Van de andere kant: annuitaire hypotheken zijn nooit ene "mooi bedrag" groot, dus kan ik best een bedrag als 2283,85 aflossen.
Waarom de 16de? Op die dag komt de hypotheekrenteaftrek binnen. En de vaste lasten worden meestal rond het einde van de maand of het begin van de maand afgeschreven. Op de 16de verwacht ik geen grote kosten totdat rond de 24ste het salaris binnenkomt. Daarnaast is het fijn om twee keer per maand een financieel momentje te hebben: op de 16de om te zien hoeveel ik over heb, en op het einde van de maand om te zien wat de saving rate en het verbruik is. 

Door de aflossingen van de afgelopen twee maanden ziet het er zo uit:

Het verschil is bijna niet te zien, maar als ik inzoom ziet het er best spectaculair uit:

In januari ben ik door de 80% grens gegaan, en als het zo doorgaat zou de 70% ook haalbaar moeten zijn. Ik mag natuurlijk niet meer dan 10% per jaar aflossen, maar samen met het automatisch aflossen lukt het wel.
Nouja, tenzij er een crisis uitbreekt, dan krijgt beleggen de voorkeur. Maar voorlopig zit er nog veel te veel optimisme in de beurs. Een brexit en een corona virus hebben er nog geen verandering in gebracht. Zelfs Boeing, dat met veel problemen kampt, laat redelijk positieve cijfers zien. Maar waarschijnlijk begint het systeem zich wel al van binnen uit te hollen. We gaan het zien.

Hoe balanceren tussen aflossen en beleggen?

Dagelijks lees ik artikelen over de keus tussen aflossen of beleggen. Al deze overwegingen behandelen grofweg deze zaken:

• hypotheek geeft een stabiel rentepercentage, rendement uit beleggen fluctueert
• hypotheek zit in stenen, beleggingen kan je terughalen
• over hypotheek ontvang je hypotheekrenteaftrek, over beleggingen betaal je belasting

Dat weten we ondertussen wel, maar als je zowel wilt aflossen als beleggen, wat is dan een goede balans? Hieronder laat ik een paar taktieken zien:

Verschillende potjes voor verschillende doelen
Veel mensen hebben verschillende vormen van passieve inkomsten, die ze vervolgens voor verschillende dingen kunnen besteden. Zo kan ik me voorstellen dat iemand zijn marktplaatsverkopen in aandelen stopt, omdat dit leuke "bijwangsten" zijn. De hypotheekrenteaftrek daarentegen gaat naar de aflossing van het huis. Dit geld is immers ontvangen dankzij het huizenbezit.
Hoewel dit heel mooi klinkt, zit er geen enkele ratio achter zulke beslissing. Waarom zou je vlak voor een crisis veel aandelen kopen, alleen maar omdat je net de babyspullen hebt verkocht? Deze aanpak past in ieder geval niet bij mij.

Herbalanceren, net als bij beleggen
Een tactiek die vaak bij balanceren wordt gebruikt is "potjes aanvullen totdat ze weer gelijk zijn". Stel je hebt 10.000 afgelost en 10.000 in aandelen zitten. Na een tijdje zijn de aandelen gegezakt tot 9.500 en heb je 1000 te investeren. Het idee is dan dat je 250,- in je hypotheek stopt en 750,-, zodat ze beide weer op 10.250 komen. Op deze manier vang je het tijdelijke dipje in je aandelenportefeuille op en profiteer je op een objectieve manier van de tijdelijk lage koers.
Het probleem zit 'm in wat je moet nemen als uitgangspunt. Neem je de oorspronkelijke hypotheekwaarde als "0,-" afgelost? Of tel je alleen de waarde dat het huis boven water staat? In het tweede geval zou je eerst je huis moeten aflossen totdat het boven water staat. Pas daarna kan er gebalanceerd worden met beleggingen.


Begin risicovol, vervang langzaam met minder risico
Een variant van de bovenstaande strategie is je leeftijd als percentage beleggen in laag risico beleggingen en de rest in risicovolle beleggingen. Met laag risico beleggingen worden onder andere obligaties als voorbeeld gebruikt. Iemand van 40 jaar zou dan 40% van zijn vermogen in zijn huis stoppen en 60% in aandelen.

