In mijn verhaal over de zilvervloot schreef ik dat het niet eerlijk is dat een kind 18 jaar lang een commitment aangaat, maar dat de bank in die tijd gewoon vrij is om de rente aan te passen. Maar de zilvervlootrekening onderscheidt zich van andere kinderrekeningen door het feit dat het geld altijd vrij opneembaar is. Het is dus niet eerlijk om deze rekening te vergelijken met bijvoorbeeld een groeispaarrekening van de Rabobank, waar het geld een vastgestelde periode vaststaat.
dinsdag 30 december 2014
zondag 28 december 2014
Rente studieschuld zakt naar recordstand
Ruim een jaar geleden schreef ik al dat het extra snel aflossen van een studieschuld geen geweldige investering is. De overheid houdt de rente op studieschulden redelijk laag, zodat je je geld beter ergens anders in kunt investeren. In de tussentijd is er niet veel veranderd: mensen die in 2014 zijn afgestudeerd (of een veelvoud van 5 jaar daarvoor) betalen slechts 0,81% rente op hun studieschuld. Maar 2015 breekt alle records. Mensen die in 2014 zijn afgestudeerd, betalen 5 jaar lang slechts 0,12%! Over een studieschuld van E10.000,- betaal je dus per jaar slechts 12,- rente!
donderdag 25 december 2014
Nieuw blog
Om enkele redenen heb ik besloten dat we het helemaal anders gaan doen:
dus bij deze: welkom op Geld is Tijd!
- ik wil af van het wekelijks bloggen, maar ik wil meer een website die een overzicht geeft over besparingen en investeringen
- ik was mijn blognaam "rentenierenophypotheek" beu
- ik wil meer gaan experimenteren met html dingetjes: meer dynamische content enzo
dus bij deze: welkom op Geld is Tijd!
maandag 1 december 2014
Ultieme sinterklaas-diner
Lusten je kinderen door de sinterklaas-hectiek geen avondeten?
Ik had het nooit verwacht dat ik dit nog ging meemaken, maar ik ga echt een kooktip geven:
Maak rode kool met pepernoten!
Bij rode kook moet je normaal wat ontbijtkoek meekoken, omdat daar de juiste kruiden en suiker in zit, en omdat het vocht onttrekt van de rode kook. Pepernoten doen precies hetzelfde, maar de rode kook krijgt een authentieke pepernoten-geur!
Ik had het nooit verwacht dat ik dit nog ging meemaken, maar ik ga echt een kooktip geven:
Maak rode kool met pepernoten!
Bij rode kook moet je normaal wat ontbijtkoek meekoken, omdat daar de juiste kruiden en suiker in zit, en omdat het vocht onttrekt van de rode kook. Pepernoten doen precies hetzelfde, maar de rode kook krijgt een authentieke pepernoten-geur!
donderdag 27 november 2014
Is de zilvervloot een gouden berg?
Door de consumentenbond is Zilvervlootsparen van SN.Sbank uitgeroepen tot de beste spaarrekening voor kinderen. Maar doorstaat Zilvervlootsparen ook de nuchtere analyse van Rentenier?
Laten we beginnen met wat de zilvervloot precies inhoudt. Op een kinderspaarekening wordt een variabele rente gegeven die op dit moment 1.5% is. Er mag slechts 600,- per jaar worden bijgeschreven. Dit geld mag vrij opgenomen worden, maar dan kan je nooit meer je einddoel halen van aantal jaren x 600,-.
De klapper zit in het einde: zodra het kind 18 jaar wordt, wordt er over de uiteindelijke inleg (dus niet over de rente hiervan) een bonus gegeven van 1% per jaar, met een maximum van 10%. Als je dus op je 13de bent begonnen en je hebt 3000,- bij elkaar geharkt, dan ontvang je dus 150,- bonus.
Hoeveel levert het nu in totaal op? Laten we er van uitgaan dat iemand elk jaar 600,- spaart. Dan krijg je de volgende tabel. Dankzij JulieJulie weet ik dat er een excelfunctie is oom de interne rentevoet te berekenen, namelijk "IR". Dat scheelt mij veel een hoop gedoe.
en voor de grafiek-fetishisten onder ons:
"Huh?" zullen mensen misschien denken, "Waarom stijgt de grafiek eerst en daalt hij daarna?".
De bonus wordt bepaald over de totale eindinleg én over een stijgend percentage. Maar na 10 jaar stopt de stijging van het percentage. Terwijl je geld meer dan 10 jaar vastzet, krijg je "slechts" 10% extra rente over dit bedrag. En dit is geen rente op rente, maar alleen maar achteraf. Vandaar dat de netto rente een beetje terugloopt.
Maar al met al klinkt dit helemaal niet verkeerd. Bij nood heb je zelfs de mogelijkheid om het geld op te nemen, maar dan kan je geen bonus meer ontvangen over dit bedrag.
Toch zint me iets niet aan deze regeling. Een kind gaat een contract aan van maximaal 18 jaar. Het kind krijgt pas de grote zak geld als hij 18 jaar trouw blijft aan de bank. De bank daarentegen hoeft helemaal niet trouw te zijn. Die is vrij om het rentepercentage op elk moment te veranderen. Veel mensen zijn deze rekening een paar jaar geleden begonnen, toen de rente nog meer dan 2% was. Nu de rente nog maar 1.5% is zouden ze misschien over willen stappen naar een andere bank, maar dan lopen ze de bonus mis.
Dit stukje eindigt met een conclusie die ik al vaker heb getrokken: een huizenbezitter is een vele betere bank. Investeer het spaargeld van je kinderen gewoon in je hypotheek. Daar heb je 3% tot 6% rente. Het vereist wel dat je je financiën goed plant: je moet een schaduwboekhouding bijhouden hoeveel geld je kind zou hebben, en zodra het kind bijna 18 is, moet je wel zorgen dat je over het spaargeld beschikt.
zie ook
hypotheek aflossen met spaargeld van de kinderen
Laten we beginnen met wat de zilvervloot precies inhoudt. Op een kinderspaarekening wordt een variabele rente gegeven die op dit moment 1.5% is. Er mag slechts 600,- per jaar worden bijgeschreven. Dit geld mag vrij opgenomen worden, maar dan kan je nooit meer je einddoel halen van aantal jaren x 600,-.
De klapper zit in het einde: zodra het kind 18 jaar wordt, wordt er over de uiteindelijke inleg (dus niet over de rente hiervan) een bonus gegeven van 1% per jaar, met een maximum van 10%. Als je dus op je 13de bent begonnen en je hebt 3000,- bij elkaar geharkt, dan ontvang je dus 150,- bonus.
Hoeveel levert het nu in totaal op? Laten we er van uitgaan dat iemand elk jaar 600,- spaart. Dan krijg je de volgende tabel. Dankzij JulieJulie weet ik dat er een excelfunctie is oom de interne rentevoet te berekenen, namelijk "IR". Dat scheelt mij veel een hoop gedoe.
jaren sparen
|
inleg
|
gespaard+rente
|
bonus
|
eindbedrag
|
rente
|
1
|
-600,00
|
609,00
|
6
|
615,00
|
2,50%
|
2
|
-600,00
|
1227,14
|
24
|
1251,14
|
2,81%
|
3
|
-600,00
|
1854,54
|
54
|
1908,54
|
2,96%
|
4
|
-600,00
|
2491,36
|
96
|
2587,36
|
3,03%
|
5
|
-600,00
|
3137,73
|
150
|
3287,73
|
3,07%
|
6
|
-600,00
|
3793,80
|
216
|
4009,80
|
3,09%
|
7
|
-600,00
|
4459,70
|
294
|
4753,70
|
3,10%
|
8
|
-600,00
|
5135,60
|
384
|
5519,60
|
3,10%
|
9
|
-600,00
|
5821,63
|
486
|
6307,63
|
3,09%
|
10
|
-600,00
|
6517,96
|
600
|
7117,96
|
3,08%
|
11
|
-600,00
|
7224,73
|
660
|
7884,73
|
2,94%
|
12
|
-600,00
|
7942,10
|
720
|
8662,10
|
2,81%
|
13
|
-600,00
|
8670,23
|
780
|
9450,23
|
2,71%
|
14
|
-600,00
|
9409,28
|
840
|
10249,28
|
2,61%
|
15
|
-600,00
|
10159,42
|
900
|
11059,42
|
2,53%
|
16
|
-600,00
|
10920,81
|
960
|
11880,81
|
2,46%
|
17
|
-600,00
|
11693,63
|
1020
|
12713,63
|
2,40%
|
18
|
-600,00
|
12478,03
|
1080
|
13558,03
|
2,35%
|
en voor de grafiek-fetishisten onder ons:
"Huh?" zullen mensen misschien denken, "Waarom stijgt de grafiek eerst en daalt hij daarna?".
De bonus wordt bepaald over de totale eindinleg én over een stijgend percentage. Maar na 10 jaar stopt de stijging van het percentage. Terwijl je geld meer dan 10 jaar vastzet, krijg je "slechts" 10% extra rente over dit bedrag. En dit is geen rente op rente, maar alleen maar achteraf. Vandaar dat de netto rente een beetje terugloopt.
Maar al met al klinkt dit helemaal niet verkeerd. Bij nood heb je zelfs de mogelijkheid om het geld op te nemen, maar dan kan je geen bonus meer ontvangen over dit bedrag.
Toch zint me iets niet aan deze regeling. Een kind gaat een contract aan van maximaal 18 jaar. Het kind krijgt pas de grote zak geld als hij 18 jaar trouw blijft aan de bank. De bank daarentegen hoeft helemaal niet trouw te zijn. Die is vrij om het rentepercentage op elk moment te veranderen. Veel mensen zijn deze rekening een paar jaar geleden begonnen, toen de rente nog meer dan 2% was. Nu de rente nog maar 1.5% is zouden ze misschien over willen stappen naar een andere bank, maar dan lopen ze de bonus mis.
