donderdag 31 juli 2014

Beknibbelaar in Amerika

Ik hoor van veel mensen dat ze het moeilijk vinden om zuinigaan te doen. Ik net, ik heb er totaal geen moeite mee, blijkbaar ben ik van nature zuinig aangelegd. Hoewel ik me toch ooit afvraag hoe mijn leven zou zijn als ik vaker meer geld zou besteden.
Op dit moment ben ik voor werk een paar weken in de Verenigde Staten, in de buurt van New York. Dit land contrasteert nog veel meer met mijn levensstijl dan Nederland. Dus is dit wel een mooi moment om mijn bovenstaande overdenking hier op proef te stellen.



Aan alles in dit land zie je dat het gemak de mens dient. Zo zijn alle auto's automaat (waarom zou je moeilijk liggen doen met een versnellingspook), is elk gebouw voorzien van airconditioning (waarom zou je willen zweten), zijn alle wegen zo groot dat files weinig voorkomen, en overal is voldoende gratis parkeergelegenheid. En zo kan je nog wel een tijdje doorgaan. Op sommige plekken gaan ze heel ver. Zo is het in mijn hotel niet eens toegestaan om de trap te gebruiken. Maar zeg nou zelf, waarom zou je moe willen worden?

De keerzijde is helaas ook zichtbaar. Door de brede wegen en grote parkeerplaatsen hebben ze van dit schitterende land een oerlelijke betonnen bende van gemaakt. En doordat alles groot is, ligt ook alles van elkaar af, zodat zelfs voor kleine boodschappen de auto noodzakelijk is. Daardoor houdt het autogebruik in stand. De gemakzucht heeft ook op andere vlakken zijn keerzijde. Ik ben in Nederland nog nooit zoveel mensen met morbide obesitas tegengekomen als hier.

Maargoed, mijn overweging was hoe ik hier persoonlijk mee om zou gaan. Van mijn werk mag ik niet klagen: ik heb een Chevy Cruze als huurauto, het hotel is erg luxe, en ik heb elke dag $53 vrij te besteden. Ik heb me voorgenomen dat ik me niet ga inhouden, dus ik wil overal voor het gemak gaan, de toelage mag immers op.

Wat is mijn ervaring? Binnen enkele dagen was ik snipverkouden van al die airconditioners. Na een week heb ik maar besloten om de blazer op mijn kamer alleen aan te zetten als ik er niet ben, en die van de auto alleen als het echt nodig is. Van de lift wordt ik ook niet blij. Ik heb het idee dat de airco daar al dagen lang dezelfde lucht rondpompt waar het stof van het hoogpolig tapijt nog inzit. Uiteindelijk heb ik aan de receptie gevraagd of het toch mogelijk is om de trap te nemen, en ze stemden toe. Helaas is dit niet genoeg lichaamsbeweging voor me, dus ga ik maar regelmatig naar het fitnesscentrum. Maar ik snap niet wat mensen zien in fitness, ik vind het oersaai. Als ik op zo'n hometrainer zit, dan zit ik de minuten at te tellen, terwijl ik anders zonder verveling urenlang kan fietsen. In elk fitness apparaat zit een televisie ingebouwd, maar van die amerikaanse junk wordt ik ook niet echt vrolijk. Gelukkig heb ik de oplossing gevonden: ik lees boeken tijdens het fitnessen. Die amerikanen naast bij zullen wel raar opkijken...
Qua eten ga ik vaak met collega's lunchen. Maar zelfs als ik de kleinste portie neem, dan heb ik 's avonds geen honger meer. Dus ben ik maar teruggevallen op de ouderwetse boterhamzakjes. Ook ideaal als er weinig tijd is om te lunchen.
En dan die racebak die ik van de verhuurmaatschappij kreeg. Als je wilt kan je met dat ding met gierende banden wegrijden. Maarja, je mag in Amerika doorgaans maar 65 mph (105km/u). Met dat tempo voelt het alsof de auto amper vooruit komt. Meestal rij ik, net als bijna alle andere weggebruikers, zo'n 15km/u te hard. De brandstof is hier twee keer zo goedkoop als in Nederland, en bovendien zijn de wegen bijna leeg, dus is het de moeite om harder te rijden. Maar is dat zo? Ik zie dat de tomtom door mijn gescheur steeds slechts enkele minuten van de verwachte aankomsttijd afsnoept. Uiteindelijk win ik dus maar een paar minuten op een uur rijden. Is dat de moeite? Dus eigenlijk kan ik net zo handig met een oudere auto rijden, waar 100km/u wel voelt als hard gaan. Hetzelfde effect, minder belasting op milieu.
Maar wat ik wel heb gedaan: ik heb een dagtripje naar New York gemaakt en ben daar naar het luchtvaartmuseum geweest, en ik ben een dagje naar de Niagara watervallen geweest. Beide uitstapjes kostten me meer dan $100. Normaal zou ik dit behoorlijk veel vinden voor een dagtripje. Maar nu wil ik de kans niet missen om hele unieke dingen te kunnen zien.

Wat kan ik uit dit alles concluderen? Zelfs in een land waar iedereen utibundig leeft, en waar ik probeer uitbundig te leven, val ik toch terug naar eenvoud, omdat me dit gewoon beter ligt. Ik hoef dus helemaal niet proberen om zuinig te leven, dat doe ik toch wel. Ik moet er meer voor waken dat ik mezelf leuke dingen ontneem door constant met zuinigheid bezig te zijn. Wellicht heb ik me in het verleden te vaak tegengehouden door iets niet te doen, alleen maar omdat het veel geld kost. Ik weet nu dat ik op deze momenten niet moet twijfelen: ik moet doen wat me ingeeft, ik ben toch al zuinig genoeg van mezelf.

dinsdag 15 juli 2014

wk pool: de uitslag

Een paar weken geleden vertelde ik dat ik geen enkel verstand van voetbal had, maar dat ik toch een "educated guess" wilde doen bij de voetbalpool. Ik heb toen gekozen om overal de meest voorkomende uitslag en meestvoorkomende aantal rode/gele kaarten in te vullen. Welk land zou winnen heb ik gebaseerd op een wedkantoor.
Uiteindelijk ben ik 24ste geëindigd van de 76 deelnemers. Ik heb 215 punten gescoord, terwijl de winnaar 283 punten scoorde. Daar ben ik helemaal niet ontevreden mee. Vergeet niet dan ik geen enkele persoonlijke voetbal-intuïtie heb toegepast, om de simpele reden dat ik die niet heb.

Maarja, de vraag blijft staan of deze aanpak tot een overwinning had kunnen leiden. Ik ben nog steeds een voetballeek, dus ik kan zelf niet iets goeds voorspellen. Het enige wat ik mag doen is uitgaan van wedkantoren en statistiek.

Wat betreft het aantal kaarten had ik het beter kunnen doen. Ik had ergens gelezen dat het gemiddelde aantal kaarten per wedstrijd 3.5 was (en niet 3 zoals ik voorheen schreef). Daarom heb ik uiteindelijk overal 4 gele kaarten  ingevuld. Achteraf gezien was het niet slim om het gemiddelde te nemen, maar om te kijken welk aantal kaarten het meest voorkwam. Als er 1 keer heel veel kaarten worden gegeven, dan trekt dat het gemiddelde erg omhoog. Je kunt er dus van uit gaan dat er meestal minder dan het gemiddelde aantal kaarten worden gegeven. Dus ik had beter overal 2 of 3 gele kaarten kunnen gokken.
In werkelijkheid was dit de gele kaarten uitslag:
12x 1 gele kaart
19x 2 gele kaarten
15x 3 "
10x 4 "
5x   5 "
2x   7 "
1x   8 "
Overal 2 gele kaarten invullen kaarten had mij 9 punten meer opgeleverd dan nu.

Dan de uitslagen. Ik had 22 van de 48 keer in de voorrondes de juiste winnaar voorspeld en maarliefst 14 van de 16 keer de juiste winnaar van een finalewedstrijd. Ik had natuurlijk een ander wedkantoor kunnen nemen. Of het gemiddelde van meerdere wedkantoren. Maar ik denk dat ik niet mag klagen. Zoiezo is het gokken van de winnaar in een finale een totale gok, omdat je van te voren niet weet wie er tegen wie speelt.
Maar had ik meer punten kunnen scoren als ik overal een andere uitslag in had gevuld? Ik had namelijk overal 2-0 ingevuld, omdat deze uitslag in het verleden het meest voorkomt. Laten we hiervoor kijken naar de wedstrijd waar ik de juiste winnaar had voorspeld (dus niet naar alle wedstrijden). Dit zijn de uitslagen van de voorrondes:
5x 1-0
5x 2-1
3x 3-0
3x 3-1
1x 3-2
2x 4-0
2x 4-1
1x 5-2

en voor de finales:
4x 1-0
1x 2-0
4x 2-1
2x 4-3
1x 6-4

Achteraf gezien heeft de statistiek van het verleden geen garantie geboden voor de toekomst, want slechts 1 keer is er 2-0 gemaakt bij een wedstrijd waar ik de juiste winnaar had voorspeld. Had ik 1-0 of 2-1 ingevuld, dan had ik 5 voorronde-wedstrijden goed (goed voor 4 punten per keer) en 3 finale-wedstrijden meer dan nu goed (goed voor 6 punten per keer). Hier geldt dus eigenlijk hetzelfde als bij de gele kaarten: het is veiliger om op lagere scores te stemmen, want deze zijn het minst uitzonderlijk.
Mijn tactiek had dus 215+9+5x4+3x6=262 kunnen opleveren, goed voor de vierde plek! Inderdaad, ik had nog steeds niet gewonnen, maar als deze tactiek enkele jaren op rij zou worden toegepast, dan is de kans aanzienlijk dat de prijzenpot een keer mijn kant op komt.

ps. men hoefde geen geld in te leggen voor deze pool. Als dat het geval was geweest, dan had ik natuurlijk nooit meegedaan:-)

zie ook:

vrijdag 11 juli 2014

Premie verlagen of looptijd verkorten? Nu in grafiekjes

Afgelopen week deed in een paar "back-of-the-envelope" berekeningen om te zien wat het meest rendabel is: geld storten op een spaarhypotheek zodat de looptijd korter wordt, of zodat de maandelijkse premie lager wordt. Blijkbaar namen de lezers hier hier genoegen mee, en eerlijk gezegd gaf ik ze geen ongelijk. Ik nam immers alleen een eenmalige storting, en ik berekende niet hoeveel geld verdiend had kunnen worden op een spaarrekening. Ook heb ik niet naar de mogelijkheid gekeken om af te lossen op een spaarhypotheek.

Dus bij deze een grondigere vergelijking. Ik ga wederom uit van een spaarhypotheek van 100.000 van 30 jaar tegen 5% rente. Bovendien heeft deze persoon elke maand E100,- over om te besteden. Ik ga uit van van 7 scenario's:

  • al het geld wordt op een spaarrekening gezet (ik laat vermogensbelasting even buiten beschouwing)
  • er wordt geld gestort, waardoor de looptijd korter wordt
  • er wordt geld gestort, waardoor de looptijd korter wordt, daarna hoeft geen EWF betaalt te worden
  • er wordt geld gestort, waardoor de premie daalt
  • er wordt afgelost, waardoor de looptijd korter wordt
  • er wordt afgelost, waardoor de looptijd korter wordt, daarna hoeft geen EWF betaalt te worden
  • er wordt afgelost, waardoor de premie daalt
Ik heb geen idee of al deze opties bij alle banken mogelijk zijn, ik reken ze gewoon door voor de volledigheid.
Steeds als er 1000,- is gespaard, wordt dit geld in de hypotheek geinvesteerd. De bandbreedte mag niet boven de 10 uitkomen; zodra dit gebeurt kan er niet meer in de hypotheek worden geinvesteerd.Dit probleem doet zich alleen voor als de premie daalt. Daarna wordt gewoon al het overig geld op een spaarrekening gezet.
Bij kortere looptijd beschouw ik het geval met en zonder eigenwoningforfait. Als men namelijk nog een andere hypotheek heeft (bijvoorbeeld een aflossingsvrije), dan ontvang je nogsteeds hypotheekrenteaftrek, en moet je nog steeds eigenwoningforfait over de hele woning betalen. Indien deze spaarhypotheek de enige overgebleven hypotheek is, ontvangt deze persoon geen hypotheekrenteaftrek meer, dus hoeft hij ook geen eigenwoningforfait te betalen (wet Hillen). Voor dit geval is dat E54,- per maand, dus een niet te verwaarlozen bedrag.
En dan is er nog de vraag hoeveel rente deze persoon ontvangt op zijn bankrekening. Als hij zijn geld kan gebruiken voor een aflossingsvrije hypotheek dan ontvangt hij al gauw 3% netto. Heeft hij deze mogelijkheid niet, dan kan hij het geld nog altijd langdurig vastzetten. Dit kan ruim 3% rente opleveren, maar hier moet je na verloop van tijd vermogensbelasting over betalen (1.2%). Ik heb er voor gekozen om twee situaties door te rekenen: 2% en 3% rente.

Het resultaat
Laten we eerst kijken naar het verloop van de totale hypotheeksom. Deze grafiek verandert nauwelijks als de spaarrente verandert, dus ik laat alleen het geval voor 3% rente zien.
De hypotheeksom daalt het snelst als je de hypotheeksom steeds verkleint en de maandelijkse premie laat verlagen. Hierdoor heb je steeds sneller weer genoeg geld over om een stukje hypotheek af te lossen. Zie de paarse lijn (afl.verl.(van aflossen, verlagen). Helaas bereik je na 17 jaar de bandbreedte, en blijf je met een hypotheek van E64000,- zitten. In werkelijkheid zou je wellicht op dit moment door kunnen gaan met de looptijd verkorten, maar dat wordt me te ingewikkeld.
Verder zie je dat je met storten en looptijd verkorten (stort.verk. oranje lijn) 8 jaar van de hypotheek af kan snoepen. Met aflossen en looptijd verkorten (afl.verk. groene lijn) is dit  7 jaar. Overigens zijn sommige lijnen niet te zien omdat ze exact hetzelfde gedrag vertonen.

De volgende grafiek laat het verschil zien tussen het resterende hypotheekbedrag en het opgebouwde spaarbedrag
Zoals je ziet gaan alle tactieken de eerste 10 jaar nek-aan-nek. Storten en premie verlagen (stort.verl., lichtblauw) bereikt al na 10 jaar zijn bandbreedte, dus kan daarna niets anders doen dan weinig premie betalen en de rest van het geld sparen op een spaarrekening. De andere manieren kunnen veel langer doorgaan met de schuld verlagen.

Maar waar het uiteindelijk om gaat is: welke tactiek brengt het meeste geld in het laadje? Laten we eerst kijken naar het verloop van het geld op de lopende rekening, bij 2% en bij 3%:
Hier wordt dus al meteen de winnaar bekend gemaakt: bij 2% rente wint storten, looptijd verkorten (maar alleen als je geen eigenwoningforfait meer hoeft te betalen). Bij 3% rente wint storten, premie verlagen.
Wat opvalt is dat het verschil met gewoon sparen niet eens zo groot is. En dat het verkleinen van de spaarhypotheek dus minder rendabel is dan gewoon sparen!

Wat kan hieruit geconcludeerd worden? Het aflossen van een spaarhypotheek is in ieder geval een slecht idee. Of je geld stort op het spaardeel en de looptijd verkort of de premie verlaagt, is vooral afhankelijk van andere omstandigheden: hoeveel rente kan je ontvangen met je spaargeld, is dit je enige hypotheek, wanneer heb je het geld nodig, hoeveel overlijdensrisicoverzekering betaal je, etc.

zie ook:

maandag 7 juli 2014

boeddha tempel

Mijn vrouw had onlangs een plastic boeddha beeldje gekregen. Het ding stond naar mijn mening steeds in de weg, dus besloot is om er een geschikt onderkomen voor te maken. Een mooie gelegenheid om te oefenen met houtsnijwerk. Bij deze:


Het zal je niets verbazen dat dit alleen maar uit afvalhout bestaat:-)

dinsdag 1 juli 2014

Premie verlagen of looptijd verkorten? Nu in cijfers

Vorige week schreef ik over dat er vaak twee keuzes zijn als je extra stort op de spaarhypotheek: de maandelijkse premie gaat omlaag, of de looptijd wordt ingekort. Ik was even op vakantie, dus geen tijd om de rekenmachine erbij te nemen. Dus komt nu het antwoord op: wat levert het onder de streep op?

Laten we een spaarhypotheek nemen van E100.000, voor 30 jaar, tegen 5% rente.
De maandelijkse rente na aftrek van HRA bedraagt E242,-, de maandelijkse inleg is E120,-.
Stel dat je besluit om na een jaar (12 maanden) extra geld te storten, zodat de looptijd een maand wordt ingekort. Hiervoor is E126,- nodig. Hiervoor komt in de plaats dat je op het einde van de looptijd een maand minder rente en premie hoeft te betalen. Je bespaart dus aan het einde van de looptijd E242,-+ E120,- = E342,-.
Dit is vergelijkbaar met E126,- op een bankrekening zetten, en 28 jaar en 11 maanden later E342,- innen. Dit is vergelijkbaar met 3.6% rente.

Als je met hetzelfde geld de premie had verlaagd, dan was de premie ongeveer 70 cent per maand gezakt. Over de hele looptijd zou dit slechts E248,- opleveren. Het verschil is dat je niet bijna 29 jaar moet wachten op je geld, maar dat je 29 jaar lang elke maand al een stukje van dit bedrag krijgt. Als je al deze stukjes geld weer op de bank had gezet (of nog beter, gebruiken om af te lossen), dan kan je veel meer winst hebben.

Samengevat: premie verlagen levert hogere rente op, maar omdat je geld al sneller vrij komt, hebben je minder profijt van die rente, dus heb je aan het einde van de looptijd toch minder geld, tenzij je je vrijgekomen geld weer in iets lucratiefs investeert.

En dan zijn er natuurlijk nog andere zaken die van invloed zijn op het rendement. Als deze spaarhypotheek je enige hypotheek is (of je hebt in ieder geval alle andere hypotheken al eerder afgelost), dan heb je nog voordeel van de wet Hillen hoeft dan geen eigenwoningforfait meer te betalen. Stel dat de WOZ waarde van dit huis ook E 100.000,- is, dan betaal je per maand E58,- aan EWF. Dit zie je normaal niet, omdat dit met de hypotheekrenteaftrek is verrekend. Als je de looptijd inkort en dit is de enige hypotheek, dan scheelt dit dus nog eens E58,- per maand. In totaal bespaar je dan al E420,- per maand. Op deze manier heeft je investering al een rendement van 4.1%. Als je die maand ook geen overlijdensrisicoverzekering hoeft te betalen loopt de winst nog verder op, met ongeveer 0,01% per euro die je maandelijks aan verzekeringspremie betaalt. Dus met een verzekeringspremie van E 20,- kom je al uit op 4.3%.

conclusie:
Financieel gezien is voor beide wel iets te zeggen. Het is eigenlijk vooral van belang wanneer je je investering terug wil zien: wil je je minder afhankelijk zijn van je huidige inkomen, of wil je al eerder stoppen met werken.

wat ga ik doen:
Allebei! Eerst wil ik de maandlasten laten zakken, zodat ik minder afhankelijk ben van onze inkomens. Daarna wil ik de looptijd inkorten.

zie ook: