zondag 31 maart 2019

Pijnlijk ervaren hoe krom ons belastingstelsel is..

Ik heb helemaal geen moeite met belasting betalen, zolang de regels duidelijk een rechtvaardig zijn. Over rechtvaardigheid valt veel te discussieren, maar onze belastingregels zijn absoluut niet duidelijk

Dit jaar werd ik bij de belastingaangifte er pijnlijk aan herinnerd hoe krom ons belastingstelsel is. Ik heb het afgelopen jaar 730,- aan goede doelen gegeven en kan ik dit jaar de taxatiekosten voor het uitkopen van m'n ex aftrekken van de belasting. Maar wat schept mijn verbazing? Ik moet nog steeds belasting bijbetalen!

Hoe komt dit? Twee jaar geleden heb ik al een keer laten zien hoe onze inkomstenbelasting is opgebouwd. In het kort: eerst heb je 4 schijven, van grofweg 37%, 42%, 42% en 52% (waarom 2 schijven 42% hebben is weer een heel ander verhaal):


Maar blijkbaar vonden ze het niet eerlijk dat mensen bij de eerste euro al meteen belasting moeten betalen, dus hebben ze afgemenen heffingskorting ingevoerd:
Als je tussen de 0 en 7000 per jaar verdient betaal je dus 37% belasting, maar dat krijg je direct via de algemene heffingskorting terug. Dus feitelijk beginnen we met een soort nulde schijf. Maar nu komt het kromme: als je meer gaat verdienen, dan worden de algemene heffingskorting langzaam afgebouwd. Dus voor elke euro die je meer verdient, krijg je minder toeslag. Onder de streep betekent dit dat je voor elke extra euro dus meer belasting moet betalen. In de zone 20.000-70.000 salaris is het dus extra ongunstig om meer te gaan verdienen. Met andere woorden: dit komt bovenop de marginale druk:
Vervolgens komt de arbeidskorting. Weer zo'n vage knop, maar deze geldt alleen over daadwerkelijk gewerkt salaris dus niet voor bijtellingen van leaseauto's enzo. Die ziet er als volgt uit:

Deze korting kickt dus iets later is, en wordt over een heel lang traject afgebouwd. Het kromme is dat de arbeidskorting pas een stukje na de maximale algemene heffingskorting begint. Dus krijgen we fantastische knikken in onze grafiek:

En wat heeft dat met de belastingaangifte te maken?
Ik werk 32 uur in de week in loondienst en nog gemiddeld 5 uur in de week als freelancer op een school. De inkomensbelasting geldt over het totaal verdiende salaris. Als je twee bazen hebt, dan kan je aangeven welke baas de heffingskortingen toepast. Als beide werkgevers dit zouden doen, dan zou je veel te weinig belasting betalen, met een grote naheffing als gevolg. Dus past de loondienst de heffingskortingen doe en de school niet.
Maar nu komt het probleem: de algemene heffingskorting en arbeidskorting worden op een gegeven moment afgebouwd. Als ik alleen in loondienst zou werken, dan zou ik ongeveer het maximum krijgen, maar als ik het schoolwerk erbij tel, krijg ik minder korting. De school weet natuurlijk niet hoeveel in in loondienst werk, dus zij kunnen hier geen rekening mee houden.
Het gevolg is dus dat ik achteraf dit verschil moet terugbetalen. Zucht...

Ik heb helemaal geen problemen met belasting betalen. Over wie de sterkste schouders hebben om de zwaarste lasten te kunnen dragen mogen de meingen verschillen. Links wil dat de rijkere meer betalen, rechts wil een vlaktaks: iedereen betaalt evenveel:

En wat doen we in Nederland? Zoiets:
Er is toch geen enkel beleid dat zulke grafiek kan verdedigen? En als het alleen maar schijven zijn was er wel mee te leven, maar door inkomensafhankelijke heffingskortingen (het woord alleen al) Is ons systeem totaal ondoorgrondelijk geworden. Als programmeur zou ik zeggen: refactoren die wet!



Zie ook:

Rara, wie profiteert er van het nieuwe belastingplan (2015)
van 4 naar 2 schijven? we hebben er nu al 8! (2017)
Ons belastingstelsel kan blijkbaar nog ingewikkelder (2017)

maandag 18 maart 2019

FIREplan: stoppen voor mijn 50ste?

Eigenlijk bespreek ik hier vooral dat ik gewoon aan het aanmodderen ben: beetje klussen, bezuinigen en sparen, zonder verder de toekomst in te kijken. En eerlijk gezegd ben ik nooit heel veel met de toekomst beziggeweest. Eerst het heden op orde brengen, dan pas aan de toekomst denken. De afgelopen week kwamen er veel mensen op mijn pad die al duidelijk een keuze hebben gemaakt. Ik heb ze gesorteerd van "NOT", via "HOT" naar FIRE:

NOT:
Dit weekend ben ik naar maarliefst 2 Abrahamfeestjes geweest. Beide kennissen vertonen veel overeenkomsten: beide hebben ze een eigen bedrijf en hebben duidelijk hart voor de zaak. Van de andere kant heeft de ene al een keer een beroerte gehad en bij de andere klaagt de vrouw dat hij nooit thuis is. Werk kan wel leuk zijn, maar de vraag is of het niet ten koste gaat van goed leven. Ik denk dat ze beide een stuk rustiger aan zouden kunnen doen of zelfs stoppen met werken, maar het komt blijkbaar niet in hen op.

HOT:
Hot staat voor happy, opportunity rich and timerich. Deze term is duidelijk van toepassing op 2 personen die op mijn pad kwamen.
De eerste is een man die ik in mijn volkstuin ontmoette. Hij heeft een eigen bedrijf waar hij maximaal 3 dagen per maand(!!) werkt. Dankzij het feit dat hij een bedrijf heeft heeft hij veel belastingvoordeel. Zo kan hij goedkoop een elektrische auto leasen. Voor de rest is hij zijn eigen huis aan het bouwen en doet hij veel vrijwilligerswerk. Dit klonk mij als muziek in de oren!
De andere persoon heb ik afgelopen week live gezien: Heino hield zijn afscheidstoernee (laten we het niet over muzieksmaak hebben, een avondje wansmaak mag best ooit). Heino is onlangs 80 jaar geworden, en zijn stem heeft weinig geleden in zijn carrière. En hoewel de blonde Duitser al lang en breed binnen is, gaat hij door omdat zingen zijn passie is. En wat misschien nog veel belangrijker is: hij neemt zichzelf niet zo serieus. Veel zelfspot houdt hem jong. Overigens heeft hij al aangegeven dat hij niet stopt met zingen, wel met toernees .

FIRE
En ten slotten hebben we nog: Mr FOB is op zijn 49ste gestopt met werken. Gefeliciteerd!

En waar sta ik?
Ik ben nu 38, en ik bedacht me dit weekend dat (ongeveer) 50 voor mij best veel mijlpalen heeft:
  • Na 12 jaar stopt de alimentatie.  Mijn vaste lasten zullen daarna dus aanzienlijk dalen. Overigens is de alimentatie aftrekbaar, dus is het niet onvoordelig om tot die tijd door te blijven werken.
  • Mijn zoon is dan 21 en hopelijk redelijk zelfstandig
  • Mijn spaarhypotheek is dan 21 jaar oud. Hopelijk is de spaarhypotheek tegen die tijd zo ver ingekort dat hij niet meer bestaat. 
Maar waar zou ik voor kiezen? Ben ik tegen die tijd ook een workaholic die een duur Abrahamfeest geeft? Of durf ik de stap te zetten om een paar uur als zzp'er te werken? Of kan ik gaan rentenieren?

maandag 4 maart 2019

Plons! Huis boven water!

De nieuwe WOZ waarde is bekend en jawel: een stijging van 12%! Het vorig jaar is de waarde gelijk gebleven, dus blijkbaar viel er iets in de halen. Dit betekent dat mijn huis (officieel nog steeds deels van m'n ex, maar je begrijpt wat ik bedoel) nu boven water staat!
De komende tijd moet er nog het een en het ander aan de hypotheek worden gesleuteld, maar zelfs als ik de overwaarde bij de hypotheek optel, kom ik nog steeds ruim onder de WOZ waarde. Aangezien ik NHG heb, heeft dit geen gevolgen voor de risicoopslag.

Allemaal leuk en aardig, maar de OZB zal ook flink stijgen. Heb ik reden om te klagen? Niet echt. De huidige WOZ waarde is 22 mille onder de taxatiewaarde. Daarnaast heeft onze hele straat te maken gehad met een flinke waardestijging:
Het blijft interessant om te zien waarom deze waarden zo varieren. Gemeenten correleren verschillende huizen met elkaar om er voor te zorgen dat de onderlinge prijzenverschillen acceptabel blijven. Het gekke hierbij is dat onze 8 bijna identieke huizen niet met elkaar worden vergeleken, maar allemaal afzonderlijk worden ze vergeleken met een stuk of 3 andere huizen in andere kerkdorpen. Dit verklaart deels de onderlinge verschillen. Huis 6 wellicht zo hard gestegen omdat het onlangs van eigenaar is veranderd.


Dit betekent ook iets voor mijn eigen vermogen. Dor de scheiding liep mijn eigen vermogen grafiek flinke averij op:
Maar dankzij deze waardevermeerdering is de hele negatieve val verdwenen:

Zie ook: