Spaarrekening voor kinderen misschien toch niet zo'n goed idee

Zoals ik al eerder vermeldde, sparen wij voor onze zoon op een spaarrekening die op zijn 18de vrij komt. Maar de rente op deze rekening is niet bijster hoog, dus overweeg ik om de boel vast te zetten op een deposito.
Gisteren las ik dat dit sparen voor kinderen ook keerzijdes heeft, zie dit artikel:

• Als je meer dan ongeveer E 5000,- moet je hier (erf)belasting over betalen
• Als een rekening op naam van het kind staat, is het geld vanaf de 18de van hem of haar, en hebben de ouders er juridisch gezien niets meer over te zeggen. Mocht dus blijken dat onze lieve zoon ontpopt in een lamlendige geldverslinder, dan kan hij ongestraft onze zuur gespaarde centen verbrassen.

Ik ga er nog even over nadenken wat de beste tactiek is. Waarschijnlijk wordt het een deposito op onze naam die vrijkomt als hij 18 is. Afhankelijk van zijn levenshouding kunnen we hem met dit spaarpotje dan zo nodig ondersteunen.

zie ook:

• Hypotheek aflossen met spaargeld van de kinderen

lid geworden van een energiecooperatie

Lokale energiecoöperaties schieten de laatste jaren als paddenstoelen uit de grond. Dit verbaast mij niets: mensen zetten zich af tegen de afhankelijkheid van multinationals. Bovendien is een energiecoöperatie een goede manier om duurzame energie te verspreiden.

De coöperatie bij ons in de buurt is afgelopen jaar begonnen met projecten op scholen, een collectieve korting voor groene stroom en een energiescan voor huizen. In de toekomst wil de coöperatie ook daadwerkelijk stroom gaat leveren. Hier zijn mogelijkheden genoeg voor in onze regio: er zijn veel grote stallen waar zonnepanelen op passen en veel kassen die restwarmte produceren.

De afgelopen week ben ik hier lid van geworden voor E 20,- per jaar. Ik ga binnenkort uitzoeken of het gunstig is om bij deze coöperatie stroom af te nemen. Verder hoop ik dat er in de toekomst mogelijkheden komen om bijvoorbeeld te investeren in collectieve windmolens of zonnepanelen op bedrijven. Wat mij betreft hoeft duurzame energie niet perse op mijn eigen dak worden geproduceerd; als het gunstiger is om de zonnepanelen te groeperen op een dak met een gunstige ligging, dan kies ik daar liever voor. Bovendien geeft een coöperatie vaak de mogelijkheid om als individu meer geld te investeren dan nodig is voor je eigen stroom behoeften. Rentenieren op duurzame energie dus. Zover is het in onze regio nog lang niet, maar door lid te worden kan ik alvast meebeslissen in de toekomstplannen.

Heeft er iemand ervaring met lokale energiecoöperaties?

Wanneer kan je het beste je euroclix laten uitbetalen?

Ik hoor steeds vaker dat mensen geld bijverdienen met Euroclix. Euroclix is een site waar je punten (clix) kunt verdienen door enquetes te maken, artikelen via de site te kopen en reclames te bekijken. Deze clix zijn uiteindelijk uit te betalen in euro's. Ikzelf ben er nog niet van overtuigd dat dit iets voor mij is. Ik denk dat ik er erg onrustig van zou worden als ik de hele tijd op enquetes en mails moet reageren.

Maar wat me wel intrigeert, is de zogenaamde "wisselkoers": hoe meer clix je ineens wil verzilveren, hoe beter de wisselkoers is. De wisselkoers is als volgt:

1000 clix E 10,-
2000 clix E 25,-
5000 clix E 70,-
10000 clix E 170,-
20000 clix E 325,-
100000 clix E 1700,-

 Vaak lees ik dat mensen afvragen wanneer ze moeten laten uitbetalen. Deze vraag vind ik veel interessanter dan euroclix zelf:-). Want hoe is een bepaalde uitbetaal-strategie in geld uit te drukken? Stel je spaart 1000 clix per jaar. Wat is dan wijsheid, elk jaar 10,- laten uitbetalen, of een keer per twee jaar 25,-? In het eerste geval kan je een jaar eerder over 10,- beschikken, maar in het tweede geval heb je na twee jaar 5,- meer. Als je het in rente uitdrukt, dan zou je deze 10,- op een spaarrekening moeten zetten tegen 50% om uiteindelijk met net zoveel geld te eindigen als eens per twee jaar 25,- uitkeren. Aangezien er weinig investeringen bestaan die 50% rente geven, is het dus niet verstandig om elk jaar uit te laten betalen.

Maar is het nu eigenlijk ook niet slimmer om 1 keer per 5 jaar ineens 5000 clix uit te laten betalen? In het geval van 1x per 2 jaar, beschik je na 2 jaar over 25,- na 4 jaar over 50,-, en over 10 jaar over 125,-. Al dit geld kan je in de tussentijd op een spaarrekening zetten, of je hypotheek aflossen ofzo. In het geval dat je na 5 jaar ineens 5000 clix laat uitbetalen beschik je na 5 jaar over 70,- en over 10 jaar over 140,-. Je hebt dus 15,- meer uitbetaald gekregen, maar je hebt korter kunnen profiteren van rente. Hoeveel rente moet je spaarrekening in dit geval opleveren? Dit is niet heel gemakkelijk om hier uit te rekenen, maar het komt neer op 7.52%. Eens per 2 jaar is dus ook niet het meest gunstig. De volgende stap is eens per 10 jaar uit laten betalen. Hiermee kan je een extra 10,- verdienen, maar je moet wel 10 jaar op je geld wachten. Het rendement om dit te doen ten opzichte van eens per 5 jaar uitbetalen is 2.71%. Dit is niet meer voordelig: het levert meer op om na 5 jaar uit te laten betalen en het geld op een spaardeposito te zetten. Zo is het mogelijk om voor elke spaarsnelheid uit te rekenen welke uitbetalings-stragetie het slimste is. Je krijgt dan de volgende tabel:

clix/jaar	2000 ipv 1000	5000 ipv 2000	10000 ipv 5000	20000 ipv 10000	100000 ipv 20000
50	2,05%
100	4,14%	0,73%	0,27%	0,15%
200	8,45%	1,46%	0,54%	0,31%
500	22,47%	3,69%	1,34%	0,77%
1000	50,00%	7,52%	2,71%	1,55%	0,11%
2000	125,00%	15,60%	5,49%	3,13%	0,22%
5000		43,68%	14,29%	8,01%	0,55%
10000			30,61%	16,67%	1,12%
20000			70,60%	36,11%	2,26%
50000					5,74%
100000					11,80%

Als we er van uit gaan dat je minimaal 3% wil verdienen door een uitbetaling uit te stellen, dan kan je onderstaande tabel volgen:

uitbetalen per hoeveel clix	minimaal # clix per jaar
2000	75
5000	400
10000	1100
20000	1900
100000	26000

In het geval van 1000 clix per jaar is het dus net niet gunstig om per 10000 clix uit te laten betalen.

Wat opvalt: het is al heel snel gunstig om eens per 20000 clix uit te laten betalen, zelfs al duurt het bijna 10 jaar voordat je de uitbetaling krijgt (in het geval van 1100 clix per jaar). Je kunt je wel afvragen of het veilig is om je geld 10 jaar lang bij dit bedrijf te hebben staan. Internet bedrijven hebben er en handje van om niet oud te worden. 

 Wat trouwens ook interessant is om te kijken hoeveel je clix nu precies waard zijn. Bij een uitbetaling per 20000 is elke clix maarliefs 1,625 cent waard. Maar de clix hebben wellicht heel lang op een website gestaan waar geen rente op is gekomen. Ik zou dus kunnen berekenen hoeveel de euroclix eigenlijk waard zijn als ik hiervoor corrigeer. Ik ga er wederom van uit dat ik 3% rente zou kunnen krijgen. Anders uitgedrukt: stel dat je euroclix op een rekening worden gezet met 3% rente. Hoeveel moest elke clix oorsponkelijk waard zijn zodat je precies het bedrag krijgt wat je uitbetaald krijgt? Je krijgt dan de onderstaande tabel (in eurocenten per clix):

clix/jaar	1000	2000	5000	10000	20000	100000
50	0,733	0,653	0,227	0,024	0,000	0,000
100	0,859	0,917	0,611	0,243	0,026	0,000
200	0,928	1,074	0,946	0,655	0,264	0,000
500	0,971	1,178	1,203	1,100	0,849	0,027
1000	0,985	1,213	1,299	1,289	1,192	0,276
2000	0,993	1,232	1,349	1,392	1,397	0,742
5000	0,997	1,243	1,379	1,456	1,531	1,247
10000	0,999	1,246	1,390	1,478	1,577	1,461
20000	0,999	1,248	1,395	1,489	1,601	1,577
50000	1,000	1,249	1,398	1,496	1,615	1,650
100000	1,000	1,250	1,399	1,498	1,620	1,675
10000000	1,000	1,250	1,400	1,500	1,625	1,700

Als je dus maar 50 clix per jaar genereert, dan levert elke clix maar 0,733 cent op, omdat je de clix par na 20 jaar kan laten uitbetalen. 

De hoogste bedragen per regel zijn dik gedrukt. Dit is dus het meest optimale moment om uit te betalen. Dit komt overeen met bovenstaande tabel: als je 1000 clix per jaar verzameld, dan is uitbetalen per 5000 clix (dus eens per 5 jaar) het meest gunstig. 

Conclusies: 

• Zelfs bij iets meer dan 1 clix per dag is het al gunstiger om per 5000 uit te laten betalen. 
• Het loont al snel om de clix enkele jaren te laten staan voordat ze uitgekeerd worden. 
• Dit betekent wel dat je jarenlang met evenveel enthousiasme mee moet blijven doen met Euroclix.

Ik zal binnenkort eens gaan kijken of Euroclix echt iets voor mij is.

update: onderetussen ben ik tot de conclusie gekomen dat Euroclix weinig geld is voor veel rsi.

zie ook:

• wat maakt iets een goede investering: terugverdientijd of rente?
• euroclix is weinig geld voor veel rsi 

Wat maakt iets een goede investering: cashflow, rente, terugverdientijd...

Elke soort investering heeft een ander risico, winst, looptijd enzovoorts. Hoe kan je verschillende investeringen eerlijk vergelijken? Ik had al eerder geschreven dat ik de interne-rentevoet van een investering probeer te berekenen, omdat ik die het meest objectief vind. 

Terugverdientijd (die omgekeerd evenredig is met cashflow) zegt iets over hoe snel een investering is terugverdiend, maar niets over de uiteindelijke winst. Terugverdientijd zegt vooral iets over of de investering in verhouding is met het risico dat je aangaat met de investering. Natuurlijk zegt het ook iets over mijn maandlasten: hoe korter de terugverdientijd, hoe meer mijn maandlasten dalen. Maar zolang ik in de positie ben om te investeren, is dit voor mij niet belangrijk. Al de bespaarde maandlasten worden immers toch weer opnieuw geïnvesteerd. Ik ben niet op zoek naar kortdurende winsten, maar naar investeringen die voor een lange tijd een constant, hoog rendement opleveren.

Natuurlijk spelen er ook andere factoren een rol, zoals of ik meer of minder afhankelijk wordt van andere, of het goed is voor milieu, of het ethisch verantwoord is etc. Deze dingen zijn echter moeilijk in geld uit te drukken.

Voorbeeld: stel ik kan kiezen uit 1000,- op een spaarhypotheek storten, dat 6% rente geeft, dat een terugverdientijd heeft van 13 jaar een looptijd van 25 jaar. Of ik kan het geld gebruiken om mijn zorgverzekering ineens te betalen, dat ongeveer 6% rente geeft. De terugverdientijd hiervan is 11.5 maanden, de levensduur hiervan is slechts een jaar. Beide hebben dus hetzelfde rendement, maar andere terugverdientijd.
Aangezien ik niet snel weer geld nodig heb en beide investeringen een zeer laag risico hebben (zowel verzekeraars als hypotheekverstrekkers zijn tegenwoordig "too big to fail"), zou ik kiezen voor de eerste: het geld staat langer vast, dus ik kan langer profiteren van de rente. (in werkelijkheid doe ik beide investeringen: ik betaal de zorgkosten in december, en ik spaar op de spaarhypotheek gedurende de rest van het jaar)

Stel je hebt daarentegen twee risicovolle investeringen, bijvoorbeeld beleggingen. De eerste levert 10% rente, een terugverdientijd van 10 jaar en een looptijd van 50 jaar. De tweede levert ook 10% rente op, maar heeft een terugverdientijd van 5 jaar en een looptijd van 8 jaar.
Hoewel ze beide evenveel rente geven, zit ik in het eerste geval 10 jaar in spanning of ik mijn investering wel terug verdiend krijg, terwijl ik bij de tweede optie na 5 jaar al mijn schaapjes op het droge heb. Ik zou dus voor de tweede optie gaan.

De terugverdientijd wil ik zo kort mogelijk houden voor risicovolle zaken, en juist zo lang mogelijk voor risicoloze investeringen. Daarom ben ik nog niet overtuigd van zonnepanelen: de terugverdientijd is doorgaans 8-10 jaar, maar er kan erg veel veranderd zijn in die tijd. Daarom vind ik deze terugverdientijd nog te lang voor zulke risicovolle investering. Ik zoek vooral naar bijna risicoloze investeringen, en probeer het hoogte rendement te vinden.

zie ook:

• terugverdientijd zegt niets over rendement van een investering

Beter belasting terugkrijgen of nabetalen?

Wie kent het niet: de schrik als er een blauwe envelop in de brievenbus zit. Hoe fijn is het dan als het bedrag gunstig uitvalt. De vraag is natuurlijk wat in totaal gunstiger is: belasting terugkrijgen, of een naheffing.
De belastingdienst maakt immers gebruik van een zogenaamde heffingsrente. Dit betekent dat er rente wordt berekent als een bedrag later wordt betaald of terugbetaald. Het werkt dus twee kanten op: krijg je belasting terug, dan betaalt de belastingdienst rente, moet je nabetalen, dan betaal jij rente. De rentes zijn te zien op deze link.
Voor kleine bedragen maakt het allemaal niet veel uit, voor de hypotheekrente kan dit aardig oplopen. Zo kan je ervoor kiezen om de HRA maandelijks te laten uitbetalen. Dan krijg je een jaar later niet veel geld terug. Maar als je in dat jaar hebt afgelost, zou het kunnen dat je een deel van de HRA moet terugbetalen.
Je kunt er ook voor kiezen om de HRA achteraf te laten berekenen. Dan krijg je dus rond juni 2014 alle HRA van het jaar 2013. Sterker nog, je krijgt rente over dit bedrag.
In het verleden was het gunstig om belasting zo laat mogelijk terug te krijgen. De rente die de belastingdienst hanteerde was hoog (4-5%), en de rente werd berekend vanaf het moment dat je het bedrag zou moeten ontvangen. Dus over de HRA van januari 2005, die pas in juni 2006 werd uitgekeerd, werd anderhalf jaar rente gerekend. 
Vanaf 2010 is dit veranderd. Tegenwoordig wordt voor alle bedragen waar je in 2013 belasting over terug zou krijgen een renteduur berekend vanaf 1 januari 2014. De HRA die je dus niet in jan 2013 hebt laten uitkeren, krijg je pas in juni 2014, maar er is slechts een half jaar rente berekend. Terwijl je dus gemiddeld een jaar zit te wachten op de HRA, ontvang je maar voor een half jaar aan rente. Bovendien zijn de rentetarieven een stuk lager. Op dit moment is de rente zo'n 2.5-3%. Maar om bovenstaande redenen hou je dus effectief 1.25-1.5% rente over. Aflossen levert doorgaans meer op.

Hoeveel is dit in praktijk? Stel je hebt een hypotheek van 200.000 tegen 5% rente. Je krijgt dan jaarlijks ongeveer 3700,- aan HRA (ik heb de EWF hierin al meegenomen). Laat je deze achteraf uitbetalen, dan ontvang een half jaar 3% per jaar extra, dus E 56,- aan heffingsrente. Had je de hypotheekrente maandelijks meteen gebruikt om af te lossen, dan had je een jaar lang 2.9% aan hypotheekrente bespaart, dus E 107,-. Kortom, 51,- verdient!

Kortom, het is op dit moment financieel aantrekkelijker om een schuld bij de belastingdienst te hebben staan. Het nadeel is natuurlijk dat je blauwe enveloppen negatiever kunnen zijn, en dat je hier rekening bij moet houden bij je begroting.

zie ook:

• eigenwoningforfait, hypotheekrenteaftrek...pfff!
• hoe gaat de regering de hra verder aanpakken?
• creatief boekhouden: waar ligt de grens?

De goedkoopste zorgverzekering van 2014

Ik ben nog even op zoek geweest naar de goedkoopste zorgverzekering. Volgens mij is Anderzorg dit jaar de winnaar met E 62,25 bij maximaal eigen risico. Betaal je het jaarlijks bedrag ineens, dan krijg je 3% korting. De totale kosten zijn dus 97% van 12 x 62,25 = E 724,59. Of heeft iemand een goedkopere gevonden (voor een niet-student?).
Het kan nog goedkoper als iemand mij introduceert die al bij Anderzorg aangesloten is. Beide personen krijgen dan een korting van E 20,-. Wie-o-wie wil mij introduceren?

Ik hou nog een slag om de arm: volgende week komt mijn werkgever met een collectieve zorgverzekering. Meestal is deze vooral handig als je veel aanvullende verzekeringen wil, dus waarschijnlijk valt deze af. Een andere reden dat mijn plan kan wijzigen is het tandartsbezoek dat voor volgende week vrijdag staat gepland. Mocht hieruit blijken dat dit een duur grapje gaat worden, kan kan ik overwegen om alsnog een aanvullende verzekering te nemen.

zie ook:

• zorgverzekeraars strijden om de gezonde mens
• zorgverzekering: wat is het ideale eigen risico?

Nadert onze maatschappij een "toy event horizon"?

Het valt mij steeds meer op dat onze maatschappij wordt beheerst door speelgoed. Kinderen krijgen speelgoed als ze iets goeds hebben gedaan, als ze iets slechts niet meer doen, er is bijna geen rede meer om een kind geen speeldgoed te geven. Daar komt nog bij dat de opvoedingsrol van grootouders veel groter is geworden. En diezelfde grootouders willen dus ook kado's geven met sinterklaas. Ik gok dat een gemiddeld kind minimaal elke week een nieuw speelgoedje krijgt.
Het gevolg is dat kinderen steeds minder snel verrast zijn door het speelgoed, en sneller behoefte hebben aan weer nieuw speelgoed. Hier speelt de economie handig op in, door bij alle boodschappen, gereedschap en andere dingen gratis speelgoed mee te geven. Om de concurrentie aan te kunnen, wordt speelgoed steeds goedkoper, maar ook steeds van lagere kwaliteit. China loopt hierin voorop. Hierdoor gaat speelgoed sneller kapot, met nog meet treurige gezichten ten gevolg, waardoor nog meer speelgoed gekocht gaat worden. Het gevolg is dus een spiraal van afnemende speelgoedkwaliteit en toenemende speelgoedbehoefte. Uiteindelijk zal er een punt komen dat het niet economisch aantrekkelijk is om andere dingen te produceren dan speelgoed. Dit punt wordt door economen het "toy event horizon" genoemd. Hierdoor destabiliseert de goederenketen en onze maatschappij ten gronde zal gaan. Als toekomstige beschavingen onze steden zullen bezoeken, dan zullen ze niets dan bergen met speelgoed aantreffen.

Dit is niet de eerste keer dat zoiets gebeurt, zie deze wiki.

emoties bij miljoenenjacht

Onlangs kwam in het nieuws dat iemand bij miljoenenjacht "per ongeluk" voor de deal van de bank ging, terwijl hij eigenlijk wilde doorspelen. Achteraf bleek dat er 5 miljoen in zijn koffertje zat, en nu wil hij via de rechter dit bedrag alsnog ontvangen.

Het spel begon me te intrigeren, dus ik ben maar eens gaan kijken. Het spel is doodeenvoudig: er zijn 26 koffers met verschillende bedragen. Je moet steeds een paar koffers openmaken (ze noemen dit "wegspelen", geen idee waarom, ik noem het "willekeurig een paar getallen roepen"). Na een reeks koffers krijg je steeds een aanbieding van de bank om het spel "af te kopen". Ze krijgen voor elkaar om dit openen van 26 koffers op te rekken tot een half uur aan televisie. Dit oprekken gebeurt aan de hand van zinloze kreten van Linda de Mol als "weet je het zeker?", "heb je er een goed gevoel bij?", "weet je zeker dat je niet eerst wil overleggen met je man?"

Maar Linda de Mol is niet de enige die dit oersaaie spel omringt met een hoop magie. Zo sprak de media uitvoerig over het feit dat het zoontje van de kandidaat had gezegd dat hij koffer 17 moest pakken. Dit is totaal irrelevant voor het verhaal. De kans was net zo groot dat zijn zoontje had geadviseerd om de koffer met E 0,01 te kiezen, tenzij dit jongetje paranormaal begaafd is. In dat geval kan dit jongetje nog altijd een miljoen opstrijken bij James Randi.
Daarnaast zou hij in het reclameblok tegen Linda de Mol gezegd hebben dat hij door zou gaan. Volgens mij zijn deze intenties niet echt rechtsgeldig.

De claim van deze persoon is trouwens ook erg raar. Het was immers net zo goed mogelijk dat er E 0,01 in zijn koffer had gezeten, en dan was hij nu erg blij geweest met zijn "vergissing". Hij pikt nu dus van twee walletjes. Ik heb even terug zitten kijken, maar er zijn maar erg weinig kandidaten doorspelen tot het einde. Als deze kandidaat uiteindelijk moest kiezen tussen een koffer van 5 miljoen en een koffer van E 0,01, en de bank zou een deal van 1 miljoen aanbieden, dan was de kans groot dat hij dat had gekozen.

zie ook:
http://plazilla.com/risico-aversie-en-het-kofferspel-van-miljoenenjacht

Zorgverzekeraars strijden om de gezonde mens

Als ik naar de zorgpolissen van 2014 kijken, dan valt me 3 veranderingen op:

• De premies van de basisverzekering gaat omlaag; de aanvullende verzekeringen niet
• De premiekorting als je maximaal eigen risico neemt is groter geworden. Kreeg je het vorig jaar 10 tot 15,- korting als je geen 350,- maar 850,- eigen risico neemt, nu is dit vaak 20,- of meer.
• Steeds meer verzekeringen komen met een budgetvariant van hun verzekering. Vaak kan je bij deze verzekeringen niet in elk ziekenhuis behandeld worden. Maar als je toch nooit ziek bent, is dit een acceptabel risico.

Kortom: de zorgverzekeraars willen vooral gezonde mensen lokken. Aan zieke mensen valt blijkbaar niet veel te winnen.
Het goede van deze trend is dat de marktwerking eindelijk echt begint te werken; zorgverzekeraars bieden concurrerende pakketten aan waar echt behoefte aan is.
Het slechte van deze trend is dat zorgverzekeraars balanceren op het randje van het solidariteitsheidsbeginsel. Niemand heeft ervoor gekozen om ziek te zijn, dus zou iedereen voor hetzelfde bedrag dezelfde medische hulp moeten krijgen. Dit is steeds minder het geval. Je kunt dit de zorgverzekeraars niet kwalijk nemen, zij zijn immers commerciele bedrijven die handelen naar de wet van de overheid. Iemand met een aangeboren chronische ziekte is structureel meer geld kwijt dan iemand die deze ziekte niet heeft, namelijk 360,- aan eigen risico die er zoiezo doorheengaat, en 12 x 20,- voor de hogere ziektekostenpremie, dus samen 600,- per jaar. Met de wet tegemoetkoming ziektekosten voor chronisch zieken kan je hooguit 150-500,- terugvragen, maar dan moet je aan een hoop eisen voldoen.
Dit brengt me in een ethisch dilemma. Ik vind het hele Nederlandse systeem van eigen risico verderfelijk. Maar toch kies ik voor een budgetverzekering, omdat ik denk weinig kans te hebben op veel zorgkosten. Hierdoor moedig ik verzekeraars aan om de budgetverzekeringen nog scherper te prijzen, ten koste van de verzekeringen voor mensen die minder gezond zijn.
Ik denk niet dat het zin heeft om een dure verzekering te nemen, alleen maar omdat het "solidair is voor de ziekere onder ons". Bovendien heeft mijn vrouw minder geluk met haar gezondheid, en doet zij er wel goed aan om een dure verzekering te nemen. Dat compenseert ook een beetje. Ik denk dat de zorgverzekeraar mij vooral hard zal uitlachen om mijn veel te dure verzekering in plaats van het meer solidair maken van het zorgstelsel. Ik ga volgende week eens kijken welke verzekeraar mij voor de absolute bodemprijs kan verzekeren.

zie ook:

• zorgverzekering: wat is het ideale eigen risico?