Recepten van een keukenprins

Ik heb er een hekel aan als er eten over de datum gaat. Maar vaak zit je met een hoop ingrediënten waar geen recept voor te vinden is. Na een opruimactie van de keukenkast zit ik met:
-200 gram maizena
-200 gram allesbinder
-250 gram nesquick
-een pot honing
-250 gram biscuitjes
-300 gram paneermeel

Ik nam mijn persoonlijke uitdaging aan om hier iets lekkers van te maken. Op internet zag ik dat je van maizena koekjes kunt bakken. Als dat met maizena kan, dan kan het vast ook met allesbinder, was mijn beredenering. Dus heb ik er wat eieren en boter bij gemixt. Bij nader inzien had ik meer zin in cakejes dan in koekjes, dus heb ik er nog wat bakpoeder bijgegooid, en in vormpjes gedaan.
Na een tijdje begon de oven naar pannenkoeken met stroop te ruiken. Dat is niet vreemd, want allesbinder bestaat voor een groot deel uit glucose. Zie hier het resultaat:

De maizena-muffins smaken prima. Ik zou ze omschrijven als kokosmakronen, maar dan zonder kokos. Ideaal voor mensen met gluten allergie!

Zo, de eerste twee ingrediënten zijn al weggestreept. Het volgende gerecht was duidelijk: wie chocola en biscuitjes zegt, zegt natuurlijk arretjescake! Het probleem is dat alle recepten voor arretjescake met pure cacao zijn. Mijn recept had 50gr cacao en 200 gram suiker nodig. Een inspectie op de ingrediënten van Nesquick leert je dat het spul voor 20% uit cacao bestaat. De overige ingrediënten zijn voornamelijk suiker. Dus 250gr Nesquick bevat 50gr cacao en 200gr suiker!
Aldus geschiede, ziehier de Nesquick-arretjescake:

Hij smaakte geweldig!

Nu hield ik nog honing en paneelmeel over. Het enige wat ik ken met een sloot aan honing is baklava. Maar de recepten op internet vereisten veel exotische producten, zoals filodeeg. Dus heb ik mijn eigen Hollandse baklava bedacht. Ik heb de honing in een pannetje opgewarmd en aangedikt met het paneelmeel. Deze prut heb ik in bladerdeeg gedaan en gebakken. Omdat ik bang was dat de boel zou gaan lekken, heb ik een ruimschootse hoeveelheid paneelmeel gebruikt. Dat was achteraf geen slimme zet: de baklava werd erg droog en melig. Maar nog steeds prima eetbaar.

Het kleine restant paneermeel heb ik aan de meelwormen gevoerd.