Minimialistisch nieuws kijken

Consuminderen, HOT, zeflvoorzienend zijn, veel van die dingen vallen samen met minimalisme: verwijder nutteloze spullen/zorgen/tijdsbestedingen uit je leven en focus op de echte belangrijke zaken. Deze week heb ik besloten om een andere nutteloze tijdsbesteding uit mijn leven te verwijderen, namelijk: Het nieuws.

Op school leren we onze kinderen dat het goed is om het nieuws te volgen. Op deze manier ben je op de hoogte van wat er op de wereld speelt en kan je een genuanceerde mening vormen. Het lijkt de hoeksteen van de democratie. Maar is dat wel zo? Het gros van het nieuws gaat over zaken waar 1) ik niets mee te maken heb, bijvoorbeeld de president van de Verenigde Staten, 2) waar ik niets aan kan veranderen, bijvoorbeeld de president van de Verendigde Staten en 3) dat negatief is en volgers vooral moedeloos maakt, bijvoorbeeld, enfin, je snapt mijn punt ondertussen. Dit soort nieuws maakt me alleen maar depressiever, xenophobisch en het neemt tijd van me af.

In het boek "De meeste mensen deugen - Rutger Bregman" gaat de schrijver nog een stapje verder. Hij ziet nieuws als een drug die extreem verslavend is en gemakkelijk verspreid onder de bevolking. Een drug die misperceptie van risico's, angst, negatieve gevoelens, aangeleerde hulpeloosheid, vijandigheid ten opzichte van anderen en afstomping veroorzaakt. 

Bovendien is media veel veranderd in de laatste 20 jaar. We zijn van een paar degelijke nieuwsbronnen gegaan naar een steeds grotere groep van websites die schreeuwen om aandacht. Ze schreeuwen om aandacht door het zo snel mogelijk publiceren van de grootste schandalen en het uitlichten van negatieve kanten. Want hoe negatiever, hoe meer volgers, hoe meer reclame inkomsten.

En zo maakte ik ook dagelijks een rondje langs een rijtje nieuwssites. Maar steeds vaker betrapte ik dat ik dit rondje steeds vaker per dag deed, want het zou natuurlijk kunnen dat er net iets nieuws is gebeurd. Of dat ik 'sochtends vroeg al google op "Trump". Er gaat namelijk geen dag voorbij zonder nieuws over deze man. Of nog erger: coronastatistieken bekijken. Het helpt er niet bij dat mijn werk bestaat uit het typen van enkele commando's gevolgd door 1 tot 5 minuten wachten. Tijd om een nieuwssite te bezoeken dus. Kortom, het begon behoorlijk op een verslaving te lijken: steeds op zoek naar de kick van een interessant nieuwsfeitje, die steeds gevolgd werd door de leegte als alle sites weer bekeken waren.

En zo ben ik tot het besluit gekomen om geen nieuws meer te volgen. Precies 10 dagen geleden heb ik alle nieuws-apps verwijderd, in de auto gaat de radio bij het hele en halve uur op mute, en nieuws websites heb ik uit mijn favorietenlijst gehaald. Op het gebied van televisie hoefde ik niets te doen, want ik kijk al heel lang geen televisie meer. Ik maak wel een uitzondering voor satirisch nieuws (Pieter Derks, Zondag met Lubach) en achtergronden.

Of ik dan niet bang ben om belangrijke dingen te missen? Nope. Kijk je dan zelfs niet naar de persconferenties? Wederom: nope. Mijn ervaring is dat echte belangrijke dingen op een of andere manier ttot mij komen. Mijn baas houdt me op de hoogte of ik naar kantoor mag en de schooldirecteur zal direct laten weten mochten de scholen gaan sluiten. Gisteren heb ik aan een paar mensen gevraagd wat het belangrijkste nieuws was dat ik had gemist, en ze konden het niet voor de geest halen. Dan kan het dus nooit echt interessant zijn geweest. Sterker nog, als ik afga op de koersen op de beurs, dan kan ik niet anders concluderen dat het nog nooit zo fantastisch heeft gegaan met de wereld als nu...

Als ik de balans na 10 dagen al kan opmaken, dan merk ik dat ik veel minder tijd heb verspild met nieuws luisteren. Als ik moet wachten in mijn werktijd, dan lees ik een boek, ga jongleren of muziek maken. Kortom, vele fijnere bezigheden. De drang naar nieuws is ook veel kleiner geworden. Vergelijk het met Goede Tijden, Slechte Tijden of met de Ronde van Frankrijk: als je er eenmaal in zit is het superspannend, maar als je het een tijdje niet gevolgd hebt verdwijnt de interesse.

Ik ben benieuwd of ik het ga volhouden. Bij het afkicken van een verslaving komt er altijd een zwak moment om de hoek kijken. Typisch 3 maanden na het stoppen is de euforie van het afkicken al verdwenen en misschien wil ik in een verloren moment dan weer nieuws gaan kijken. Misschien heb ik lotgenoten nodig om elkaar aan te blijven moedigen om op het rechte pad te blijven.

Wie durft de uitdaging aan om ook te stoppen met nieuws volgen? Of ben je al gestopt met nieuws volgen?