Het positieve nieuws: de populatie leeft nog steeds! De wormen die ik nu heb zijn allemaal afstammelingen van het zakje meelwormen dat ik in de zomer van 2015 bij een dierenwinkel heb gekocht. Dat is dus al bijna 3 jaar. Het is mij nog nooit gelukt om een goudvis zo lang in leven te houden.
Maar ik merk wel dat de interesse weg begint te zakken. Het maken van insectenburgers is best veel werk, en ze zijn niet lang houdbaar. Dus ik moet elke avond een hoop werk doen voor een insectenburger, voor mijn medegezinsleden hoef ik het niet te doen. Dus tegenwoordig maak ik vooral onze kippen blij met de meelwormen.
En dan is er elk jaar het grote overwinter-probleem. Meelwormen zijn koudbloedig, dus kunnen doodvriezen. In de eerste winter heb ik mijn garagekast geïsoleerd en een gloeilamp bij gehangen. Toch zette dit niet veel zoden aan de dijk. Met een 25W lamp kon ik de temperatuur hooguit 10 graden laten stijgen. Maar een 25W lamp verbruikt 0.6kWh per dag, dus 54 kWh per winter. Dat is ongeveer een tientje aan stroom.
Het alternatief is om ze te laten overwinteren in ons huis, bijvoorbeeld op zolder. Maar daar maakt VL een breekpunt van. Alleen de gedachte al dat die beestjes zouden kunnen ontsnappen en richting ons bed zullen kruipen doet haar huiveren. Van de andere kant: we hebben wel vaak een bakje meelwormen in onze koelkast staan om aan de kippen te kunnen voeren. Dus een afgesloten kist op zolder heeft ze wel bezwaar tegen, maar een open bakje naast ons voedsel is acceptabel. Het vrouwelijke brein zit vreemd in elkaar:-)
Maar ik ben de beroerdste niet, ik pas me wel aan. Elke herfst laten onze kippen de meelwormen populatie krimpen tot boterkuipjes-formaat. Vervolgens gaan deze meelwormen een winterslaap houden in onze koelkast. In deze tijd bewegen, eten of groeien ze nauwelijks. En tegen de tijd dat het voorjaar aanbreekt mogen ze weer terug in het "torrarium" in de garage om zich te vermenigvuldigen.