donderdag 20 februari 2014

Lineaire of annuitaire hypotheek?

Ik zie op het internet nog steeds veel vage tabelletjes met verschillen tussen een lineaire hypotheek en een annuitaire hypotheek. Waarom lastige tabellen, als je het ook in een grafiek kan zetten?

Voor een hypotheek van E 100.000, 5% rente verloopt de restschuld als volgt:

De maandlasten verlopen zo:

De maandlasten annuitair vs. lineair zijn dus  E383,- vs. E540,- op het begin, en E536,- vs. E278,-. Het knikje in het einde van de grafiek komt omdat er tegen die tijd zoveel is afgelost, dat de wet Hillen intrede doet. Als de rente lager was geweest, dan komen deze getallen iets dichter bij elkaar, maar het maakt niet heel veel uit.

In totaal ben je in dit geval voor een annuitaire hypotheek E 161.307,- kwijt; voor de lineaire E 150.475,-. Het scheelt dus zo'n slordige E 10.000,- Dit verschil wordt volledig veroorzaakt door het feit dat je bij een annuitaire hypotheek weinig aflost in het begin. En hoe later je aflost, hoe langer je rente betaalt.

Welke hypotheek ik zou kiezen? Absoluut de annuitaire hypotheek: je bent niet verplicht om veel af te lossen in het begin, maar het mag natuurlijk wel. Anders gezegd: van een annuitaire hypotheek kan je altijd nog besluiten om net zo snel af te lossen dan op een lineaire hypotheek, of zelfs sneller. Andersom kan niet: als je eenmaal een lineaire hypotheek hebt, dan kan je niet minder gaan aflossen als het even financieel tegen zit.
Maarja, het vereist wel discipline om vrijwillig extra af te lossen. Als die discipline er niet is, dan is wellicht de lineaire hypotheek handiger...

Zie ook:

zaterdag 15 februari 2014

creatief boekhouden: waar ligt de grens?

Wij lossen de studieschuld van mijn vrouw gewoon af volgens het annuitair schema dat de DUO ons opdraagt. We zouden best meer kunnen aflossen, maar aangezien de overheid een rente van 0,6% hanteert, is gewoon sparen een stuk lucratiever. In het commentaar op mijn bericht studieschuld aflossen is niet verstandig werd dit beschouwd als op de pof van de overheid leven, dus eigenlijk op de pof van heel belastingbetalend Nederland leven.
Ik ben het hier niet mee eens. De overheid geeft de eis dat een studieschuld annuitair afgelost moet worden (mits de financiële situatie het toelaat). Het is mogelijk om meer af te lossen, maar niet verplicht. Overigens heb ik mijn eigen studieschuld wel ineens afgelost zodra ik kapitaalkrachtig genoeg was (dit was voordat ik mijn vrouw leerde kennen), alleen die van mijn vrouw staat nog open.

Maarja, ik probeer de boel wel financieel te optimaliseren. De vraag is wanneer het nog verantwoord is en wanneer niet. Dit leidt tot de ethische vraag: hoe creatief mag je met belasting omgaan?
Voor mij zijn er verschillende gradaties van belasting misbruik/gebruik:

1) belastingontduiking, bijvoorbeeld:
  • zwartwerken. 
  • niet bestaande kosten opnemen als aftrekpost.
  • btw carroussel: btw terugvorderen voor fictieve inkopen van fictieve bedrijven, zie bijvoorbeeld deze link.
2) heel creatief boekhouden, bij het ontwerpen van de wet zijn ze dit vergeten, bijvoorbeeld:
  • de edelweissroute bij erfenissen. Hierbij stop je een erfenis tijdelijk op een Zwitserse spaarrekening, totdat de erfenis verjaard is voor erfbelasting. Dit gat in de wet is overigens onlangs gedicht, zie deze link.
3) creatief, maar de wet geeft je duidelijk de mogelijkheid om het te doen, bijvoorbeeld:
Alle trucjes die een belastingadviseur doet zoals:
  • alle belastingaftrek op de meestverdienende van een echtpaar zetten, zodat je meer hypotheekrenteaftrek krijgt.
  • zoveel mogelijk aftrekposten vinden (bijvoorbeeld voor zorg- en studiekosten, uiteraard wel voor kosten die je echt gemaakt hebt)
4) pro-actief minder geld van de overheid ontvangen.
  • niet meer studieschuld aflossen dan nodig
  • geen toeslagen willen ontvangen
Bij mij ligt de grens tussen de tweede en de derde categorie. De "trucjes" in de derde categorie zijn bekend bij de belastingdienst, en worden in sommige gevallen zelfs gepromoot. Dit systeem is door de overheid bedacht, en al deze trucjes worden meegenomen in de berekeningen om te kijken of de koopkracht bij verschillende bevolkingscategorieën (wel of geen kinderen, een of tweeverdieners, hoeveel keer modaal etc) goed genoeg verdeeld is.

Voor alle duidelijkheid: ik kan me best voorstellen dat iemand zijn studieschuld wil aflossen (van gedoe af willen zijn, lagere maandlasten, betere uitgangspositie om hypotheek te krijgen, etc), maar ik vind niet dat we als maatschappij van mensen kunnen verlangen dat ze hun studieschuld sneller aflossen dan wettelijk voorgeschreven is. Men hoeft niet roomser dan de paus te zijn.

Waar ligt bij jullie de grens bij creatief boekhouden?

zie ook:

woensdag 5 februari 2014

Euroclix is weinig geld voor veel RSI

Een paar weken geleden schreef ik over de beste uitbetaaltactiek bij Euroclix. Nu wordt het eens tijd om te kijken of dit iets voor mij is. Voor degene die Euroclix niet kent: bij Euroclix hebben ze in het reclame-verdien model nog een stapje verder genomen dan Google. Je krijgt namelijk niet alleen iets gratis als je relames moet aanhoren/aanzien, maar je krijgt er zelfs punten voor uitbetaald. Elke punt is 1 tot 1.7 cent waard, afhankelijk van hoe veel je er tegelijk laat verzilveren. 

Klinkt interessant, maar hoeveel zou het voor mij opleveren? Ik lees dat je gemiddeld 2 tot 3 emails per dag krijgt waar je 1 punt krijgt als je erop klikt. Het schijnt ook mogelijk te zijn om vinden.nl zo in te stellen dat je een kwart clix per keer krijgt, tot een maximum van 10 clix. Kortom, 12-13 gratis clix per dag. Het kost me slechts 42-43 muisklikken. Dat is een hoop gedoe voor 10-20 cent. Ik zou misschien een computerprogramma kunnen schrijven die dit automatiseert, maar daar komen ze vast na een tijdje achter.

Daarnaast is het mogelijk om een hoop eenmalige dingen te doen, zoals aanmelden bij nieuwsbrieven, je profiel goed invullen, andere mensen aanbevelen enzo. Hier vallen wel enkele euro's mee te verdienen. Het is helaas eenmalig.

Ook is het mogelijk om mee te dien aan enquetes. Elke enquete levert al gauw 100-150 clix op. Dit schiet al een stuk beter op. Als je elke enquete afragt, dan zou je in een uurtje best 10 enquetes kunnen doen. Dit begint al op een redelijk uurloon te lijken. Maar ik vermoed dat enquetes zó gedoseerd worden, dat je er nooit heel veel aan kunt overhouden.
Maar de echte winst bij euroclix is te behalen als je daadwerkelijk dingen koopt. Je krijgt dan korting in de vorm van clix. Het probleem is dat ik zelden iets koop, dus ook geen aanspraak op korting kan maken. En als ik iets duurders koop, dan speur ik altijd het internet even af voor een of andere kortingscode. Ik weet het niet zeker, maar ik heb niet het idee dat ik op dit vlak veel zou kunnen verdienen bij euroclix.

Het enige lucratieve voor mij zo zijn om een account aan te maken, alle introductie-bonussen opstrijken, zo snel mogelijk de boel verzilveren en dan nooit meer naar de teruggaan. Dat zou me in een avondje 10 of 20 euro kunnen opleveren. Maar waarschijnlijk wordt ik de rest van het jaar achtervolgt door ze.

Al met al vind ik de berg hersenloos geklik waar ik doorheen moet worstelen niet in verhouding staan tot het geld wat ik ermee zou kunnen verdienen. Ik kan meer verdienen aan de tuin omspitten of met de fiets naar het werk gaan. Dit zijn ook hersenloze activiteiten, maar dan veel gezonder en nuttiger.

Kortom, ik kan goed begrijpen dat Euroclix populair is bij veel mensen, maar die paar cent is me geen muisarm waard.

zie ook:

zondag 2 februari 2014

De geschiedenis van de hypotheekrenteaftrek

Nu mijn schoonouders binnenkort hun annuitaire hypotheek van 30 terug hebben afgelost, praten ze veel over de huizenmarkt van toen. Dus begon ik me eigenlijk af te vragen hoe de wetten omtrent hypotheken zijn veranderd in de loop der jaren. Vandaar deze tijdlijn:

1893: invoer van hypotheekrenteaftrek
1956: introductie hypotheekgarantie: de overheid staat garant voor de hypotheek. Hierdoor is het mogelijk om zonder eigen geld bij de bank aan te kloppen. Voorheen moest je ongeveer 1/3 zelf inleggen. (bron)
1973: huurwaardeforfait wordt verhoogd
1973-1980: banken nemen meer risico:
        krediet stijgt tot 125-130% van woningwaarde.
        Invoering groeihypotheek: rente en aflossing begint op 0 en neemt langzaam toe.
        1977: ABN introduceert met een doorlopend consumptief krediet met huis als onderpand.
1980-1990: banken bedenken de spaarhypotheek constructie. Vanaf 1990 wordt deze constructie steeds populairder. (bron) Ook wordt de aflossingsvrije hypotheek geïntroduceerd.
1990: introductie van de beleggingshypotheek
1997: hypotheekrenteaftrek geld alleen voor kosten rond (vakantie)woningen. Voor deze tijd was het mogelijk om een auto te kopen met je huis als onderpand.
2001: HRA geldt alleen nog voor kosten rond de eerste woning. De spaarhypotheek wordt wettelijk ingebed in KEW en SEW; hypotheken genieten maximaal 30 jaar HRA. Voor bestaande hypotheken geldt HRA tot 2031(bron).
2004: invoering bijleenregeling: hierdoor is met verplicht om bij verkoop de overwaarde in het volgende huis te stoppen. Wordt er meer geleend dan nodig, dan geniet dit stukje geen HRA.
2005: wet hillen ingevoerd: EWF is nooit hoger dan de HRA.
2008: Bankspaarhypotheek ingevoerd (bron).
2009: plafon EWF afgeschaft
2010: afschaffing goedkoperwonenregeling: deze regeling was vergelijkbaar met de bijleenregeling, maar dan als je juist naar een goedkopere woning gaat.
2010: EWF boven 1 miljoen wordt extra hoog ("villabelasting")
1 aug 2011: gedragscode ingevoerd die zegt dat de totale hypotheek maximaal 110% van de koopprijs is, en het aflossingsvrije deel maximaal 50% van de WOZ waarde.
2013 nieuwe hypotheken genieten alleen HRA als er minimaal annuitair wordt afgelost. Hierdoor verdwijnen de (bank)spaarhypotheek, beleggingshypotheek en de aflossingsvrije hypotheek.  

overige bronnen:hier en hier

Wat mij het meest verbaast in deze tijdlijn, is hoe laat men tot inkeer is gekomen. In de jaren 50 en 70 heeft de overheid flinke impulsen gegeven aan de banken om meer risico te gaan nemen.
Tot 1997 was het mogelijk om aflossingsvrij en met HRA te lenen voor zoveel huizen als je wilt, zelfs voor een auto of een jacht. Forfait betaalde men alleen voor de aanschafprijs tot een miljoen, daarboven was het gratis. De overheid subsidieerde het allemaal, het stond zelfs garant voor het risico. En dan te bedenken dat er in 1960, 1970 en vooral 1980 huizencrises waren.
Wat mij ook verbaast is het feit dat de overheid nooit heeft gepromoot om hypotheken af te lossen. Ironisch genoeg hebben de banken de spaarhypotheek uitgevonden om te kunnen sparen en tegelijkertijd te profiteren van de riante regels van de overheid. Ook was het de financiële markt die in 2011 het initiatief nam om geen huizen meer met volledig aflossingsvrije hypotheek te verkopen. Naar mijn mening is de laksheid van de overheid vooral te danken aan het populisme, jeweetwel het taboe op het H woord.
Maar blijkbaar doet de overheid niet wat de burgers willen, want veel mensen beginnen nu uit eigen initiatief af te lossen, zelfs ten koste van vermindering van HRA. En de overheid is zelfs te beroerd om deze spaarzaamheid te promoten. Een vreemde wereld.
Heb ik belangrijke wetswijzigingen gemist?