De weg naar FIRE is saai

Ik ben niet de eerste die het ooit gezegd heeft, maar ik wil het toch gezegd hebben: de weg naar FIRE is saai. In de eerste jaren ben ik veel bezig geweest met bezuinigen, optimaliseren van hypotheek en excelsheets, en daarna...tja, dan kabbelt de boel een beetje voort: 

Saving rate

De saving rate is de afgelopen 10 jaar geleidelijk opgelopen. Voornaamste redenen zijn meer salaris, minder hypotheekrente en wat meer beleggingsinkomsten:

De laatste tijd zijn er wat dipjes ontstaan. Een paar dipjes zijn veroorzaakt door het afkopen van de hoge rente van stukken hypotheek. De laatste afname is veroorzaakt doorzat ik een dag per week minder ben gaan werken. Is dit erg voor FIRE? Ik denk dat het een mooie balans is tussen nu genieten en toch nog genoeg over kunnen houden. Kortom, ik ruil geld in voor tijd :-)

Wat betreft hypotheek is het zo mogelijk nog saaier: ik heb eigenlijk nog 1 hypotheek over die de moeite waard is om versneld af te lossen, namelijk de annuitaire hypotheek van 5.3% (lichtgroen). In het begin van het jaar heb ik daarop maximaal afgelost, en nu...tja, wachten tot het volgend jaar.

De grote vraag is: is het erg dat deze weg naar FIRE saai is? Ik vind van niet. Eigenlijk is het helemaal niet leuk om de hele tijd bezig te zijn met geld. Ik vind het heel prettig dat ik mijn leven zo heb ingericht dat er weinig geld weglekt, zodat er genoeg geld overblijft om zelden geldstress te hebben. In mijn studententijd en huwelijkstijd had ik het niet breed, zodat ik in een restaurant eerst naar de prijzen keek en dan pas naar de gerechten. Ik ben heel blij dat ik dat automatisme langzaam uit mijn systeem heb kunnen halen.

Genoeg tijd om te focussen op andere dingen, zoals lekker leven, en oja, wat verbouwingen, hierover later meer.

Downcycling eetkamerstoelen

Niet zoveel updates, want ik ben de laatste tijd niet zoveel met geld bezig: ik heb dit jaar al 10% afgelost op de duurste delen van de hypotheek, en ik ga nog even niet investeren in de tulpenbollen van de aandelenmarkt. What comes up, must come down. Dus pot ik het geld tijdelijk op voor grote investeringen, zoals mijn autootje dat elk jaar meer doorroest en een keuken die op is.

Wat ben ik wel aan het doen? Wat huisverbeteringen. Mijn eetkamerstoelen zijn van zwart leer, maar zijn behoorlijk aangetast door katten, net als mijn bank overigens. Dus heb ik een reeks opties:

• nieuwe kopen. dat betekent 300-600,- stukslaan terwijl ik eigenlijk niet eens weet wat voor stoelen ik zou willen. Ook zit ik dan met 6 stoelen die naar de milieustraat moeten.
• tweedehands: ik heb een beetje rondgekeken, maar de prijs kwaliteitverhouding valt vaak tegen. Bovendien blijft het afvalprobleem.
• stoelhoezen kopen. Ik heb even in de winkels gekkeen, maar deze hoezen zijn vaak one size fits all lycra, dat er niet bepaald sfeervol uitziet. Ze zijn ook niet goedkoop overigens.

Gelukkig kwam er een oplossing die de katten zelf hebben aangedragen: de leer van de stoelen pulken! de katten hadden het leer van veel zitvlakken al weggehaald, en het stof eronder is best stevig. 

Dit is een aanpak die ik steeds vaker probeer te doen: probeer bestaande middelen te herbruiken of een andere functie aan te geven. Zo heb ik een paar jaar geleden tuinmeubilair gemaakt van oude plafondplanken. Ik weet eigenlijk niet of je dit upcycling, recycling of downcycling moet noemen: de hoeveelheid product wordt minder, maar ik heb er meer aan.

Hieronder zie je hoe het leer is aangetast. Het afpulken van het leer is een typisch klusje dat ik tussen thuiswerk door kan doen:

Ziezo: weer als nieuw, onder het iets gekost heeft: