Waarom ik niet aan liefdadigheidssport doe

Iedereen kent de Alpe d'HuZes voor KWF, maar in navolging van dit succes zijn er talloze andere acties. Zo bestaat er de Ventoux3 (spreek uit als (v)one two three, maar dan met een frans accent) naar onderzoek voor hersentumoren, Skate4air om te schaatsen tegen taaislijmziekte, de Giro di Kika om de Stelvio te beklimmen om KiKa te steunen.

Ik hou van sportieve uitdagingen en ik steun graag goede doelen. 1 en 1 is 2 zou je zeggen, toch? 

Nou, nee dus.

Zoals ik al vaker heb verteld, ben ik voorstander van effectief altruisme. Dat betekent dat je zoveel mogelijk goeds wilt doen met je geld. Dat betekent:

• Maximaal gebruik maken van belastingvoordelen
• Alleen goede doelen steunen die een groot effect hebben

Als gevolg hiervan is effectieve altuisme niet:

• Ineffectieve dingen doen om geld in te zamelen. Ik ken iemand die kleedjes breit en verkoopt. Hoeveel denk je hier per uur mee te kunnen verdienen? 2,- per uur? En wat is je normale uurloon? En is het werk eigenlijk nuttig?
• Andere op laten draaien voor jou liefdadigheid. Wellicht vind je het een hele prestatie om een berg op te fietsen, maar het zijn uiteindelijk de donateurs die het geld moeten ophoesten.
• Zinloze overhead, zoals naar de Alpen reizen om daar te gaan fietsen. Ze zeggen wel dat er geen-strijkstokbeleid is, maar als je al dat geld voor die reizen direct had overgemaakt, dan hadden deze weldoeners mij niet lastig hoeven te vallen.
• Jezelf in de kijker zetten. Ik ken meerdere mensen die 10% van hun salaris afstaan aan goede doelen, maar zij hoeven niet in de krant. Scheelt weer een hoop papier.
• Goede doelen voor ziektebestrijding. En vooral de ziektes waar we in Nederland mee te maken hebben. De reden dat Nederlanders veel kanker krijgen is vooral omdat we heel veel andere ziektes overwonnen hebben, daardoor ouder worden, en kanker is helaas de volgende man met de hamer. Kanker is een hele dure ziekte om iets aan te doen. Als je mensen wilt redden, dan kan je beter muskietennetten kopen voor Afrika. Voor een paar euro redt je al een leven.

Wellicht zullen mensen me zeggen: "wacht maar tot dat jij kanker krijgt". Daar vallen twee dingen op te zeggen: 1) als je het doet omdat je denkt dat ze er uiteindelijk zelf beter van wordt, is het dan liefdadigheid? en 2) En wat te doen met alle andere mogelijke ziekten? Mijn vader heeft jaren 20,- per maand aan de KWF overgemaakt, en zit nu in een tehuis voor dementie. Heef hij dan op het verkeerde paard gewed?

Dus eind juni ga ik lekker een weekje fietsen in de Alpen, en dat doe ik helemaal voor min eigen plezier, van mijn eigen geld. En in december maak ik weer een sloot geld over naar effectieve goede doelen, tegen maximale belastingaftrek.

Wat vind jij van liefdadigheidssport?