Dit stukje eindigt met een conclusie die ik al vaker heb getrokken: een huizenbezitter is een vele betere bank. Investeer het spaargeld van je kinderen gewoon in je hypotheek. Daar heb je 3% tot 6% rente. Het vereist wel dat je je financiën goed plant: je moet een schaduwboekhouding bijhouden hoeveel geld je kind zou hebben, en zodra het kind bijna 18 is, moet je wel zorgen dat je over het spaargeld beschikt.
zie ook
hypotheek aflossen met spaargeld van de kinderen
zondag 23 november 2014
Mijn oude energieboer komt met hangende pootjes terug
Vanaf deze maand hebben we stroom van een nieuwe energiemaatschappij. Ik had 'm niet aan zien komen, maar daar was hij toch: de alsjeblieft-kom-terug-bij-ons-brief van onze oude energiemaatschappij. Ze boden een 3 jarig contract aan met maar liefst 30% korting op stroom! Ze zouden zelfs eventuele overstapboetes betalen.
In eerste instantie dacht ik "stelletje huichelaars, mij jaren teveel laten betalen, pas als ik wegga komen ze ineens met hangende pootjes terug". Maar van de andere kant: laten die energieboeren mekaar maar de tent uitvechten. Concurrentie is gezond, en ik heb geen morele band bij welke energieboer dan ook. En 30% procent klinkt erg aanlokkelijk.
Maar toen ging ik eens aan het rekenen. Van de E 1217,09 die ik het afgelopen jaar aan energie heb verstookt, waren er slechts E 345,32 voor stroomkosten (kale stroomkosten plus netwerkkosten). De overige kosten waren voor gas, belasting en administratie. 30% korting zou dus slechts E 103,60 betekenen.
Maar door mijn overstap naar een nieuwe maatschappij bespaar ik jaarlijks E 212,-, ruim 2 keer zoveel! Ik blijf dus lekker bij de nieuwe maatschappij.
Ik heb dit reclametrucje al vaker gezien. Energiemaatschappijen hebben de neiging om vooral met stroomprijs te stunten. Veel mensen beseffen niet dat hun energierekening hoofdzakelijk uit gaskosten en belasting bestaan. Helaas voor mijn oude energiemaatschappij ben ik er niet ingetrapt.
zie ook:
eindelijk aangedurfd: een andere energiemaatschappij
In eerste instantie dacht ik "stelletje huichelaars, mij jaren teveel laten betalen, pas als ik wegga komen ze ineens met hangende pootjes terug". Maar van de andere kant: laten die energieboeren mekaar maar de tent uitvechten. Concurrentie is gezond, en ik heb geen morele band bij welke energieboer dan ook. En 30% procent klinkt erg aanlokkelijk.
Maar toen ging ik eens aan het rekenen. Van de E 1217,09 die ik het afgelopen jaar aan energie heb verstookt, waren er slechts E 345,32 voor stroomkosten (kale stroomkosten plus netwerkkosten). De overige kosten waren voor gas, belasting en administratie. 30% korting zou dus slechts E 103,60 betekenen.
Maar door mijn overstap naar een nieuwe maatschappij bespaar ik jaarlijks E 212,-, ruim 2 keer zoveel! Ik blijf dus lekker bij de nieuwe maatschappij.
Ik heb dit reclametrucje al vaker gezien. Energiemaatschappijen hebben de neiging om vooral met stroomprijs te stunten. Veel mensen beseffen niet dat hun energierekening hoofdzakelijk uit gaskosten en belasting bestaan. Helaas voor mijn oude energiemaatschappij ben ik er niet ingetrapt.
zie ook:
eindelijk aangedurfd: een andere energiemaatschappij
dinsdag 18 november 2014
Sinterklaas frustratie alweer gezakt
Bedankt voor de reacties op mijn vorige blog. Ondertussen is mijn sinterklaasfrustratie weer redelijk bekoeld, om verschillende redenen.
Ten eerste wil mijn moeder helemaal niet veel kado's te geven. Bij haar gaat het alleen om de gezelligheid. Het enige wat ze geeft is een nieuwe badjas en de nodige mandarijnen. Blijkbaar is er nog iemand in Nederland die begrijpt waar het sinterklaasfeest om draait. Ik heb zelfs de moeite genomen om een (gratis gekregen) kado voor haar in te pakken en er een gedicht bij te maken.
Daarnaast heeft mijn vader zich ook voorgenomen om zich in te houden, maar dat wil ik het eerst zien dan geloven.
Mijn schoonouders kan ik helemaal niet peilen, het zou me niets verbazen als ze ineens besluiten om toch geen sinterklaas te doen.
Maar voor de rest probeer ik alleen de leukere dingen van het sinterklaasfeest mee te doen. Zo vind ik het sinterklaasjournaal nog leuker dan mijn zoontje, dus dat wil ik elke avond zien. En sinterklaas in ons dorp is ook wel grappig, omdat ik sommige zwarte pieten ken.
En voor de rest gaan we niet naar sinterklaas op mijn werk: wat niet weet wat niet deert. En ik weiger nog steeds te liegen tegen kinderen over sinterklaas. Ik ga dus geen zelfverzonnen verklaringen geven hoe die pepernoten bij ons binnen komen. Gelukkig is het nog niet nodig geweest.
Voor het geval dat mensen geïnteresseerd zijn in mijn verlanglijstje:
-een nieuwe fietslamp op mijn racefiets (voor 5 euro bij de Lidl)
-een paar boeken, die ik een paar weken geleden bij de kringloop heb gekocht
-een zak paranoten, daar kan ik hele zakken van weg-eten.
Ik overleef deze periode wel.
Ten eerste wil mijn moeder helemaal niet veel kado's te geven. Bij haar gaat het alleen om de gezelligheid. Het enige wat ze geeft is een nieuwe badjas en de nodige mandarijnen. Blijkbaar is er nog iemand in Nederland die begrijpt waar het sinterklaasfeest om draait. Ik heb zelfs de moeite genomen om een (gratis gekregen) kado voor haar in te pakken en er een gedicht bij te maken.
Daarnaast heeft mijn vader zich ook voorgenomen om zich in te houden, maar dat wil ik het eerst zien dan geloven.
Mijn schoonouders kan ik helemaal niet peilen, het zou me niets verbazen als ze ineens besluiten om toch geen sinterklaas te doen.
Maar voor de rest probeer ik alleen de leukere dingen van het sinterklaasfeest mee te doen. Zo vind ik het sinterklaasjournaal nog leuker dan mijn zoontje, dus dat wil ik elke avond zien. En sinterklaas in ons dorp is ook wel grappig, omdat ik sommige zwarte pieten ken.
En voor de rest gaan we niet naar sinterklaas op mijn werk: wat niet weet wat niet deert. En ik weiger nog steeds te liegen tegen kinderen over sinterklaas. Ik ga dus geen zelfverzonnen verklaringen geven hoe die pepernoten bij ons binnen komen. Gelukkig is het nog niet nodig geweest.
Voor het geval dat mensen geïnteresseerd zijn in mijn verlanglijstje:
-een nieuwe fietslamp op mijn racefiets (voor 5 euro bij de Lidl)
-een paar boeken, die ik een paar weken geleden bij de kringloop heb gekocht
-een zak paranoten, daar kan ik hele zakken van weg-eten.
Ik overleef deze periode wel.
vrijdag 14 november 2014
En dump dan wat speelzooi in een of andere hoek
Het vorig jaar rond deze tijd zat ik met dezelfde ergernis als nu: de overdadigheid van speelgoed geven. Mijn ouders zijn namelijk gescheiden, dus ons zoontje heeft 3 "paar" grootouders. En al deze grootouders willen graag dat we bij hun sinterklaas komen vieren. Dit betekent dus dat we in december vier avonden kwijt zijn aan het overladen van ons kind.
Op het bericht van het vorig jaar kreeg ik de opmerking "Als ouder kan je hier heel veel in sturen !!". Terecht punt. Daarom hadden mijn vrouw en ik besloten om het dit jaar anders te doen: we zouden alleen bij ons sinterklaas vieren. Mochten de grootouders iets willen geven, dan moeten ze dat maar in zijn schoen doen als hij een keer komt logeren.
We hadden alle grootouders gebeld, en ze hadden allemaal schoorvoetend ingestemd, op de voorwaarde dat we dan niet "stiekem bij die andere grootouder wel sinterklaas vieren". Want stel je voor dat een andere grootouder meer kado's mag geven dan zijzelf. Zodra wij dit beloofd hadden, was alles in kannen en kruiken.
Maar wat treft ons lot? De ouders van mijn zwager (de man van de zus van mijn vrouw) doen wel aan sinterklaas. Dit is een understatement: die kleinkinderen krijgen gouden bergen. En omdat mijn nichtjes dus bij die grootouders veel kado's krijgen, willen mijn schoonouders niet achterblijven, en daardoor willen mijn ouders ook niet achterblijven. Volgen jullie het nog?
Dus nu moeten wij alsnog 3 extra pakjesavonden houden, en de enige rede is dat twee mensen die wij nauwelijks kennen zich niet kunnen inhouden met kado's geven.
Waar gaat dit nog over? Waarom wint overdaad en overconsumentalisme het altijd van bescheidenheid? Ik hoor nooit iemand die zegt: "ik wilde mijn zoon eigenlijk een playstation geven, maar iedereen in zijn klas krijgt kleine kado's, dus vervangen we de playstation door iets kleiners". Nee, alle ouders en grootouders willen vooral niet minder doen dan anderen, zodat dit feest slechts naar één kant kan doorslaan: totale waanzin.
Het vorig jaar vroeg mijn zoontje ook al waarom zijn nichtjes zoveel kado's kregen, en hij minder. Wij hebben gewoon gezegd dat die grootouders geld bijleggen. Ik kán het niet anders uitleggen, en ik wÃl het niet anders uitleggen.
Ik heb het helemaal gehad met sinterklaas. Vroeger zag een kind sinterklaas hooguit één of twee keer, en was er één keer pakjesavond.
Maar ondertussen zijn we als Nederlander ineens heel trots geworden op het enige feest wat ons onderscheid van de rest van de wereld, en dat zijn we enorm gaan koesteren. Daardoor zijn we doorgeslagen: pakjesavond bij oma, pakjesavond bij sinterklaas op het werk van papa, sinterklaas in het winkelcentrum, sinterklaas op school, sinterklaas bij de buurtvereniging, sinterklaas bij de sportvereniging.
Mijn zoontje ziet sinterklaas minimaal 5 keer per seizoen. Zo gaat toch de hele mystiek van de traditie af?
Voor mij is de lol er in ieder geval af. Als we met z'n allen niet een bescheiden sinterklaasfeest kunnen houden, dan heb ik liever dat het feest om zeep wordt geholpen door de zwarte pietendiscussie. Dus voor- en tegenstanders van zwarte piet: vecht mekaar lekker de tent uit. Nog even en UNESCO trekt het sinterklaasfeest terug als immaterieel erfgoed.
zie ook:
nadert onze maatschappij een "toy event horizon"?
Op het bericht van het vorig jaar kreeg ik de opmerking "Als ouder kan je hier heel veel in sturen !!". Terecht punt. Daarom hadden mijn vrouw en ik besloten om het dit jaar anders te doen: we zouden alleen bij ons sinterklaas vieren. Mochten de grootouders iets willen geven, dan moeten ze dat maar in zijn schoen doen als hij een keer komt logeren.
We hadden alle grootouders gebeld, en ze hadden allemaal schoorvoetend ingestemd, op de voorwaarde dat we dan niet "stiekem bij die andere grootouder wel sinterklaas vieren". Want stel je voor dat een andere grootouder meer kado's mag geven dan zijzelf. Zodra wij dit beloofd hadden, was alles in kannen en kruiken.
Maar wat treft ons lot? De ouders van mijn zwager (de man van de zus van mijn vrouw) doen wel aan sinterklaas. Dit is een understatement: die kleinkinderen krijgen gouden bergen. En omdat mijn nichtjes dus bij die grootouders veel kado's krijgen, willen mijn schoonouders niet achterblijven, en daardoor willen mijn ouders ook niet achterblijven. Volgen jullie het nog?
Dus nu moeten wij alsnog 3 extra pakjesavonden houden, en de enige rede is dat twee mensen die wij nauwelijks kennen zich niet kunnen inhouden met kado's geven.
Waar gaat dit nog over? Waarom wint overdaad en overconsumentalisme het altijd van bescheidenheid? Ik hoor nooit iemand die zegt: "ik wilde mijn zoon eigenlijk een playstation geven, maar iedereen in zijn klas krijgt kleine kado's, dus vervangen we de playstation door iets kleiners". Nee, alle ouders en grootouders willen vooral niet minder doen dan anderen, zodat dit feest slechts naar één kant kan doorslaan: totale waanzin.
Het vorig jaar vroeg mijn zoontje ook al waarom zijn nichtjes zoveel kado's kregen, en hij minder. Wij hebben gewoon gezegd dat die grootouders geld bijleggen. Ik kán het niet anders uitleggen, en ik wÃl het niet anders uitleggen.
Ik heb het helemaal gehad met sinterklaas. Vroeger zag een kind sinterklaas hooguit één of twee keer, en was er één keer pakjesavond.
Maar ondertussen zijn we als Nederlander ineens heel trots geworden op het enige feest wat ons onderscheid van de rest van de wereld, en dat zijn we enorm gaan koesteren. Daardoor zijn we doorgeslagen: pakjesavond bij oma, pakjesavond bij sinterklaas op het werk van papa, sinterklaas in het winkelcentrum, sinterklaas op school, sinterklaas bij de buurtvereniging, sinterklaas bij de sportvereniging.
Mijn zoontje ziet sinterklaas minimaal 5 keer per seizoen. Zo gaat toch de hele mystiek van de traditie af?
Voor mij is de lol er in ieder geval af. Als we met z'n allen niet een bescheiden sinterklaasfeest kunnen houden, dan heb ik liever dat het feest om zeep wordt geholpen door de zwarte pietendiscussie. Dus voor- en tegenstanders van zwarte piet: vecht mekaar lekker de tent uit. Nog even en UNESCO trekt het sinterklaasfeest terug als immaterieel erfgoed.
zie ook:
nadert onze maatschappij een "toy event horizon"?
dinsdag 28 oktober 2014
Hoe voelt dat nou, aflossen?
Afgelopen maand heb ik dus voor de eerste keer een afgelost op de aflossingsvrije hypotheek, in plaats van steeds bij te storten op de spaarhypotheek. Hoewel ik een zeer nuchter persoon ben, wil ik toch een onderzoeken wat het verschil in gevoel is.
Het grote verschil is dat mijn hypotheek nu echt officieel E2000,- kleiner is geworden. Ik ben dus echt E2000,- minder afhankelijk van een geldverstrekker. Bij storten op een spaarhypotheek is dit niet geval. De lening blijft even groot, maar er komt meer geld te staan op de rekening van de geldverstrekker. Dus eigenlijk wordt ik meer afhankelijk van de geldverstrekker.
Maar de andere kant van het verhaal is natuurlijk wat het in harde euro's oplevert. E2000,- bijstorten bespaarde me netto E12,37 per maand; aflossen slechts E4,93 per maand. Dit is natuurlijk niet helemaal eerlijk, bij aflossen is de schuld na 30 jaar echt kleiner geworden, bij bijstorten niet. Maar als ik het vertaal naar een rentepercentage, dan levert aflossen me 3% op, en bijstorten 6%.
Procedureel heeft aflossen ook wel zijn voordeel. Bij bijstorten moet ik eerst een voorstel doen, waarna de hypotheekverstrekker een nieuwe offerte gaat maken. Dit kan soms 2 maanden duren. Bij aflossen mag ik gewoon onaangekondigd een bedrag storten, en de rente wordt vanaf die dag aangepast. Ook hoef ik niet naar de bandbreedte te kijken.
Dit heeft dan ook wel weer een nadeel: om optimaal van de bandbreedte gebruik te maken, moet ik elke jaar een storting doen. Bij aflossen is de vrijheid zo groot, zodat ik niet gemotiveerd wordt om extra af te lossen.
mm...dit had een stukje over gevoel moeten worden, maar uiteindelijk staan er nog alleen maar getallen in. Enfin, mijn gevoel zegt: 3 keer grotere daling van maandlasten voelt op dit moment het beste. Hier heb ik in ieder geval de komende 26 jaar plezier van. Aflossen is vooral een investering voor na die 26 jaar, als ik geen HRA meer ontvang.
zie ook:
een overzicht van mijn aflossingen / stortingen
mijn aflossingsplan
Het grote verschil is dat mijn hypotheek nu echt officieel E2000,- kleiner is geworden. Ik ben dus echt E2000,- minder afhankelijk van een geldverstrekker. Bij storten op een spaarhypotheek is dit niet geval. De lening blijft even groot, maar er komt meer geld te staan op de rekening van de geldverstrekker. Dus eigenlijk wordt ik meer afhankelijk van de geldverstrekker.
Maar de andere kant van het verhaal is natuurlijk wat het in harde euro's oplevert. E2000,- bijstorten bespaarde me netto E12,37 per maand; aflossen slechts E4,93 per maand. Dit is natuurlijk niet helemaal eerlijk, bij aflossen is de schuld na 30 jaar echt kleiner geworden, bij bijstorten niet. Maar als ik het vertaal naar een rentepercentage, dan levert aflossen me 3% op, en bijstorten 6%.
Procedureel heeft aflossen ook wel zijn voordeel. Bij bijstorten moet ik eerst een voorstel doen, waarna de hypotheekverstrekker een nieuwe offerte gaat maken. Dit kan soms 2 maanden duren. Bij aflossen mag ik gewoon onaangekondigd een bedrag storten, en de rente wordt vanaf die dag aangepast. Ook hoef ik niet naar de bandbreedte te kijken.
Dit heeft dan ook wel weer een nadeel: om optimaal van de bandbreedte gebruik te maken, moet ik elke jaar een storting doen. Bij aflossen is de vrijheid zo groot, zodat ik niet gemotiveerd wordt om extra af te lossen.
mm...dit had een stukje over gevoel moeten worden, maar uiteindelijk staan er nog alleen maar getallen in. Enfin, mijn gevoel zegt: 3 keer grotere daling van maandlasten voelt op dit moment het beste. Hier heb ik in ieder geval de komende 26 jaar plezier van. Aflossen is vooral een investering voor na die 26 jaar, als ik geen HRA meer ontvang.
zie ook:
een overzicht van mijn aflossingen / stortingen
mijn aflossingsplan
donderdag 23 oktober 2014
woensdag 15 oktober 2014
belasting op eigen huis?
ik las vandaag dit artikel, waarin economisch adviseur van IMF Itai Agur pleit voor belasting op huizenbezit, zodat de inkomstenbelasting verlaagd kan worden.
Ik wordt altijd een beetje moe als het IMF zich bemoeid met de Nederlandse financiële huishouding. Dit keer slaan ze wederom de plank volledig mis. Deze meneer pleit namelijk voor afschaffing van "hypotheekrenteaftrek (HRA), overdrachtsbelasting en eigenwoningforfait (EWF)" en die te vervangen door huizenbelasting.
Maarre... EWF is toch gewoon huizenbelasting? De EWF is voor huizen onder een miljoen 0,7% niet veel minder dan de 1% die deze meneer voorstelt. De belasting is zelfs progressief, want de waarde boven een miljoen telt extra hard.
Van de andere kant heeft hij wel een punt. Om ongelijkheid in een land te verminderen, is het veel nuttiger om vermogen te belasten in plaats van inkomen. Bovendien zorgt lagere inkomensbelasting voor meer motivatie om te werken. En hoewel je misschien het tegendeel zou verwachten, promoot zijn voorstel om juist meer te gaan aflossen. Een afgelost huis zou evenveel belasting moeten gaan betalen als een niet afgelost huis, dus daar zou geen verschil in zitten. Maar als er geen HRA meer is, dan is de netto rente veel hoger, dus een extra stimulans om af te lossen.
Welke belastingvoordelen/nadelen zien jullie het liefst veranderen?
zie ook:
Ik wordt altijd een beetje moe als het IMF zich bemoeid met de Nederlandse financiële huishouding. Dit keer slaan ze wederom de plank volledig mis. Deze meneer pleit namelijk voor afschaffing van "hypotheekrenteaftrek (HRA), overdrachtsbelasting en eigenwoningforfait (EWF)" en die te vervangen door huizenbelasting.
Maarre... EWF is toch gewoon huizenbelasting? De EWF is voor huizen onder een miljoen 0,7% niet veel minder dan de 1% die deze meneer voorstelt. De belasting is zelfs progressief, want de waarde boven een miljoen telt extra hard.
Van de andere kant heeft hij wel een punt. Om ongelijkheid in een land te verminderen, is het veel nuttiger om vermogen te belasten in plaats van inkomen. Bovendien zorgt lagere inkomensbelasting voor meer motivatie om te werken. En hoewel je misschien het tegendeel zou verwachten, promoot zijn voorstel om juist meer te gaan aflossen. Een afgelost huis zou evenveel belasting moeten gaan betalen als een niet afgelost huis, dus daar zou geen verschil in zitten. Maar als er geen HRA meer is, dan is de netto rente veel hoger, dus een extra stimulans om af te lossen.
Welke belastingvoordelen/nadelen zien jullie het liefst veranderen?
zie ook:
maandag 29 september 2014
eerste echte aflossing
Ondertussen heb ik weer 2000,- bij elkaar gespaard, maar het jaar is nog niet voorbij, dus ik kan niet nog eens een bedrag op de spaarhypotheek storten, omdat ik anders niet optimaal de bandbreedte benut.
Ik zou dit bedrag kunnen aflossen op mijn aflossingsvrije hypotheek. Als ik corrigeer voor hypotheekrenteaftrek levert me dat bijna 3% rente op. Dat valt wel tegen na investeringen van rond de 6%. Dus is het tijd om wat alternatieven te overwegen.
Ik zou dit bedrag kunnen aflossen op mijn aflossingsvrije hypotheek. Als ik corrigeer voor hypotheekrenteaftrek levert me dat bijna 3% rente op. Dat valt wel tegen na investeringen van rond de 6%. Dus is het tijd om wat alternatieven te overwegen.
- depositorekening. De hoogste rente voor een 10 jaars deposito is op dit moment 3,2%. Dit is meer dan de hypotheek, en bovendien ben ik het geld maar 10 jaar kwijt, en niet voorgoed. Van de andere kant is het een hoop gedoe voor slechts 0,2% extra, oftewel 4,- per jaar. Bovendien zou ik dan wederom een deal met een bank aangaan, terwijl ik met aflossen juist minder van een geldschieter afhankelijk wordt. Dit gaat het dus niet worden. Deze optie is wellicht een idee over een paar jaar, als de rente weer wat hoger is.
- investeren in woningverbeteringen. Op dit moment is alles goed geïsoleerd, en verstoken we 1700kWh en 1100m^3 gas per jaar. Ik mag niet klagen. Zonnepanelen ga ik nog niet aan beginnen, omdat ik in de komende jaren ons dak wil vervangen. Deze optie valt dus ook af.
- investeren in duurzame fondsen. Steeds vaker zie ik fondsen voorbij komen, zoals meewind. Op verschillende plekken lees ik ook over de onzekerheid van deze fondsen. Voor die paar procentjes rente ga ik geen extra risico lopen.
- crowdfunding: ik hoor hier positieve verhalen over, en de rente is behoorlijk goed. Ik wil dit zeker een keer gaan proberen, maar op dit moment vind ik zekerheid iets belangrijker.
Dus wordt het aflossen op de aflossingsvrije hypotheek. Eindelijk gaat er een minuscuul knikje komen in de rode lijn van de grafiek hiernaast, en ga ik mijn hypotheekschuld daadwerkelijk kleiner maken. Dit gaat me ongeveer 60,- op jaarbasis schelen. Hoeft de overheid mij 40,- per jaar minder HRA te betalen. Na al mijn krenterigheid naar de overheid mag dit wel een keer. Zo profiteer jij als lezer ook een keer van mijn zuinigheid!
zie ook:
donderdag 18 september 2014
Eindelijk aangedurfd: een andere energiemaatschappij
Van veel mensen hoorde ik dat ze elke jaar van energiemaatschappij wisselen om steeds de goedkoopste aanbieding te hebben en om bovendien steeds welkomsbonussen op te strijken. Ik heb het tot vandaag nooit aangedurfd. Enerzijds omdat ik nog niet zo'n goed inzicht in ons verbruik had, en anderzijds omdat ik bang was voor de administratieve rompslomp. Maar tegenwoordig is wisselen net zo makkelijk als wisselen van zorgverzekeraar, dus waarom niet.
Dan komt de vraag hoe je aan een goedkoop abonnement komt. De deurverkopers heb ik in ieder geval nooit geloofd dat ze goedkoop zijn. Ik heb een keer gehad dat zo'n vrouw aan de deur kwam met een "uniek" goedkoop aanbod. Toen ik haar onze energierekening liet zien zei ze: "oh, hier kunnen wij niet aan concurreren, fijne dag verder!". Ik verbaasde me over het feit dat hun aanbieding dus helemaal niet zo goed was, maar ook over de eerlijkheid van haar om het toe te geven.
Van energievergelijkingssites werd ik ook niet veel vrolijker: elke site geeft een andere "beste" maatschappij, en het blijft natuurlijk ge vraag of het allemaal precies klopt. Gelukkig zijn er het laatste jaar initiatieven over collectieve stroominkoop van consumentenorganisaties, zoals Vereniging Eigen Huis en de consumentenbond. Ik heb niet gekozen voor de aanbieding van VEH, omdat ze hier erg veel reclame voor hebben gemaakt (en wie mag dat allemaal betalen? juist, wij). En bovendien vind ik dat VEH bij zijn kerntaak moet blijven. Huurders mochten hij hen immers ook stroom afnemen. Uiteindelijk het ik gekozen voor de aanbieding van de consumentenbond. Dus als het goed is gaan we dit jaar 212,- besparen op energie. Het zal mij benieuwen.
zie ook:
Dan komt de vraag hoe je aan een goedkoop abonnement komt. De deurverkopers heb ik in ieder geval nooit geloofd dat ze goedkoop zijn. Ik heb een keer gehad dat zo'n vrouw aan de deur kwam met een "uniek" goedkoop aanbod. Toen ik haar onze energierekening liet zien zei ze: "oh, hier kunnen wij niet aan concurreren, fijne dag verder!". Ik verbaasde me over het feit dat hun aanbieding dus helemaal niet zo goed was, maar ook over de eerlijkheid van haar om het toe te geven.
Van energievergelijkingssites werd ik ook niet veel vrolijker: elke site geeft een andere "beste" maatschappij, en het blijft natuurlijk ge vraag of het allemaal precies klopt. Gelukkig zijn er het laatste jaar initiatieven over collectieve stroominkoop van consumentenorganisaties, zoals Vereniging Eigen Huis en de consumentenbond. Ik heb niet gekozen voor de aanbieding van VEH, omdat ze hier erg veel reclame voor hebben gemaakt (en wie mag dat allemaal betalen? juist, wij). En bovendien vind ik dat VEH bij zijn kerntaak moet blijven. Huurders mochten hij hen immers ook stroom afnemen. Uiteindelijk het ik gekozen voor de aanbieding van de consumentenbond. Dus als het goed is gaan we dit jaar 212,- besparen op energie. Het zal mij benieuwen.
zie ook:
zondag 14 september 2014
Onze auto gaat net zo hard als mijn fiets!
De auto is een prima vervoermiddel om snel van A naar B te gaan. Het zet je meestal direct bij de deur af, en het is vooral erg snel. Maar een auto kost ook erg veel geld, en het kost veel tijd om dat geld bij elkaar te sprokkelen. Eigenlijk zou je al deze tijd bij de reistijd moeten optellen om te zien of de auto echt een snel vervoermiddel is. De vraag is dus: hoe hard rijdt een auto effectief, of met andere woorden: hoeveel tijd besteed ik aan de auto, en hoeveel afstand leg ik ermee af?
Jaarlijks rijden wij zo'n 20.000 km met de auto. Volgens het metertje in de auto rijden we gemiddeld 50 km/u. We zitten dus 400 uur per jaar in de auto, pfff.
Maar daar blijft het niet bij. Ook besteed ik zo'n 20 uur per jaar aan wassen, naar de garage brengen, voorruit krabben en olie peil controleren.
Maar de echte tijd zit 'm in de tijd die nodig is om het benodigde geld bij elkaar te sparen. Onze auto rijdt ongeveer 1 liter op 18.5 kilometer. Uitgaande van E1,65 per liter kom ik uit op 1784,- per jaar aan brandstofkosten. Aan afschrijving, verzekering, onderhoud en belasting zijn we ongeveer 1300,- kwijt. Als ik er vanuit ga dat ik 20 euro per uur verdien, dan ben ik dus nog extra 154 uur bezig om het autogeld bij elkaar te verdienen.
Zo kom ik dus uit op 20.000km in 400+20+154uur. Eigenlijk rijdt onze auto dus nog geen 35km/u. Een beetje racefiets kan dit gemakkelijk bijhouden. En nog te bedenken dat wij een relatief goedkope auto hebben. Ter vergelijking: als ik van mijn werk een leaseauto had genomen, dan was ik veel meer geld kwijt geweest, zodat zo'n auto slechts 25 km/u gaat.
Natuurlijk is dit niet helemaal eerlijk: vaak zitten we met z'n tweeën of drieën in de auto, dus eigenlijk verplaatsen meer dan 1 persoon voor hetzelfde geld. Maar van de andere kant: als ik niet voor de auto zou hoeven te werken, zou ik ook minder forensenritjes hoeven te maken. En al die kilometers die ik in die extra ritjes zit, zijn eigenlijk verspilde kilometers, want ik rij die kilometers alleen om de auto te betalen om vervolgens die kilometers te rijden!
Die berekening gaat me iets te ver voor een zondagavond, daar ga ik een ander keertje voor zitten.
zie ook: wat kost een auto en hoe bespaar ik erop
Jaarlijks rijden wij zo'n 20.000 km met de auto. Volgens het metertje in de auto rijden we gemiddeld 50 km/u. We zitten dus 400 uur per jaar in de auto, pfff.
Maar daar blijft het niet bij. Ook besteed ik zo'n 20 uur per jaar aan wassen, naar de garage brengen, voorruit krabben en olie peil controleren.
Maar de echte tijd zit 'm in de tijd die nodig is om het benodigde geld bij elkaar te sparen. Onze auto rijdt ongeveer 1 liter op 18.5 kilometer. Uitgaande van E1,65 per liter kom ik uit op 1784,- per jaar aan brandstofkosten. Aan afschrijving, verzekering, onderhoud en belasting zijn we ongeveer 1300,- kwijt. Als ik er vanuit ga dat ik 20 euro per uur verdien, dan ben ik dus nog extra 154 uur bezig om het autogeld bij elkaar te verdienen.
Zo kom ik dus uit op 20.000km in 400+20+154uur. Eigenlijk rijdt onze auto dus nog geen 35km/u. Een beetje racefiets kan dit gemakkelijk bijhouden. En nog te bedenken dat wij een relatief goedkope auto hebben. Ter vergelijking: als ik van mijn werk een leaseauto had genomen, dan was ik veel meer geld kwijt geweest, zodat zo'n auto slechts 25 km/u gaat.
Natuurlijk is dit niet helemaal eerlijk: vaak zitten we met z'n tweeën of drieën in de auto, dus eigenlijk verplaatsen meer dan 1 persoon voor hetzelfde geld. Maar van de andere kant: als ik niet voor de auto zou hoeven te werken, zou ik ook minder forensenritjes hoeven te maken. En al die kilometers die ik in die extra ritjes zit, zijn eigenlijk verspilde kilometers, want ik rij die kilometers alleen om de auto te betalen om vervolgens die kilometers te rijden!
Die berekening gaat me iets te ver voor een zondagavond, daar ga ik een ander keertje voor zitten.
zie ook: wat kost een auto en hoe bespaar ik erop
dinsdag 26 augustus 2014
Budget overshoot day?
Op 20 augustus was het "Earth overshoot day 2014". Dit is de dag dat de mensheid de natuurlijke productie van de aarde van 2014 op heeft. De overige ruim 4 maanden maanden van 2014 zijn we met de mensheid dus aan het interen op de voorraad van de aarde. Dit is natuurlijk een kwalijke zaak, maar dit probleem komt op veel schalen voor. Zo zijn er veel mensen die niet het einde van het jaar kunnen halen op hun eigen budget, en die jaar op jaar verder in de schulden terecht komen. Deze mensen hebben dus een "budget overshoot day" die vóór 31 december ligt. Of zoals Loesje het ooit treffend schreef: "Op het einde van mijn geld hou ik altijd nog een stukje maand over".
Gelukkig zullen de meeste lezers van aflosblogs en zuinigaan-blogs geen overshoot day hebben. Zij hebben te maken met een "budget undershoot day". Oftewel: op welke dag in het jaar heb jij genoeg verdiend om je kosten mee te dekken?
Ik heb onze begroting eens bekeken, en ik kom op de volgende data:
Op 4 april van een jaar hebben wij onze hypotheekkosten afgedekt (door extra stortingen is deze dag al 3 dagen naar voren gegaan)
Op 30 april zijn gas-water-licht ook betaald
Tot 13 mei werken wij voor onze ziektekosten
Tot 27 mei zorgen we ervoor dat we een auto kunnen rijden
En op 10 juni zijn de overige vaste lasten betaald (gemeentebelasting, studieschuld etc)
Het overige half jaar zijn wat meer persoonlijke kosten:
We zijn 3 maanden lang bezig met onze algemene boodschappen, tot 9 september!
Daarna werken we tot 28 september aan het onderhoud van het huis
Ten slotte gaan we van ons werk tot 12 november naar uitstapjes en op vakantie.
Onze "budget undershoot day" is dus ongeveer op 12 november.
Het overige geld wordt gespaard voor aflossingen en voor een betere buffer.
Hoewel het jaar nog lang niet voorbij is, hebben we dus al voldoende gewerkt voor de vaste lasten, en kunnen we nu gaan werken voor boodschappen, uitjes en aflossen. Daar werk ik liever voor dan voor de bodemloze hypotheek-put! Dus toch nog een lichtpuntje op een druilerige herfstdag.
Gelukkig zullen de meeste lezers van aflosblogs en zuinigaan-blogs geen overshoot day hebben. Zij hebben te maken met een "budget undershoot day". Oftewel: op welke dag in het jaar heb jij genoeg verdiend om je kosten mee te dekken?
Ik heb onze begroting eens bekeken, en ik kom op de volgende data:
Op 4 april van een jaar hebben wij onze hypotheekkosten afgedekt (door extra stortingen is deze dag al 3 dagen naar voren gegaan)
Op 30 april zijn gas-water-licht ook betaald
Tot 13 mei werken wij voor onze ziektekosten
Tot 27 mei zorgen we ervoor dat we een auto kunnen rijden
En op 10 juni zijn de overige vaste lasten betaald (gemeentebelasting, studieschuld etc)
Het overige half jaar zijn wat meer persoonlijke kosten:
We zijn 3 maanden lang bezig met onze algemene boodschappen, tot 9 september!
Daarna werken we tot 28 september aan het onderhoud van het huis
Ten slotte gaan we van ons werk tot 12 november naar uitstapjes en op vakantie.
Onze "budget undershoot day" is dus ongeveer op 12 november.
Het overige geld wordt gespaard voor aflossingen en voor een betere buffer.
Hoewel het jaar nog lang niet voorbij is, hebben we dus al voldoende gewerkt voor de vaste lasten, en kunnen we nu gaan werken voor boodschappen, uitjes en aflossen. Daar werk ik liever voor dan voor de bodemloze hypotheek-put! Dus toch nog een lichtpuntje op een druilerige herfstdag.
woensdag 20 augustus 2014
wieler-terrorisme
Mijn woon-werkafstand is 32 kilometer, maar toch probeer ik minimaal 1 keer per week met de fiets te gaan, in de zomer soms zelfs 3 keer per week. Voor mij heeft fietsen heeft alleen maar voordelen:
- Ik bespaar zo'n E 9,- per keer dat ik met de fiets ga. Dat is gauw een paar honderd euro per jaar.
- Ik werk aan mijn conditie, zonder dat het me extra tijd kost
- Ik heb minder stress, doordat ik minder in de file sta
- Mijn vrouw kan de auto gebruiken voor boodschappen
- Ik bespaar het milieu
- Ik zorg voor minder fileleed en minder parkeer-problemen bij mijn werk.
Je zou dus denken dat mijn fietsambities worden toegejuigd door mijn medeweggebruikers, maar niets is minder waar.
Als je namelijk met een racefiets en fietshelm op de weg verschijnt, dan ben je automatisch een wieler-terrorist. Jeweetwel, zo'n figuur die denkt dat hij de tour de France aan het fietsen is, en dus vindt dat verkeersregels alleen voor andere mensen gelden. Blijkbaar zijn er enkele wielrenners die zo asociaal zijn, dat ze het imago voor alle andere wielrenners verstierd hebben.
Als je namelijk met een racefiets en fietshelm op de weg verschijnt, dan ben je automatisch een wieler-terrorist. Jeweetwel, zo'n figuur die denkt dat hij de tour de France aan het fietsen is, en dus vindt dat verkeersregels alleen voor andere mensen gelden. Blijkbaar zijn er enkele wielrenners die zo asociaal zijn, dat ze het imago voor alle andere wielrenners verstierd hebben.
Maar hoe zit het met de andere weggebruikers? Wat zie ik dagelijks op de weg?
- Fietsers die aan het whatsappen zijn, en daardoor niet doorhebben dat ze aan de verkeerde kant van de weg fietsen. Vaak hebben ze oordoppen in, zodat zelfs de bel niet door schijnt te komen.
- Automobilisten die niet doorhebben dat er ook fietsstrook langs de weg is. Vooral bij rotondes is dit een notoir probleem.
- Voetgangers die spontaan besluiten om de weg schuin over te steken en het vooral niet nodig vinden om eerst rond te kijken. Gelukkig is dit een uitstervend ras, omdat deze mensen steeds vaker geschept zullen worden door stille elektrische auto's.
Ik ga door deze voorbeelden niet iedereen een toer-terrorist, auto-terrorist of loop-terrorist noemen, het zijn er gelukkig een paar. Maar heb alsjeblieft gewoon respect voor iemand die gewoon op een gezonde manier naar zijn werk gaat!
Zo, dat wilde ik even kwijt.
donderdag 31 juli 2014
Beknibbelaar in Amerika
Ik hoor van veel mensen dat ze het moeilijk vinden om zuinigaan te doen. Ik net, ik heb er totaal geen moeite mee, blijkbaar ben ik van nature zuinig aangelegd. Hoewel ik me toch ooit afvraag hoe mijn leven zou zijn als ik vaker meer geld zou besteden.
Op dit moment ben ik voor werk een paar weken in de Verenigde Staten, in de buurt van New York. Dit land contrasteert nog veel meer met mijn levensstijl dan Nederland. Dus is dit wel een mooi moment om mijn bovenstaande overdenking hier op proef te stellen.
Aan alles in dit land zie je dat het gemak de mens dient. Zo zijn alle auto's automaat (waarom zou je moeilijk liggen doen met een versnellingspook), is elk gebouw voorzien van airconditioning (waarom zou je willen zweten), zijn alle wegen zo groot dat files weinig voorkomen, en overal is voldoende gratis parkeergelegenheid. En zo kan je nog wel een tijdje doorgaan. Op sommige plekken gaan ze heel ver. Zo is het in mijn hotel niet eens toegestaan om de trap te gebruiken. Maar zeg nou zelf, waarom zou je moe willen worden?
De keerzijde is helaas ook zichtbaar. Door de brede wegen en grote parkeerplaatsen hebben ze van dit schitterende land een oerlelijke betonnen bende van gemaakt. En doordat alles groot is, ligt ook alles van elkaar af, zodat zelfs voor kleine boodschappen de auto noodzakelijk is. Daardoor houdt het autogebruik in stand. De gemakzucht heeft ook op andere vlakken zijn keerzijde. Ik ben in Nederland nog nooit zoveel mensen met morbide obesitas tegengekomen als hier.
Maargoed, mijn overweging was hoe ik hier persoonlijk mee om zou gaan. Van mijn werk mag ik niet klagen: ik heb een Chevy Cruze als huurauto, het hotel is erg luxe, en ik heb elke dag $53 vrij te besteden. Ik heb me voorgenomen dat ik me niet ga inhouden, dus ik wil overal voor het gemak gaan, de toelage mag immers op.
Wat is mijn ervaring? Binnen enkele dagen was ik snipverkouden van al die airconditioners. Na een week heb ik maar besloten om de blazer op mijn kamer alleen aan te zetten als ik er niet ben, en die van de auto alleen als het echt nodig is. Van de lift wordt ik ook niet blij. Ik heb het idee dat de airco daar al dagen lang dezelfde lucht rondpompt waar het stof van het hoogpolig tapijt nog inzit. Uiteindelijk heb ik aan de receptie gevraagd of het toch mogelijk is om de trap te nemen, en ze stemden toe. Helaas is dit niet genoeg lichaamsbeweging voor me, dus ga ik maar regelmatig naar het fitnesscentrum. Maar ik snap niet wat mensen zien in fitness, ik vind het oersaai. Als ik op zo'n hometrainer zit, dan zit ik de minuten at te tellen, terwijl ik anders zonder verveling urenlang kan fietsen. In elk fitness apparaat zit een televisie ingebouwd, maar van die amerikaanse junk wordt ik ook niet echt vrolijk. Gelukkig heb ik de oplossing gevonden: ik lees boeken tijdens het fitnessen. Die amerikanen naast bij zullen wel raar opkijken...
Qua eten ga ik vaak met collega's lunchen. Maar zelfs als ik de kleinste portie neem, dan heb ik 's avonds geen honger meer. Dus ben ik maar teruggevallen op de ouderwetse boterhamzakjes. Ook ideaal als er weinig tijd is om te lunchen.
En dan die racebak die ik van de verhuurmaatschappij kreeg. Als je wilt kan je met dat ding met gierende banden wegrijden. Maarja, je mag in Amerika doorgaans maar 65 mph (105km/u). Met dat tempo voelt het alsof de auto amper vooruit komt. Meestal rij ik, net als bijna alle andere weggebruikers, zo'n 15km/u te hard. De brandstof is hier twee keer zo goedkoop als in Nederland, en bovendien zijn de wegen bijna leeg, dus is het de moeite om harder te rijden. Maar is dat zo? Ik zie dat de tomtom door mijn gescheur steeds slechts enkele minuten van de verwachte aankomsttijd afsnoept. Uiteindelijk win ik dus maar een paar minuten op een uur rijden. Is dat de moeite? Dus eigenlijk kan ik net zo handig met een oudere auto rijden, waar 100km/u wel voelt als hard gaan. Hetzelfde effect, minder belasting op milieu.
Maar wat ik wel heb gedaan: ik heb een dagtripje naar New York gemaakt en ben daar naar het luchtvaartmuseum geweest, en ik ben een dagje naar de Niagara watervallen geweest. Beide uitstapjes kostten me meer dan $100. Normaal zou ik dit behoorlijk veel vinden voor een dagtripje. Maar nu wil ik de kans niet missen om hele unieke dingen te kunnen zien.
Wat kan ik uit dit alles concluderen? Zelfs in een land waar iedereen utibundig leeft, en waar ik probeer uitbundig te leven, val ik toch terug naar eenvoud, omdat me dit gewoon beter ligt. Ik hoef dus helemaal niet proberen om zuinig te leven, dat doe ik toch wel. Ik moet er meer voor waken dat ik mezelf leuke dingen ontneem door constant met zuinigheid bezig te zijn. Wellicht heb ik me in het verleden te vaak tegengehouden door iets niet te doen, alleen maar omdat het veel geld kost. Ik weet nu dat ik op deze momenten niet moet twijfelen: ik moet doen wat me ingeeft, ik ben toch al zuinig genoeg van mezelf.
Op dit moment ben ik voor werk een paar weken in de Verenigde Staten, in de buurt van New York. Dit land contrasteert nog veel meer met mijn levensstijl dan Nederland. Dus is dit wel een mooi moment om mijn bovenstaande overdenking hier op proef te stellen.
Aan alles in dit land zie je dat het gemak de mens dient. Zo zijn alle auto's automaat (waarom zou je moeilijk liggen doen met een versnellingspook), is elk gebouw voorzien van airconditioning (waarom zou je willen zweten), zijn alle wegen zo groot dat files weinig voorkomen, en overal is voldoende gratis parkeergelegenheid. En zo kan je nog wel een tijdje doorgaan. Op sommige plekken gaan ze heel ver. Zo is het in mijn hotel niet eens toegestaan om de trap te gebruiken. Maar zeg nou zelf, waarom zou je moe willen worden?
De keerzijde is helaas ook zichtbaar. Door de brede wegen en grote parkeerplaatsen hebben ze van dit schitterende land een oerlelijke betonnen bende van gemaakt. En doordat alles groot is, ligt ook alles van elkaar af, zodat zelfs voor kleine boodschappen de auto noodzakelijk is. Daardoor houdt het autogebruik in stand. De gemakzucht heeft ook op andere vlakken zijn keerzijde. Ik ben in Nederland nog nooit zoveel mensen met morbide obesitas tegengekomen als hier.
Maargoed, mijn overweging was hoe ik hier persoonlijk mee om zou gaan. Van mijn werk mag ik niet klagen: ik heb een Chevy Cruze als huurauto, het hotel is erg luxe, en ik heb elke dag $53 vrij te besteden. Ik heb me voorgenomen dat ik me niet ga inhouden, dus ik wil overal voor het gemak gaan, de toelage mag immers op.
Wat is mijn ervaring? Binnen enkele dagen was ik snipverkouden van al die airconditioners. Na een week heb ik maar besloten om de blazer op mijn kamer alleen aan te zetten als ik er niet ben, en die van de auto alleen als het echt nodig is. Van de lift wordt ik ook niet blij. Ik heb het idee dat de airco daar al dagen lang dezelfde lucht rondpompt waar het stof van het hoogpolig tapijt nog inzit. Uiteindelijk heb ik aan de receptie gevraagd of het toch mogelijk is om de trap te nemen, en ze stemden toe. Helaas is dit niet genoeg lichaamsbeweging voor me, dus ga ik maar regelmatig naar het fitnesscentrum. Maar ik snap niet wat mensen zien in fitness, ik vind het oersaai. Als ik op zo'n hometrainer zit, dan zit ik de minuten at te tellen, terwijl ik anders zonder verveling urenlang kan fietsen. In elk fitness apparaat zit een televisie ingebouwd, maar van die amerikaanse junk wordt ik ook niet echt vrolijk. Gelukkig heb ik de oplossing gevonden: ik lees boeken tijdens het fitnessen. Die amerikanen naast bij zullen wel raar opkijken...
Qua eten ga ik vaak met collega's lunchen. Maar zelfs als ik de kleinste portie neem, dan heb ik 's avonds geen honger meer. Dus ben ik maar teruggevallen op de ouderwetse boterhamzakjes. Ook ideaal als er weinig tijd is om te lunchen.
En dan die racebak die ik van de verhuurmaatschappij kreeg. Als je wilt kan je met dat ding met gierende banden wegrijden. Maarja, je mag in Amerika doorgaans maar 65 mph (105km/u). Met dat tempo voelt het alsof de auto amper vooruit komt. Meestal rij ik, net als bijna alle andere weggebruikers, zo'n 15km/u te hard. De brandstof is hier twee keer zo goedkoop als in Nederland, en bovendien zijn de wegen bijna leeg, dus is het de moeite om harder te rijden. Maar is dat zo? Ik zie dat de tomtom door mijn gescheur steeds slechts enkele minuten van de verwachte aankomsttijd afsnoept. Uiteindelijk win ik dus maar een paar minuten op een uur rijden. Is dat de moeite? Dus eigenlijk kan ik net zo handig met een oudere auto rijden, waar 100km/u wel voelt als hard gaan. Hetzelfde effect, minder belasting op milieu.
Maar wat ik wel heb gedaan: ik heb een dagtripje naar New York gemaakt en ben daar naar het luchtvaartmuseum geweest, en ik ben een dagje naar de Niagara watervallen geweest. Beide uitstapjes kostten me meer dan $100. Normaal zou ik dit behoorlijk veel vinden voor een dagtripje. Maar nu wil ik de kans niet missen om hele unieke dingen te kunnen zien.
Wat kan ik uit dit alles concluderen? Zelfs in een land waar iedereen utibundig leeft, en waar ik probeer uitbundig te leven, val ik toch terug naar eenvoud, omdat me dit gewoon beter ligt. Ik hoef dus helemaal niet proberen om zuinig te leven, dat doe ik toch wel. Ik moet er meer voor waken dat ik mezelf leuke dingen ontneem door constant met zuinigheid bezig te zijn. Wellicht heb ik me in het verleden te vaak tegengehouden door iets niet te doen, alleen maar omdat het veel geld kost. Ik weet nu dat ik op deze momenten niet moet twijfelen: ik moet doen wat me ingeeft, ik ben toch al zuinig genoeg van mezelf.
dinsdag 15 juli 2014
wk pool: de uitslag
Een paar weken geleden vertelde ik dat ik geen enkel verstand van voetbal had, maar dat ik toch een "educated guess" wilde doen bij de voetbalpool. Ik heb toen gekozen om overal de meest voorkomende uitslag en meestvoorkomende aantal rode/gele kaarten in te vullen. Welk land zou winnen heb ik gebaseerd op een wedkantoor.
Uiteindelijk ben ik 24ste geëindigd van de 76 deelnemers. Ik heb 215 punten gescoord, terwijl de winnaar 283 punten scoorde. Daar ben ik helemaal niet ontevreden mee. Vergeet niet dan ik geen enkele persoonlijke voetbal-intuïtie heb toegepast, om de simpele reden dat ik die niet heb.
Maarja, de vraag blijft staan of deze aanpak tot een overwinning had kunnen leiden. Ik ben nog steeds een voetballeek, dus ik kan zelf niet iets goeds voorspellen. Het enige wat ik mag doen is uitgaan van wedkantoren en statistiek.
Wat betreft het aantal kaarten had ik het beter kunnen doen. Ik had ergens gelezen dat het gemiddelde aantal kaarten per wedstrijd 3.5 was (en niet 3 zoals ik voorheen schreef). Daarom heb ik uiteindelijk overal 4 gele kaarten ingevuld. Achteraf gezien was het niet slim om het gemiddelde te nemen, maar om te kijken welk aantal kaarten het meest voorkwam. Als er 1 keer heel veel kaarten worden gegeven, dan trekt dat het gemiddelde erg omhoog. Je kunt er dus van uit gaan dat er meestal minder dan het gemiddelde aantal kaarten worden gegeven. Dus ik had beter overal 2 of 3 gele kaarten kunnen gokken.
In werkelijkheid was dit de gele kaarten uitslag:
12x 1 gele kaart
19x 2 gele kaarten
15x 3 "
10x 4 "
5x 5 "
2x 7 "
1x 8 "
Overal 2 gele kaarten invullen kaarten had mij 9 punten meer opgeleverd dan nu.
Dan de uitslagen. Ik had 22 van de 48 keer in de voorrondes de juiste winnaar voorspeld en maarliefst 14 van de 16 keer de juiste winnaar van een finalewedstrijd. Ik had natuurlijk een ander wedkantoor kunnen nemen. Of het gemiddelde van meerdere wedkantoren. Maar ik denk dat ik niet mag klagen. Zoiezo is het gokken van de winnaar in een finale een totale gok, omdat je van te voren niet weet wie er tegen wie speelt.
Maar had ik meer punten kunnen scoren als ik overal een andere uitslag in had gevuld? Ik had namelijk overal 2-0 ingevuld, omdat deze uitslag in het verleden het meest voorkomt. Laten we hiervoor kijken naar de wedstrijd waar ik de juiste winnaar had voorspeld (dus niet naar alle wedstrijden). Dit zijn de uitslagen van de voorrondes:
5x 1-0
5x 2-1
3x 3-0
3x 3-1
1x 3-2
2x 4-0
2x 4-1
1x 5-2
en voor de finales:
4x 1-0
1x 2-0
4x 2-1
2x 4-3
1x 6-4
Achteraf gezien heeft de statistiek van het verleden geen garantie geboden voor de toekomst, want slechts 1 keer is er 2-0 gemaakt bij een wedstrijd waar ik de juiste winnaar had voorspeld. Had ik 1-0 of 2-1 ingevuld, dan had ik 5 voorronde-wedstrijden goed (goed voor 4 punten per keer) en 3 finale-wedstrijden meer dan nu goed (goed voor 6 punten per keer). Hier geldt dus eigenlijk hetzelfde als bij de gele kaarten: het is veiliger om op lagere scores te stemmen, want deze zijn het minst uitzonderlijk.
Mijn tactiek had dus 215+9+5x4+3x6=262 kunnen opleveren, goed voor de vierde plek! Inderdaad, ik had nog steeds niet gewonnen, maar als deze tactiek enkele jaren op rij zou worden toegepast, dan is de kans aanzienlijk dat de prijzenpot een keer mijn kant op komt.
Uiteindelijk ben ik 24ste geëindigd van de 76 deelnemers. Ik heb 215 punten gescoord, terwijl de winnaar 283 punten scoorde. Daar ben ik helemaal niet ontevreden mee. Vergeet niet dan ik geen enkele persoonlijke voetbal-intuïtie heb toegepast, om de simpele reden dat ik die niet heb.
Maarja, de vraag blijft staan of deze aanpak tot een overwinning had kunnen leiden. Ik ben nog steeds een voetballeek, dus ik kan zelf niet iets goeds voorspellen. Het enige wat ik mag doen is uitgaan van wedkantoren en statistiek.
Wat betreft het aantal kaarten had ik het beter kunnen doen. Ik had ergens gelezen dat het gemiddelde aantal kaarten per wedstrijd 3.5 was (en niet 3 zoals ik voorheen schreef). Daarom heb ik uiteindelijk overal 4 gele kaarten ingevuld. Achteraf gezien was het niet slim om het gemiddelde te nemen, maar om te kijken welk aantal kaarten het meest voorkwam. Als er 1 keer heel veel kaarten worden gegeven, dan trekt dat het gemiddelde erg omhoog. Je kunt er dus van uit gaan dat er meestal minder dan het gemiddelde aantal kaarten worden gegeven. Dus ik had beter overal 2 of 3 gele kaarten kunnen gokken.
In werkelijkheid was dit de gele kaarten uitslag:
12x 1 gele kaart
19x 2 gele kaarten
15x 3 "
10x 4 "
5x 5 "
2x 7 "
1x 8 "
Overal 2 gele kaarten invullen kaarten had mij 9 punten meer opgeleverd dan nu.
Dan de uitslagen. Ik had 22 van de 48 keer in de voorrondes de juiste winnaar voorspeld en maarliefst 14 van de 16 keer de juiste winnaar van een finalewedstrijd. Ik had natuurlijk een ander wedkantoor kunnen nemen. Of het gemiddelde van meerdere wedkantoren. Maar ik denk dat ik niet mag klagen. Zoiezo is het gokken van de winnaar in een finale een totale gok, omdat je van te voren niet weet wie er tegen wie speelt.
Maar had ik meer punten kunnen scoren als ik overal een andere uitslag in had gevuld? Ik had namelijk overal 2-0 ingevuld, omdat deze uitslag in het verleden het meest voorkomt. Laten we hiervoor kijken naar de wedstrijd waar ik de juiste winnaar had voorspeld (dus niet naar alle wedstrijden). Dit zijn de uitslagen van de voorrondes:
5x 1-0
5x 2-1
3x 3-0
3x 3-1
1x 3-2
2x 4-0
2x 4-1
1x 5-2
en voor de finales:
4x 1-0
1x 2-0
4x 2-1
2x 4-3
1x 6-4
Achteraf gezien heeft de statistiek van het verleden geen garantie geboden voor de toekomst, want slechts 1 keer is er 2-0 gemaakt bij een wedstrijd waar ik de juiste winnaar had voorspeld. Had ik 1-0 of 2-1 ingevuld, dan had ik 5 voorronde-wedstrijden goed (goed voor 4 punten per keer) en 3 finale-wedstrijden meer dan nu goed (goed voor 6 punten per keer). Hier geldt dus eigenlijk hetzelfde als bij de gele kaarten: het is veiliger om op lagere scores te stemmen, want deze zijn het minst uitzonderlijk.
Mijn tactiek had dus 215+9+5x4+3x6=262 kunnen opleveren, goed voor de vierde plek! Inderdaad, ik had nog steeds niet gewonnen, maar als deze tactiek enkele jaren op rij zou worden toegepast, dan is de kans aanzienlijk dat de prijzenpot een keer mijn kant op komt.
ps. men hoefde geen geld in te leggen voor deze pool. Als dat het geval was geweest, dan had ik natuurlijk nooit meegedaan:-)
zie ook:
vrijdag 11 juli 2014
Premie verlagen of looptijd verkorten? Nu in grafiekjes
Afgelopen week deed in een paar "back-of-the-envelope" berekeningen om te zien wat het meest rendabel is: geld storten op een spaarhypotheek zodat de looptijd korter wordt, of zodat de maandelijkse premie lager wordt. Blijkbaar namen de lezers hier hier genoegen mee, en eerlijk gezegd gaf ik ze geen ongelijk. Ik nam immers alleen een eenmalige storting, en ik berekende niet hoeveel geld verdiend had kunnen worden op een spaarrekening. Ook heb ik niet naar de mogelijkheid gekeken om af te lossen op een spaarhypotheek.
Dus bij deze een grondigere vergelijking. Ik ga wederom uit van een spaarhypotheek van 100.000 van 30 jaar tegen 5% rente. Bovendien heeft deze persoon elke maand E100,- over om te besteden. Ik ga uit van van 7 scenario's:
Dus bij deze een grondigere vergelijking. Ik ga wederom uit van een spaarhypotheek van 100.000 van 30 jaar tegen 5% rente. Bovendien heeft deze persoon elke maand E100,- over om te besteden. Ik ga uit van van 7 scenario's:
- al het geld wordt op een spaarrekening gezet (ik laat vermogensbelasting even buiten beschouwing)
- er wordt geld gestort, waardoor de looptijd korter wordt
- er wordt geld gestort, waardoor de looptijd korter wordt, daarna hoeft geen EWF betaalt te worden
- er wordt geld gestort, waardoor de premie daalt
- er wordt afgelost, waardoor de looptijd korter wordt
- er wordt afgelost, waardoor de looptijd korter wordt, daarna hoeft geen EWF betaalt te worden
- er wordt afgelost, waardoor de premie daalt
Ik heb geen idee of al deze opties bij alle banken mogelijk zijn, ik reken ze gewoon door voor de volledigheid.
Steeds als er 1000,- is gespaard, wordt dit geld in de hypotheek geinvesteerd. De bandbreedte mag niet boven de 10 uitkomen; zodra dit gebeurt kan er niet meer in de hypotheek worden geinvesteerd.Dit probleem doet zich alleen voor als de premie daalt. Daarna wordt gewoon al het overig geld op een spaarrekening gezet.
Bij kortere looptijd beschouw ik het geval met en zonder eigenwoningforfait. Als men namelijk nog een andere hypotheek heeft (bijvoorbeeld een aflossingsvrije), dan ontvang je nogsteeds hypotheekrenteaftrek, en moet je nog steeds eigenwoningforfait over de hele woning betalen. Indien deze spaarhypotheek de enige overgebleven hypotheek is, ontvangt deze persoon geen hypotheekrenteaftrek meer, dus hoeft hij ook geen eigenwoningforfait te betalen (wet Hillen). Voor dit geval is dat E54,- per maand, dus een niet te verwaarlozen bedrag.
En dan is er nog de vraag hoeveel rente deze persoon ontvangt op zijn bankrekening. Als hij zijn geld kan gebruiken voor een aflossingsvrije hypotheek dan ontvangt hij al gauw 3% netto. Heeft hij deze mogelijkheid niet, dan kan hij het geld nog altijd langdurig vastzetten. Dit kan ruim 3% rente opleveren, maar hier moet je na verloop van tijd vermogensbelasting over betalen (1.2%). Ik heb er voor gekozen om twee situaties door te rekenen: 2% en 3% rente.
Het resultaat
Laten we eerst kijken naar het verloop van de totale hypotheeksom. Deze grafiek verandert nauwelijks als de spaarrente verandert, dus ik laat alleen het geval voor 3% rente zien.
De hypotheeksom daalt het snelst als je de hypotheeksom steeds verkleint en de maandelijkse premie laat verlagen. Hierdoor heb je steeds sneller weer genoeg geld over om een stukje hypotheek af te lossen. Zie de paarse lijn (afl.verl.(van aflossen, verlagen). Helaas bereik je na 17 jaar de bandbreedte, en blijf je met een hypotheek van E64000,- zitten. In werkelijkheid zou je wellicht op dit moment door kunnen gaan met de looptijd verkorten, maar dat wordt me te ingewikkeld.
Verder zie je dat je met storten en looptijd verkorten (stort.verk. oranje lijn) 8 jaar van de hypotheek af kan snoepen. Met aflossen en looptijd verkorten (afl.verk. groene lijn) is dit 7 jaar. Overigens zijn sommige lijnen niet te zien omdat ze exact hetzelfde gedrag vertonen.
De volgende grafiek laat het verschil zien tussen het resterende hypotheekbedrag en het opgebouwde spaarbedrag
Zoals je ziet gaan alle tactieken de eerste 10 jaar nek-aan-nek. Storten en premie verlagen (stort.verl., lichtblauw) bereikt al na 10 jaar zijn bandbreedte, dus kan daarna niets anders doen dan weinig premie betalen en de rest van het geld sparen op een spaarrekening. De andere manieren kunnen veel langer doorgaan met de schuld verlagen.
Maar waar het uiteindelijk om gaat is: welke tactiek brengt het meeste geld in het laadje? Laten we eerst kijken naar het verloop van het geld op de lopende rekening, bij 2% en bij 3%:
Hier wordt dus al meteen de winnaar bekend gemaakt: bij 2% rente wint storten, looptijd verkorten (maar alleen als je geen eigenwoningforfait meer hoeft te betalen). Bij 3% rente wint storten, premie verlagen.
Wat opvalt is dat het verschil met gewoon sparen niet eens zo groot is. En dat het verkleinen van de spaarhypotheek dus minder rendabel is dan gewoon sparen!
Wat kan hieruit geconcludeerd worden? Het aflossen van een spaarhypotheek is in ieder geval een slecht idee. Of je geld stort op het spaardeel en de looptijd verkort of de premie verlaagt, is vooral afhankelijk van andere omstandigheden: hoeveel rente kan je ontvangen met je spaargeld, is dit je enige hypotheek, wanneer heb je het geld nodig, hoeveel overlijdensrisicoverzekering betaal je, etc.
zie ook:
Bij kortere looptijd beschouw ik het geval met en zonder eigenwoningforfait. Als men namelijk nog een andere hypotheek heeft (bijvoorbeeld een aflossingsvrije), dan ontvang je nogsteeds hypotheekrenteaftrek, en moet je nog steeds eigenwoningforfait over de hele woning betalen. Indien deze spaarhypotheek de enige overgebleven hypotheek is, ontvangt deze persoon geen hypotheekrenteaftrek meer, dus hoeft hij ook geen eigenwoningforfait te betalen (wet Hillen). Voor dit geval is dat E54,- per maand, dus een niet te verwaarlozen bedrag.
En dan is er nog de vraag hoeveel rente deze persoon ontvangt op zijn bankrekening. Als hij zijn geld kan gebruiken voor een aflossingsvrije hypotheek dan ontvangt hij al gauw 3% netto. Heeft hij deze mogelijkheid niet, dan kan hij het geld nog altijd langdurig vastzetten. Dit kan ruim 3% rente opleveren, maar hier moet je na verloop van tijd vermogensbelasting over betalen (1.2%). Ik heb er voor gekozen om twee situaties door te rekenen: 2% en 3% rente.
Het resultaat
Laten we eerst kijken naar het verloop van de totale hypotheeksom. Deze grafiek verandert nauwelijks als de spaarrente verandert, dus ik laat alleen het geval voor 3% rente zien.
De hypotheeksom daalt het snelst als je de hypotheeksom steeds verkleint en de maandelijkse premie laat verlagen. Hierdoor heb je steeds sneller weer genoeg geld over om een stukje hypotheek af te lossen. Zie de paarse lijn (afl.verl.(van aflossen, verlagen). Helaas bereik je na 17 jaar de bandbreedte, en blijf je met een hypotheek van E64000,- zitten. In werkelijkheid zou je wellicht op dit moment door kunnen gaan met de looptijd verkorten, maar dat wordt me te ingewikkeld.
Verder zie je dat je met storten en looptijd verkorten (stort.verk. oranje lijn) 8 jaar van de hypotheek af kan snoepen. Met aflossen en looptijd verkorten (afl.verk. groene lijn) is dit 7 jaar. Overigens zijn sommige lijnen niet te zien omdat ze exact hetzelfde gedrag vertonen.
De volgende grafiek laat het verschil zien tussen het resterende hypotheekbedrag en het opgebouwde spaarbedrag
Zoals je ziet gaan alle tactieken de eerste 10 jaar nek-aan-nek. Storten en premie verlagen (stort.verl., lichtblauw) bereikt al na 10 jaar zijn bandbreedte, dus kan daarna niets anders doen dan weinig premie betalen en de rest van het geld sparen op een spaarrekening. De andere manieren kunnen veel langer doorgaan met de schuld verlagen.
Maar waar het uiteindelijk om gaat is: welke tactiek brengt het meeste geld in het laadje? Laten we eerst kijken naar het verloop van het geld op de lopende rekening, bij 2% en bij 3%:
Hier wordt dus al meteen de winnaar bekend gemaakt: bij 2% rente wint storten, looptijd verkorten (maar alleen als je geen eigenwoningforfait meer hoeft te betalen). Bij 3% rente wint storten, premie verlagen.
Wat opvalt is dat het verschil met gewoon sparen niet eens zo groot is. En dat het verkleinen van de spaarhypotheek dus minder rendabel is dan gewoon sparen!
Wat kan hieruit geconcludeerd worden? Het aflossen van een spaarhypotheek is in ieder geval een slecht idee. Of je geld stort op het spaardeel en de looptijd verkort of de premie verlaagt, is vooral afhankelijk van andere omstandigheden: hoeveel rente kan je ontvangen met je spaargeld, is dit je enige hypotheek, wanneer heb je het geld nodig, hoeveel overlijdensrisicoverzekering betaal je, etc.
zie ook:
Abonneren op:
Posts (Atom)