De visie hierachter is dat je op jonge leeftijd het geld nog niet nodig hebt en dat het risico over de lange looptijd wordt uitgesmeerd. Naarmate je ouder wordt stap je langzaam over op laag risico beleggingen.
Er is een dingetje waardoor de vergelijking niet helemaal opgaat: aflossen is minder risicovol, maar het geld zit wel in stenen. Wellicht is het niet verstandig om dicht tegen je pensioen al je geld in stenen te stoppen, omdat je het geld spoedig nodig zult hebben. Mijn ouders hebben hun huis bijna afgelost, maar ik raad ze niet aan om verder af te lossen.

Ik vind het interessant om te zien dat dit best contra-intuitief is en dat veel mensen het tegenovergestelde doen (inclusief ik). Het voelt prettiger om eerst af te gaan lossen, en zodra de schaapjes op het droge zijn mag er meer risico worden genomen. Maar volgens deze theorie moet het dus andersom.

Probeer de markt te timen.
Hoewel ik door veel mensen voor gek wordt verklaard, zit ik nog steeds in deze categorie. Ik weet dat markt timen geen goed idee is, omdat je vooral veel geld gaat verliezen door de tijd dat je geld niet in aandelen zit.
Bij mijn "balanceertaktiek" is dit probleem minder groot: als de beursen totaal overgewaardeerd zijn, zoals nu, dan los ik liever af. Mijn geld levert dan weliswaar minder op dan op de beurs, maar nog steeds 3%. Zodra de beurs in mekaar zakt en de beurs een meer realistische waarde heeft, dan stap ik over naar beleggen. Uitgaande van het vorige puntje zou het goed kunnen dat ik dan enkele jaren helemaal niets aflos en alleen maar geld naar de beurs breng.
De vraag is of ik een objectieve manier kan bedenken wanneer ik moet gaan overstappen op beleggen. Bij welke beursdip is het tijd om in te stappen?

Nog een keer rente afkopen?

Vorig jaar heb ik de rentevaste periode van mijn aflossingsvrije hypotheek (5.1%) afgekocht en de rente voor de komende 10 jaar vastgezet tegen 1.39%. Hierdoor kromp de rode "aflossingsvrijerentebalk" flink en zakte mijn totale lasten aanzienlijk:

Smaakt dit naar meer? Jazeker! Het ingelegde bedrag levert rond de 6-7% aan netto rente op. Als ik gewoon was gaan aflossen had het me een netto rente van 2.9% opgeleverd. Nu heb ik nog een annuitaire hypotheek over van 5.1%, voor 5 jaar vast, en 5.3% voor 10 jaar vast. De 5.3% rekening wil ik niet afkopen. Als ik binnen 10 jaar besluit om te verhuizen, dan is het afkopen van de rente niet gunstig. Ik vind het te riskant om 10 jaar vooruit te moeten kijken. De 5 jaar 5.1% is wel een serieuze kandidaat.

Maar dan komt er nog een ander "probleem" om de hoek kijken: op dit moment kan ik zowel de 5.1% als de 5.3% hypotheek aflossen, waarbij ik netto ongeveer 2.9% rendement heb. Ik mag 10% boetevrij aflossen, dus ik kan ongeveer 11000 per jaar aflossen. Als ik er eentje afkoop, dan halveert dit bedrag. Natuurlijk kan ik ook een hypotheek met een laag rentepercentage aflossen, maar dan was het afkopen van de rentevaste periode dus deels verspilde moeite. Met ander woorden: door de rente van nog een hypotheekdeel te verlagen, verlies ik "aflos-slagkracht".

En dit is wel iets om serieus rekening mee te houden. Mijn gescheiden ouders van 73 en 69 hebben allebei een koopwoning. Over 10 jaar zijn ze dus 83 en 79 en bestaat de kans dat ze niet meer allebei in leven zijn. Mocht zulke erfenis om de hoek komen, dan wil ik wel de mogelijkheid hebben om dit geld te kunnen gebruiken om af te lossen.




Ook weet ik niet wat de nabije toekomst gaat brengen op het gebied van relaties. Ik kan niet uitsluiten dat ik binnen 5 jaar opnieuw wil gaan samenwonen. Als we zouden besluiten om een ander huis te kopen, dan zouden we een nieuwe hypotheek kunnen afsluiten tegen een lager tarief, en dan zou de afkoopboete voor niets zijn geweest.

Ten slotte zag ik dat ik niet mag aflossen in hetzelfde jaar nadat ik een rente heb gewijzigd. Toen ik afgelopen december de rente had gewijzigd, stond bij elk hypotheek deel dat de boetevrije ruimte 0,- was geworden. Als ik de een stuk rente wil afkopen, dan wordt dat dus op het einde van het jaar. Ik kan me dus nog 10 maanden richten op aflossen of andere investeringen, daarna kan ik opnieuw heroverwegen om de rente af te kopen.

Heeft iemand ooit de boete betaald om lagere rente te krijgen?

zie ook:
rente afgekocht: flink lagere lasten

Financiele cijfers van 2019

We zitten al weer in februari 2020, hoog tijd om terug te blikken naar 2019. Hoewel we pas officieel in februari 2019 gescheiden zijn, beschouw ik 2019 als het eerste jaar dat ik deze toko in m'n eentje run. En dit jaar moest er natuurlijk nog wel wat financiele geldwolven betaald worden. Toch mag ik niet klagen.

Hypotheek.Afgelopen juni heb ik mijn ex uitgekocht. Hiervoor heb ik 6000,- extra hypotheek afgesloten. Maar aan het eind van het jaar heb ik al weer 2000,- afgelost, en de annuitaire hypotheken en spaarhypotheken hebben samen ook automatisch 3554,- afgelost. In totaal is de hypotheek dus 446,- groter geworden. Achteruitgang? Valt mee: de oude hypotheken waren 5.1%-5.3% en de nieuwe hypotheek is maar 2.14%. Bovendien heb ik van een stuk hypotheek de rentevaste periode opengebroken, waardoor de rente gezakt is naar 1,39%. De hypotheekrente is dus wel flink gezakt, en dat is een goede investering voor de toekomst.

Saving rate:
De saving rate ging de goede kant uit, totdat ik besloot om de hypotheekrente af te kopen. Dus hoewel ik afstrevende op een saving rate van 45% besloot ik toch om iets anders met het geld te doen. Desalniettemin was de saving rate ongeveer net zo hoog als in 2018. Niet slecht in een jaar dat duur was en dat ik grote investeringen heb gedaan.

Beleggen
In januari 2019 had ik nog 1200,- geinvesteerd in ETF's. Die heb ik in dezelfde maand verkocht, omdat ik wat extra buffer nodig had, en (toegegeven) omdat ik binnen niet afzienbare tijd een crisis verwachtte. Daarna gingen de koersen stijgen.... Spijt? Op dat moment was het een goede beslissing. En laten we niet te dramatisch doen, het ging immers om een klein bedrag.
Maar ondertussen heb ik wel aandelen gekocht bij het aandelenprogramma van mijn werk, omdat je een 10% bonus krijgt als je de aandelen een jaar in bezit houdt. En die aandelen hebben het dit jaar prima gedaan, waardoor mijn belegd vermogen (nu ruim 2000,-) ongeveer 8% winst heeft gemaakt.

Al met al ben ik zeer tevreden. Er zijn geen grote sprongen gemaakt in vermogen, maar ik ben in ieder geval niet achteruit gegaan. Maar het belangrijkste is dat ik veel investeringen heb gedaan die zich hopelijk gaan terugbetalen in de komende jaren.

Waarom worden zoveel FIRE/HOT'ers timmerman?

Als je een beetje rondsurft door de financieel onafhankelijk blogs, dan kom je de volgende eigenschappen vaak tegen:

• werkzaam in ICT of boekhouding. De verklaring lijkt me duidelijk: dit zijn mensen met een bovengemiddeld salaris, dus kunnen ze wat overhouden. Bovendien hebben ICT'ers en boekhouders vaak affiniteit met websites, berekeningen en getalletjes verzamelen.
• mannen van 30-50 jaar. Wellicht valt deze eigenschap samen met de beroepsgroep die hierboven is genoemd. Maar voor de rest valt het me op dat vrouwelijke financieel bewuste blogs vaak over besparen gaan en tips geven, en de mannelijke blogs meer over investeren en stoppen met werken. (oef, nu heb ik vast wat mensen tegen het zere been aangeschopt).

Maar er is nog een overeenkomst die minder triviaal is: veel FO'ers hebben affiniteit met timmeren!


Ik schrijf best vaak over mijn klusprojectjes, maar ik ben niet de enige. Zo heeft Mr FOB al veel geschreven over zijn projecten, zoals lampen, een kas, en fijnhoutbewerking, Mr Spekvet is ook bezig met meubelmakerij, met mooie resultaten, en, last but not least, Mister Money Mustache is na zijn pensioen een timmerbedrijfje begonnen, en heeft onder andere een huis op Hawaii gerenoveerd tegen kost en inwoning.

Op deze momenten ben ik het meest in mijn element:

met lijmklemmen, beitels en overal houtkrullen op de vloer

De vraag is: waarom is dit zo? Ik kan wel een paar dingen bedenken die tenminste voor mij gelden.

• Besparen. Dit klinkt voor de hand liggend, maar is het niet altijd. Een houten kast is vaak goedkoper dan de lossen planken. Dit komt omdat de kast vaak van slechter hout is en omdat je bij de kast veel dingen in 1 keer koopt. Ik probeer links en rechts hout te hamsteren, waardoor ik nauwelijks ooit hout hoeft te kopen.
• Milieu. Door dingen van afval te maken hoeven er geen nieuwe bomen worden gekapt en worden er geen produkten over de hele wereld versleept voordat het bij mijn lokale meubelzaak terecht komt. Ook gebruik ik voornamelijk massief hout. Als ik een meubelstuk niet meer mooi vind, dan kan ik het hout vaak nog hergebruiken.
• Think different. FO'ers zijn vaak van die die types die Steve Jobs in de jaren 90 wilde verleiden tot het kopen van een Apple. Hij mikte zich op de minder mainstraim types. Ondertussen is Apple dermate mainstraim dat veel FOers Apple ook links laten liggen. Hetzelfde geldt voor dingen zelf maken: ik wil geen tuinset die iedereen al een keer ergens in een tuincentrum heeft zien staan. Ik wil er eentje die is aangepast aan mijn tuin en mijn wensen, en niet dat iedereen meteen roept "ah, dat is een Bjorn tuinset van Ikea".
• Iets tastbaars: ICT en boekhouding is allebei een vorm van software: je produceert iets, maar je kunt het niet op je teen laten vallen. Na een dagje programmeren heb ik behoefte om iets te maken waar ik naar kan kijken zonder dat een scherm aan moet staan.
• Ik wil onafhankelijk zijn. Mijn eigen problemen kunnen oplossen. Ik kan voor alles wel naar de winkel scheuren of een klusjesman inhuren, maar hoe mooi is het als je jezelf in alles kan voorzien? 

Weten jullie nog meer blogs over financieel bewuste mensen die dingen zelf maken? Ik ben zeer benieuwd!

zie ook:
mijn doe-het-zelf projectjes

Eten uit de wintervoortuin

Veel mensen worden een beetje treurig van de winternatuur, omdat alles nat, rot en verlept is. Toch heeft zulke natuur zijn charme. Ik laat bij voorkeur zoveel mogelijk bladeren en ander materiaal in de tuin liggen zodat insekten meer bescherming hebben om te overwinteren.

Maar toen ik vorige week door de voortuin liep, merkte ik dat het niet alleen kommer en kwel is: een plantje was zich razendsnel aan het vermeerderen:

Ik heb altijd en afwachtend beleid ten opzichte van nieuwkomers in de tuin. De plant mag eerst laten zien dat het een waardevolle aanvulling is, anders verwijder ik de plant. In dit geval was de plant al heel hard aan het woekeren tussen mijn favoriete sedum. Dus misschien moest ik iets sneller ingrijpen?
Gelukkig heb ik onlangs de app PlantNet geinstalleerd, waardoor ik nieuwkomers kan identificeren. Wat is het geval? Het blijkt winterpostelein te zijn. Dat klinkt goed! Dat betekent dus dat de plant vooral swinters groeit en dus complementair is aan de andere planten. Bovendien is de plant eetbaar! Dus heb ik meteen een bak winterposteleinsalade bij elkaar geoogst.

Smaakte prima!